Dag van:
Eerste gedachte.... Ben jarig....
Lieve eigenwijze Ben....
Ben is niet meer....zoveel herinneringen wel....
Gefeliciteerd lieve Ben daarboven....
Het is vol op de parkeerplaats achter het winkelcentrum....
Het is vol in de parkeergarage in het winkelcentrum...
Het is vol buiten aan de zijkant van het winkelcentrum....
En ik denk 'weet je wat....ik ga weer '.....
Ik neem dus een grote draai en rij om het winkelcentrum heen....
Laat ik daar nou een plekje tegenkomen....
Alleen tja....nog één plekje gevonden buiten dat winkelcentrum betekent natuurlijk niet dat het daarmee rustig zal zijn binnenin dat centrum....
En inderdaad....een mierennest....een bijenkorf....
Hutjemutje ellende....
Ik móét er alleen helaas zijn....
Niet helemaal helaas hoor...
Thuis is het een zenuwcentrum...
Vanmorgen om acht uur hoor ik al fluittonen door het huis klinken...
Willem oefent voor de zoveelste keer...en vast ook niet laatste keer....kerstliedjes...
Vandaag is het voor het grote optreden...
Samen met het Christelijk Nationaal koor en het eigen koor Yes met tenor Jacob Schenk enz enz....
Al een week stress om de kleding 'zwart met groen'....
"Ik heb geen groen overhemd, ik heb geen zwart jasje....ik heb wel een zwarte spijkerbroek".....
Dus zoek ik al een week online..... en vind een zwart jasje....ahum aan zijn eigen kledingrek....
En vindt hij een groen overhemd...keimooi groen.....
Één stressfactor weggenomen....
Dus helaas?????.....niet helemaal dus....
Doei Willem....heel veel toi toi toi....
Wel een dingetje hoor zo'n leven van een artiest....
Gisteravond opbouwen en generale repetitie.... middernacht thuis....vanavond dus gala kerstconcert....tien uur 's avonds klaar in Veenendaal...dan afbreken.....de auto in....door naar Duiven....daar weer opbouwen....om één uur 'snachts thuis waarschijnlijk....en dan morgen om kwart voor negen inoefenen en half elf weer optreden....
En ik vind alleen zijn heerlijk maar dit is wel een beetje veel alleen zijn...
Niet getreurd hoor.....ik had vandaag een heel gezellige kerststukjes workshop...
Met de meiden van de kliek en nog een paar dames....
Jaarlijkse traditie behalve dan tijdens de corona pandemie...
Maar vandaag is het weer zover....
Ik baal, want ik ben, zeer tegen mijn principes van op tijd zijn, later....
Maar dan kunnen we toch beginnen...
Eerst uitleg over materialen....
Dan uitleg over de te gebruiken spullen waarvan ik dus nu de naam alweer van vergeten ben....
Wacht ik zoek het even op....
Lang leve Googles plaatjes zoekfunctie....
Lakanthurium.....Skimmia.....Ornithogalum saundersiae...
En wat mos en dennentakkies.....
Verder kunnen we hem nog moderniseren met buigzaam zilverdraad of zoiets....en andere prullaria als dennenappeltjes en nepkersjes.....
Nou ben ik dol op tuintjes inrichten maar een kerststukje maken of wat voor bloemstuk ook, is niet mijn ding....
Ik weet alleen dat ik trapsgewijs wil werken...
Nou en daar staat dat stukje oasis dan in de vorm van een trappetje....
En ik begin met zomaar wat...
Als ik dan van hoog naar laag werk dan ook maar vaak groot naar klein...
Hihihi...en die gedachte werkt....
Ik hoef van het zilverdraad geen ingenieus kunst bouwwerk op mijn stuk....ik draai er een waxinelicht houdertje van....
Zo........tevreden......
En thuis maak ik er wel een kersthoekje of tafeltje van met iets meer kleur....
En zo geschiedde....
Twee tomtes eromheen....kaarsjes van de kerstmarkt erbij....en klaar....
Zelden zo tevreden geweest...
Toch weer iets overwonnen....
Dit keer geen puinhoop stukje maar iets waar over nagedacht was...
Iets met ouder worden en rust in je kop krijgen????.....
Tja, en de avond was saai....
Weinig leven in de brouwerij....
Dat leven was immers in de concertzaal cq kerk...
Om tien uur een appje met een hartje....
Alles ging goed, nu nog naar Duiven....
Gelukkig ook een appje uit Griekenland....
Nou ja......en iets met de Dolly Dots zien kijken....
Is het niet het concert van een bijna 80 jarige Rob de Nijs dan is het wel naar deze dames van mijn leeftijd waar ik toentertijd nooit geïnteresseerd in was....
Al die tijd zijn zij...vrienden gebleven....
Lief en leed gedeeld....
Nu weer een optreden samen...
Swingende versleten heupen.... zwaaiende armen met schouder blessures....
Teksten op blaadjes die wat dichterbij de ogen of juist wat verder weg worden gehouden om het goed te zien...
En rijpe stemmen....
Ligt het nou aan mij of wordt alles wat oud was weer nieuw????.....
"Als het hier maar goed blijft", zegt één van de Dots, en ze wijst naar haar hoofd....
Ook nog zo'n mooie uitspraak....niets is meer zo vanzelfsprekend als vroeger....
Zo waar....
Vroeger kon je immers niks gebeuren...het leven was van jou....de toekomst voor je....
En ik heb ook nog een stukkie voor me hoor....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten