Willem, die nooit stil kan zitten en altijd onder mensen wil zijn, heeft vanmorgen visite van een man die het filmpje van Willem en zijn honden met de zwarte zwaan op Facebook heeft gezien...
Hij wil het met eigen ogen en live komen beleven....
En dus gaan de twee mannen op stap....met de vier banjers....
Ikzelf, die ook lastig stilzit maar goed zonder mensen kan, beperk me tot huishoudelijke klusjes waarvoor het de hoogste tijd wordt...
Laat ik beginnen met bedden afhalen en de was daarna draaien....
Willem komt trots terug...
Het was een heerlijke wandeling, een leuk gesprek en de afspraak voor de volgende keer bij de man met ook thuis een herder, staat gepland....
Willem drinkt een kop koffie en gaat weer...
Nieuwe huis van een oude buurman bekijken, eten met mensen van de kerk en daarna een cluster vergadering....
"Het wordt niet laat hoor".....
De tweede was zit in de machine...
De restjes ouderejaars lekkers liggen in het vogelhuisje...
Ik mag weer haken van mezelf en zet, voor een beetje geluid in huis, toch maar de radio aan.....
Niet alleen muziek maar ook een beetje gepraat....
En dan komt deze zin voorbij: 'Je bent wat stil....je morst geen woorden'....
'Je morst geen woorden'.....hoe mooi is dat....
Onbedoeld een teveel aan je gesproken boodschap laten vallen....
Misschien wel omdat je ogen genoeg zeggen, je houding voldoende aangeeft....
Of dat enkele woord de lading dekt....
Als je woorden morst, had je die woorden niet nodig.....
Had je boodschap geen extra uitleg nodig....
Ik geniet van zulke uitspraken....
Wat snoept daar nou uit de pindakaaspot....?
Ik kijk wel tien keer.....
Zijn daar altijd mijn vaste vrienden de ekster, mezen, roodborstjes en nu sinds vanmorgen zelfs een Vlaamse gaai die ook meteen de rest verjaagd.....
(Bonte Specht slechte foto helaas) |
Zo zie ik nu de bonte specht.....
D e B o n t e S P E CH T notabene....
En ik pak te laat mijn mobiel en heb niet eens mijn spiegelreflex klaar liggen....
Maar wauw...hoe gaaf is dit.....
Ik ben er even helemaal ondersteboven van....
Je hoort hem soms wel maar ziet hem nooit....
En nu zomaar in ons tuintje met zijn kop in de pindakaaspot....
(Wie is er niet groot mee geworden)....
Willem "ik kom toch wat later schat"....kwam dus wat later....
Ik haak lekker...het schiet nu op....en probeer zo mijn 'batterij' weer een beetje op te laden.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten