Dag van:
Ach ach ach....je zal je mama op zo'n eerste schooldag maar missen....
En dan ook zo overtuigd zijn van het onrecht dat ze je aandeed om je 'zomaar' achter te laten bij al die vreemde kinderen en juffen, te besluiten dat je het de hele dag....d e h é l e d a g....volhoudt te blijven huilen en om mama te roepen.....
En dan.....als alle kindjes weg zijn....de school leeg is....en mama er nog niet is omdat de bus je vergat mee te nemen....ineens de beslissing nemen om vriendjes met de juffen te worden....
Te gaan lachen, te laten zien dat je heel
ondeugend kan zijn door op de rode knop te drukken waardoor de deur steeds open gaat, de ballenbak in te duiken en te laten zien dat je eigenlijk een hele leuke lieve meid bent....
ondeugend kan zijn door op de rode knop te drukken waardoor de deur steeds open gaat, de ballenbak in te duiken en te laten zien dat je eigenlijk een hele leuke lieve meid bent....
Dat was dus ervaring 1 met één van de twee nieuwe leerlingen vandaag....
Want er was dus nog een nieuwe leerling...
En laten we voorzichtig zeggen dat we hier een totaal andere ervaring bij meemaakten....
De leerling met een houding van 'zo ik ben er en dat zullen jullie weten ook!!'....
Meteen even zelfstandig zijn tas uitpakt, zijn jas ophangt en vervolgens op zijn gemakje eens even alles in de kast begint te verkennen....
De leerling bij wie het nog geen tien minuten duurt of hij voelt zich zo op zijn gemakje dat hij zijn ware aardje laat zien....
Die leerling die direct alle uitersten die zijn syndroom met zich meebrengt ten uitvoer brengt....
Die leerling die, met de meest aandoenlijke grijns op zijn snoetje, alles doet wat God verboden heeft (of in ieder geval de juf) op zo'n manier dat de juffen er de slappe lach van krijgen en ook nog eens elke keer de andere kant even op moet kijken voor ze (net alsof) boos worden...
Die leerling die zich daar niks van aantrekt en de volgende ondeugd op zijn boevenpad uithaalt....
Dertig keer je digibord aan en uit zet.....
Twintig keer de puzzels uit de kast trekt....
Vijftien keer zijn fles water op z'n kop zet....
Vier keer probeert uit de deur te ontsnappen....
En ontelbaar keer overal aankomt waar je niet aan mag komen....
Met die ondeugende pretoogjes....
Tel daarbij op de 11 andere leerlingen die
allemaal op eigen wijze reageren op deze twee nieuwelingen....waar ik maar niet verder over zal uitwijden.....
allemaal op eigen wijze reageren op deze twee nieuwelingen....waar ik maar niet verder over zal uitwijden.....
De complete groepsdynamiek ondersteboven en binnenstebuiten....
Neem dan twee juffen aan het eind van zo'n dag.....
Dat dus.....
En toch beweert Willem als ik thuiskom...."oke je ziet er doodmoe en afgepeigerd uit, maar je straalt wel"....
Ik denk dat hij het goed samenvat....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten