17 juni 2023

Dag van:

Alsof hij zelf een plié, pas de deux of pirouette, een waving,krumping of bonebreaking moest dansen, zo gespannen was hij....

Vandaag gaat de voorstelling 'tranen van de zon' in première...de voorstelling waarvoor hij het verhaal schreef....

Of noem ik zoiets nou een scenario...?

Ik blijf dus even wijs wat langer boven...

Speel mijn Wordfeud woordjes als ik aan de beurt ben, scharrel mijn kleren bij elkaar en neem een heerlijk verfrissende douche....

Meteen maar de goede kleren aan want de voorstelling betreft een matinee....

Wat klinkt dat toch heerlijk m a t i n ee .....

Ik denk dat de gehele nieuwe generatie niet meer weet waar ik het over heb....

Eigenlijk betekent matinee ochtend voorstelling...

Matineus komt van het Franse 'matineux', een afleiding van matin 'morgen, ochtend'..... 

Dat komt weer van het Latijnse matutinum 'ochtend', van Matuta (de godin van de dageraad)......

Snap ik nog niet waarom ze het middag voorstelling laten zijn hoor...maar goed, dat terzijde....

Nu zou je denken dat vrouwen moeite hebben met hun kledingkeuze...

Voor mannen is dat veel makkelijker....zou je dus denken...

Mannen hoeven immers altijd alleen maar een broek en óf een tshirt of een overhemdje aan .....

Bij HSP Willem ligt dat anders....

Alles moet op zo'n dag kloppen; de kleur, of de broek niet knelt, of de riem een extra gaatje heeft, of het overhemd geen vlek heeft ....euh en vlek op blouse of tshirt zelf is geen probleem maar het mag geen zweetaanslag of vlek op de kraag aan de nek zijde zijn ....

Verder mag ook het overhemd niet knellen, de knop onder de bovenste moet op de juiste hoogte zitten, de kleur moet vandaag licht zijn....hij mag niet te lang zijn maar hij mag ook niet in de broek....

Met andere woorden, daar wil je niet bij staan als hij zijn kleren zoekt...

Helpt niet veel hoor, want hij komt toch tien keer naar beneden....

"Wampie zit er aanslag van zweet in de nek?"....

"Wampie is deze niet te lang?"....

"Wampie kan deze qua lichaamsgeur nog?"....

"Wampie staat deze op de broek?"...

"Wampie kan ik een korte broek aan of moet ik die lange aan?"....

"Wampie zit deze niet te strak onder de armen?"....

"Wampie zit dit knoopje niet te laag los?"....

We staan klaar...

In de juiste kleren die niet knellen, niet te lang of te kort zijn, de nieuwe schoenen aan, we kunnen gaan....

Het is hooguit twintig minuten rijden naar hij wil een uur van te voren weg....

Nou ja, dat laatste heeft hij dan wel weer slim ingeschat want we hebben echt de laatste parkeerplek op de P plaats....

En het is al aardig druk....

We zitten naast een bekende van Willems koor en achter ons blijkt notabene Willems oude eerste directeur te zitten...

Zijn kleinkinderen dansen mee...

Een mooi verhaal heeft Willem geschreven...

Het verhaal dat we al eerder met kerst in de kerk op onze eigen manier vertolkte....

De zon die zo koud van binnen is omdat alle mensen op aarde haar warmte zo misbruiken....

De maan die haar komt helpen....

En liefde die alles weer goed maakt...

Dit even kort over de essentie van het stuk....

Het begint schattig met de kleinste kleuter danseresjes die dansen op het liedje 'in de maneschijn'....

En het gaat verder....prachtige planeten in beeld, hip hop, jazz, streetdance, klassiek ballet, urban en weet ik veel....

Maar mooi is het.....en goed gedaan...

Willems teksten hoor ik steeds weer terugkomen...

En Willem is trots merk ik aan de stoten die ik steeds in mijn zij krijg...

De bewegende digitale beelden op een immens scherm en de bewegingen plus harde muziek zijn alleen niet prettig voor mijn BPPD....

Ik krijg een akelige erge duizeligheid

aanval en klamp me aan Willem vast...

Die heeft meteen in de gaten dat het mis is....voelt het zweet in mijn handen en door mijn kleren komen....

Tien minuten zit ik met mijn ogen dicht.... misselijk, wit, moe, maar de duizeligheid zakt....

En na twintig minuten ben ik weer bij mezelf....

Willem moet alleen wel stil blijven zitten en niet steeds meebewegen want anders voel ik het weer komen...

De voorstelling is afgelopen...

We hebben ondanks duizeligheid enorm genoten...

En ik ben trots op mijn Willem...

"Zullen we dan ook maar meteen de boodschappen doen?"...

Ik weet dat Willem er tegenop ziet om zelf al die inkopen voor Vaderdag te doen...

Laten we dat maar doen dus ..

Ik regel alles voor de traditionele grote pan soep, Willem regelt de rest ...

Je weet wel.... thuiskomen en dan blijkt dat hij het hondenvoer vergeten is...

De avond verloopt in redelijke stilte...

Willem oefent zijn preek en fluitspel voor morgen als hij voorgaat in de kerk in Coevorden en ik val in slaap...

Die duizeligheid mat een mens af ....

Zou ik er ooit nog vanaf komen .....?