29 december 2022

Dag van:

Daar gaan we dan weer....richting audiciën....

We zijn er te vroeg, de winkel is nog niet open maar....top 2000 aan op de autoradio en je vergeet de tijd.....

Precies om negen uur gaan de deuren open en bij ons de autoradio dus uit....

Had de audiciën Jacqueline gister al mijn gegevens op pauze gezet....ten spijt....ze kan alles weer opnieuw invullen....

Deze computers pauzeren blijkbaar niet....

"Als iemand tegen je schreeuwt of hard roept, hoor je links nog voor 20% en rechts voor 35%" .....

Ik slik even en zie Willems wenkbrauwen omhoog gaan....

Dus bij gewoon praten is het nog minder....

"Dit is het apparaat wat je nu nodig hebt" zegt ze dan en pakt en iets groter apparaatje dan ik nu heb....

Alleen aan dit apparaat zit niet een dopje dat je in je oor stopt, maar een compleet buizenstelsel....

"Dit.....en ze wijst naar dat buizensysteem....wordt op maat gemaakt....dat ga ik straks bij je opmeten"...

Ik slik voor de tweede keer en zie Willems wenkbrauwen nog iets meer omhoog gaan....

Jacqueline half en complete hobbywinkel uit de kast...

Buisjes, spuitjes, klei, verharder, schepjes, oordopjes en nog meer zooi....

Dan komt dat moment van absolute stilte...

Eerst het mistige, verre, in niets te onderscheiden geluid als je gehoorapparaten eruit gaan.....dan het 'niets meer' als de klei in je oren zit....

Gelukkig duurt het niet lang....een paar minuten slechts...

Minuten waarin ik Willem en Jacqueline gezellig zie je keuvelen alleen Joost mag weten waarover....

De afdruk van de binnenkant van mijn oor is goed gelukt....

Mooier was het nog als het me allemaal bespaard was gebleven....

Maar laten we eerlijk zijn....het is wat het is en wat mag ik dankbaar zijn dat de techniek zo geavanceerd is dat die het me mogelijk maakt in ieder geval te kunnen functioneren....

En half uurtje later appt mijn zoon me zelfs "nog twintig jaar en binnen in je oor wordt alles vervangen door techniek"....

Maar goed dan ben ik deo violente 82....laat dan maar zitten.....

De knutselfase hebben we gehad...

Nu het zakelijke gedeelte...

Elke maand kan ik dan wel weer denken 'wat een smak geld die ziektekostenverzekering', maar nu wordt er toch maar mooi tweederde vergoed van het totaal bedrag...

Een gehoorapparaat, microfoon,

vergaderkastje en nog meer accessoires....

Daarvoor heeft ze dan wel in de computer weer opnieuw alle gegevens moeten invoeren....

En zo zaten we daar dus vijf kwartier....maar lopen opgelucht en tevreden de winkel uit...

En 23 januari mag ik de nieuwe apparatuur ophalen.....(dag unitborrel.....dit gaat voor)....

"Ik ben blij dat ik steeds mee ga, ik begin nu veel beter te begrijpen hoe jouw leven moet zijn zonder gehoor en dat dat best een handicap is"....

'Onveilig, onzeker en confronterend' zeg ik en geef hem een knuffel....

Nu gauw naar huis....uitje met mijn vriendinnetje....

Maar ik ben de drempel nog niet over of ze belt...

Dubbele afspraak....uitje met mij en high tea met collega's....

Weet je wat....ik vermaak me wel....ga jij maar lekker high tea-en.....

En kijk, Bengel springt alweer op schoot en ik spin binnen notime met haar mee.....

Willem is naar de buurman...

Hij kreeg een container tegen zijn been waar zich nu een loei van een gat in het scheenbeen bevindt...

En een buurman....nou ja, deze buurman... die aan huis gekluisterd is, is een ramp...

Deze buurman heeft geen peper ín zijn gat maar hij heeft een complete kont van peper....

Willem gaat dus maar eens leven in de brouwerij brengen....

En ik zoek een patroontje om te haken...

Ik zie vanzelf wel wat het wordt maar op zich is het al een aardig randje....

En verder?....

Tja, is het een opeenvolging van herhalingen....

Ik kijk namelijk gewoon top 2000....

Willem is in deze degene die variatie in dit leven aanbrengt....hij gaat poolen in een menscave van een van de mannen van het koor....

En ach....wat heet trouwens herhaling....2000 verschillende muzieknummers, de een nog lekkerder dan de ander....

Toch jammer dat de Final Countdown net in de reclame valt....