Het is veel dag van....
Dag dat ik Willem achttien jaar geleden voor het eerst zag en kennis met hem maakte....
Opleiding gedragsspecialist op de HU locatie Velp, Scheldestraat/Sophiastraat op de eerste verdieping van een aftands kantoor pandje....
Allebei het derde en dus afstudeerjaar....
Een van de docenten wilde wel wat met mij beginnen....
Hij heeft het Willem nooit vergeven dat hij met de buit er vandoor ging....
We slaagden allebei....
Willem stopte en ik ging door voor mijn Master SEN....en gaf een aantal keer gastles op dezelfde opleiding....
We stopten alleen niet met elkaar zien.....zo schrijft de geschiedenis tot op heden....
Ik weet precies waar hij op doelt....
Achttien jaar geleden stak hij ook zijn hoofd om de deur...maar dan van het leslokaal....hij kwam immers te laat....iets dat nog vaker zou voorkomen....
En net op dat moment maakte ik een foto met mijn mobiel....
Vereeuwigd....mijn eerste blik op Willem....
Achttien jaar ouder nu.....
Je zou kunnen zeggen dat onze relatie zo'n beetje de volwassen leeftijd heeft bereikt.....
Al moet ik dan diep graven om te kijken wat er zo volwassen aan zou kunnen zijn....want eigenlijk blijven we ontdekken....blijven we verwonderen......blijven we ontwikkelend, koesteren, werkend bezig binnen onze relatie.....
Achttien jaar geleden stapte hij mijn leven binnen, een goed jaar later sprong hij in mijn hart.....tien jaar daarna woonden we samen.....zes jaar daarna trouwden we....
En nog steeds voelt het alsof we net beginnen...spannend, boeiend, steeds weer anders, en knetter verliefd....
En ik ben helemaal niet van de chocola...
Gisteren nog een jarige kleuter in de klas en wat kregen de juffen....?????
Tuurlijk chocolade....en nog wel Raphaello....de witte....
En ach, dan wil ik soms wel eens zo'n ding in de mond nemen maar eigenlijk heb ik er dan direct spijt van....
Gatverjakkes dat plakkerige lijm laagje dat dan op je gehemelte blijft liggen....brrrrrr....
Datzelfde heb ik dan ook als ik wel eens zo'n suiker dipje heb....
Je weet wel...beetje koudzweet en trillerig gevoel...
Dan haal ik een Mars voor de nodige druivensuiker want gewone druivensuiker verkopen ze niet overal en dan weet ik niet hoe snel ik zo'n hap moet doorslikken...
Wat natuurlijk niet lukt want alles plakt weer aan je tanden, tandvlees en gehemelte....
Af en toe een bonbonnetje dan....?
Oké, dat gaat nog....maar dan alleen de vulling en de chocolade meteen uit je mond spugen....
Nee écht, het mag dan wereld chocolade dag zijn, maar aan mij is dat spul niet besteed.....
Het was trouwens de Nederlander 'van Houten' die in 1820 een manier ontdekt om in een fabriek repen te maken......
Hij ontwierp een pers waarmee cacaoboter uit vloeibare chocolade getrokken kon worden......
Na deze bewerking bleef er cacaoboter achter......
Dat had ik nooit gedacht...
Ik dacht eerder zo'n koetjes reep of een mars of zo....
Trouwens, Forrest Mars bracht in 1923 de eerste reep uit in Amerika....nee, nee, niet de Mars maar de Milky Way.....
Genoeg over die troep...doe mij maar drop...
Bestaat er trouwens ook een wereld drop dag...?
Jazeker....sinds 2004 kent men de Internationale Drop Dag....en wel op 12 april....
Ik moet nog even wachten dus....
En dan als laatste de heerlijke opmerking, die mijn dag goed maakte, van een kleuter uit mijn klas...
Mama stuurt mij een berichtje met foto's....
"Vanmorgen stapten we de auto in zat er een beest in de auto. Zegt ze: ik durf niet te kijken rij maar snel naar school".....
Ik haal de betreffende kleuter lachend bij mijn bureau....
'Wat schrijft mama nou, zat er een beest in de auto', vraag ik....
Ze kijkt naar de foto's, slaat de handen voor haar mond en zegt "ja een springtouw"......(sprinkhaan)....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten