Dag van:
Zo'n eerste vrije dag is eigenlijk nooit een vrije dag....
Huishouddingen te doen, werkvoorbereiding, handelingsplannen te evalueren en dingen regelen waar je niet aan toekomt....
Maar ik moet zeggen, zo'n eerste vrije dag met 29 graden is nou niet een uitgelezen dag om dat allemaal te doen....
Daarbij moet mijn dochter voor de controle naar het ziekenhuis met een neus die al twee dagen bleef bloeden, dus mijn gedachten heb ik nou niet echt allemaal op een rijtje....
Maar.... prioriteit nummer één is vandaag wel mijn eigen ziekenhuis afspraken wijzigen....
Dat blijkt nog een heel gedoe...
Onze polikliniek Zuid verhuist namelijk en mijn afspraken vallen net binnen die verhuizing....
Dat gepaard gaande dat de afspraken ook nog eens in mijn chaotisch geplande vakantie vallen, maakt dat er héél wat te regelen valt dus ....
We gaan immers mijn laatste werkdonderdag 's avonds al naar Duitsland omdat we in 5 uur s morgens vrijdag (de echte laatste schooldag) al vertrekken naar Thessaloniki cq Chalkidiki....
Dan komen we acht dagen later terug omdat mijn vriendinnetje 65 wordt....
Dan gaan we 6 dagen later alweer twee weken kamperen.....
En een week later heeft Willems oude dorpje Westerhaar een verrassingsweekend gepland nog voor ons huwelijk....
En de week daarna heb ik alweer terugkomdagen van school....
Maak me gek....
Ik bel het nummer van de long geneeskundige afdeling.....
In de wacht dus..... zonder muziekje maar met telefoon toon....
En dan wordt het zoeken en zoeken naar een geschikte datum als die assistente me heeft gevonden op haar lijn....
Nee mevrouw, volgend schooljaar ben ik op maandag vrij in plaats van vrijdag....
Ja, ik kan wel vrijdag na drie uur en dan zaterdag de gewenste apparatuur terugbrengen....
(Ik krijg namelijk draadjes en slangetjes en plakkertjes mee, inclusief een kastje)....
Ja mevrouw de afspraak van 5 juli kan blijven staan, ik heb toestemming van school....
Nee mevrouw 13 september kan ik niet om 11 uur videobellen want dan sta ik weer voor de klas...
Ja, drie uur kan wel want dan zijn de kinderen weg....
Pffft, wat een gedoe....
Maar de drie afspraken staan....we zijn eruit.....
Nu de dokter bellen...
Recepten lijn toets twee....
Ik toets twee....
Naam, geboortedatum, apotheek, telefoonnummer en dan recept met juiste hoeveelheid en hoe vaak in te nemen....
Makkie....ik noem mijn naam, geboortedatum en......chips ineens mijn telefoonnummer uit mijn brein gewist....
Ik loop je een partij te stuntelen met cijfers door elkaar....
Nou ja dat hebben ze vast wel bij de dokter, ik ben al vaker gebeld....
Ik noem de medicijnen en denk...klaar....!!!!
Belt tien minuten later de assistente gierend van de lach op ...
"Kunt u uw telefoonnummer even herhalen"?......
Ook ik schiet in de lach....
Je belt me nu toch....maar meteen vertel ik haar achterelkaar het nummer dat ik nu ineens wel weer weet....en we moeten nog harder lachen....
"Ik wil alleen even weten hoe die nieuwe medicatie bevalt want eigenlijk moet ik hem ophogen"....
De vorige keer dat ik een soortgelijke medicatie kreeg liep het namelijk helemaal mis...
Maar deze gaat een stuk beter...
Ik voel wel rare dingen maar het is dragelijk....
"Zullen we dan maar verhogen?"....
Nou doe dat maar hoor....en gaat het niet goed dan hang ik gewoon weer aan de lijn....
"Weet u ons nummer?" lacht ze weer....
Vast wel, lach ik terug....
Toch ben je daar weer even anderhalf uurtje zoet mee hè.....
Regelderegel......
En zin in nog meer werk laat deze temperatuur van vandaag niet toe....
Negenentwintig graden zeg....toe maar....
Zelfs de honden hebben geen zin om eropuit te gaan ....
Ik zal alleen de weekbrief voor school nog schrijven en dan ga ik haken of lui buiten zitten.....
Heerlijk naar de bezige bijtjes kijken die geen last van de hitte lijken te hebben...
Met de katten een goed gesprek voeren die net als ik geen lust in iets hebben en amechtig op de tegels buiten liggen....
Wel veilig op afstand van de honden die druk in het badje, dat de baas liet vollopen, aan het spetteren zijn....
Ik neus wat op sociale media...
Ach Jeetje....het is weer de tijd van eindmusicals....
Één collega vraagt voor de rol van haar dochter daarin, een stewardessen pakje....
Twee berichten verder vraagt een andere collega een piloten pet voor haar zoon...
Moet toch gek zijn als die niet dezelfde musical hebben .....
En mijn lieve oude assistente vriendin vraagt hulp om oma spullen voor haar dochter binnen te sprokkelen voor in haar eindmusical...
Nou....die heb ik wel....maar aan vliegtuigpersoneel spullen kan ik niemand helpen....
Ik mis de chromosoom voor piloten petten en heb juist weer kilos teveel om het lijf voor een stewardessen pakje...
Maar heeeeeeej voor oma spullen moet je bij mij zijn.....
Tenminste één kind uit de brand kunnen helpen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten