16 juni 2023

Dag van:

Ik begin de dag met wat nawerk van gisteren....

Dat waar ik niet aan toe kwam omdat er een werkman voor de laatste klusjes, ten aanzien van de ventilatiesystemen, in de klas kwam en anderhalf uur zijn verhaal kwijt wilde....

Ik ken nu alle gevaren van hijskranen en valwinden, dubbel glas, gelood glas, heftrucks die om kunnen kiepen....

Als ook alle breuken en andere wonden die hij in de jaren heeft opgelopen...

Als ook het werken met stagiaires die de hele dag roepen dat ze zo'n slecht leven hebben.....

Maar dan komt Willem....hij komt terug van brood halen....

Willem wil weer eens nieuwe schoenen...

De witte zijn niet wit genoeg meer...

Tuurlijk heb ik spul om schoenen weer wit te krijgen, maar nee, meneer wil nieuwe witte schoenen....

Alsof die witter dan wit zullen blijven na twee keer gebruik....

Ik sluit de laptop dus maar weer af....

Nou zijn we al zo ver dat hij niet meteen in

de eerste winkel moeten slagen...

Gelukkig maar want de eerste winkel die we in lopen is behoorlijk aan de prijs met z'n schoenen....

Tweede winkel dus...

Alleen wat Willem nu nog moet leren is dat er niet één stelling is met witte schoenen maar dat er meerdere zijn....

En in die meerdere.....staan ook vaak goedkopere schoenen dan alleen in die ene waar hij blijft stilstaan...

Want Willem denkt bij het eerste paar altijd al dat dat ze zijn....

Ik ben dan al een tweede stelling ingelopen en heb er al meer gezien....

Kijk hier eens Willem.....

"Oh Wampie die zijn veel mooier dan deze....en goedkoper ook".......

Nou ja, hoe dan ook, hij heeft witte schoenen

Hij heeft geen boek...

Ja, hij moest en zou een boek van zijn gekregen boekenbon kopen maar realiseerde zich ter plekke dat hij toch liever Netflix kijkt....

Alsof je met een boekenbon Netflix series kan kijken....maar weet je....laat maar....

Nou had Willem al brood gehaald vanmorgen, maar hij is eieren vergeten....

Ook nog maar een rondje supermarkt dus....

Heb je nou alles Willem....?

Hij heeft alles ...

Tot we thuiskomen dan want eenmaal thuis komt hij tot de ontdekking dat hij joghurt is vergeten....en kattenvoer....

We borstelen de honden....een mega klus

met vier Herders....

Van de haren die eraf komen kan ik wel vier nieuwe honden breien....

Maar ze zien er weer picobello uit....

Nu alleen nog even een fotootje....

Oké Willem....!

Bengel ligt amechtig op mijn schoot...

Ze heeft het zo warm....

Ze zoekt verkoeling...

Op mijn schoot dus.....en ik maar denken dat ik zo warm was.....

Na een virtuele rondleiding door een

Indonesische Toko supermarkt die mijn zoon mij laat zien via zijn mobieltje en ik verlekkerd meegeniet van al die heerlijkheden waar ik niet aan kan komen, komt even later een volgende foto...

Hij heeft soja pudding gekocht...en ik was benieuwd hoe dat smaakte....

"Het ruikt muf mam"....

En nog later "het is vettige smakeloze smurrie mam en ik ben misselijk"....

Mijn dochter ontdekt juist dat de Ralph Saint Laurent rok die ze zo graag wilde, precies de rok is van het patroon dat ze gisteren kocht....

Ze is dolgelukkig maar ik moet op zoek naar een nieuwe verjaardagscadeau.....

Tot zover de kinderen....

Willem laat de honden uit, ik haal ondertussen joghurt en kattenvoer....

En kook daarna de door hem gekozen tagliatelle uit het Hello Fresh aanbod in de koelkast....

Maar de avond zitten we, na "klassiekers"

van Simone Kleinsma gekeken te hebben, buiten...

Wat me trouwens opvalt is dat de oude garde zangers en zangeressen zoveel zuiverder ABN en zoveel verstaanbaarder zingen dan de generatie van nu....

Af en toe vang ik eens een woord van een rapper op maar ik moet toch heus altijd de songtekst op internet zoeken om te weten waar het over gaat....

En over Frank Boeyen heb ik het maar helemaal niet...

Terwijl de zang van toen gewoon  verstaanbaar was....

Prachtig lied trouwens van Martine Bijl dat ze zong...

Deed me aan gisteravond het afscheid van onze directie denken...

Het afscheid deed niet zo zeer als ik had gedacht

Het afscheid deed minder pijn dan ik had verwacht

Het was eigenlijk heel eenvoudig

Het ging zomaar zonder meer

Maar de napijn moet nog komen, vanavond of vannacht

Maar de napijn moet nog komen, vanavond of vannacht

Willem en ik zitten buiten in de avondschemering...

Lampje voor lampje zien we de buitenverlichting aan gaan ...

De lantaarntjes eerst, dan de kabouters, de slak, de vlinders, de lampionnetjes....en wel in die volgorde....

We nemen onze relatie eens onder de loep....en constateren dat Willem het toch écht nog nooit zo lang met een vrouw heeft uitgehouden....

"Zeventien jaar al Wampie"....

We hebben het over groei en ontwikkeling en kijken terug hoe we ooit begonnen....

Denkend dat een late liefde best eens lastig zou kunnen gaan worden omdat je niet echte mijlpalen meer meemaakt samen...al kinderen hebt, carrière gemaakt etc....

Maar moet je eens kijken wat we wél meemaakten....

Late liefde kan dus wel....

Late liefde kent wel degelijk nog groei en ontwikkeling of mijlpalen....

Als je het maar nooit vergelijkt met de eerste liefdes....de andere liefdes uit jongere jaren....

Mijn vingers vinden wat zij weten

zijn hand herinnert zich wat was

maar nu ontbreekt de haast

We zijn niet jong

Kou vat ons in de kraag

een knipoog van de dood

licht doch onherroepelijk

maar nu in deze zindering

de poëzie van kolibrie

zingt late liefde haar duet

met eeuwig jong als tweede stem

© Veronica van Roon , 2020

Willem een lege fles rode wijn later en ik een halve witte, bespreken de kleur wit....

Zijn nieuwe schoenen zijn toch witter dan witte wijn...