9 september 2023

Dag van:

Een dag die hardwerkend begon maar een vakantie-achtige wending nam....

Vorig schooljaar ploeterde ik de vrije vrijdag nog even, door meteen maar even door te gaan met het werk voor de volgende week ....dan was dat tenminste klaar en kon ik met de drukte van het weekend beginnen....

Eigenlijk is er in die zin niks veranderd omdat ik nu dat werk op de zaterdag doe...

De dominee en Willem hebben nog wat vragen ten aanzien van digitaal gedoe voor de kerk....en dat doe ik dus eerst maar....

Allebei; Jolande en Willem, zijn nogal van creatieve aard wat betekent dat ze meestal op het allerlaatste moment nog weer iets bedacht hebben dat ik dan uit kan werken ...

Vind ik op zich niet zo erg hoor want nu kan ik mijn creatieve geest er daarna op los laten....

Ik moet alleen geen honderd andere dingen op mijn lijstje hebben staan want dan word ik er wel eens kriebelig van....

Daarbij komt ook nog eens dat Willem een geheel nieuwe preek heeft....

Niet dat hij dan onzeker is, maar een gezonde spanning heerst er dan wel...

En dus gebeurt het ook nog wel dat er op het laatste moment iets uit moet of juist erbij....of toch even iets anders of aangepasts bij moet ...

Dominee Jolande zelf lijkt op creatief gebied wel ADHD te hebben....steeds weer verzint ze wat leuks om kerkgangers mee te enthousiasmeren...

Maar hoe dan ook, ik zit vanmorgen weer achter de pc om alles uit te werken...

My second job....

Gelukkig hou ik nog tijd over om voor

school aan de gang te gaan ..

Ook geen misselijke klus want dinsdag is er ouderavond en dan moet er wel even een klinkende presentatie klaar staan...

De assistente heeft een dijk van een leuk filmpje gemaakt maar daar kan ik moeilijk doorheen kletsen....

Er moet dus een mooi vertel schema komen aan de hand waarvan ik dan kan vertellen wat er zoal te gebeuren staat komend schooljaar....

Met als super bonus het filmpje....

Oké, presentatie klaar, kerk klaar...nu het schoolwerk voor de komende week....

Lezen, rekenen, ervaar het maar, logo 3000, en wat er nog meer moet gebeuren....

Half vijf en klaar....!!!!!

Morgen de kinderen uit Haarlem op bezoek...

Eigenlijk zouden we vandaag daarheen gaan, alleen blijven we dan niet zolang omdat de honden anders te lang in het hete huis zitten......

Vandaar dat zoonlief het zalige idee opperde om morgen hierheen te komen want dan hebben we meer tijd voor elkaar....

En zo heb ik dan de maandag heerlijk weer voor mezelf....

Willem krijgt net een appje binnen als we het over onze vrije tijd hebben...

Want net zo lekker als het is om op je vrije tijd thuis lekker rond te keutelen, zo lekker is het ook om samen even iets leuks te doen....

En aangezien Willem zeer waarschijnlijk is aangenomen om kerkconsulent in Coevorden te worden op maandag, zullen we niet vaak meer tijd hebben voor dat soort samen-quality-time.....

Een consulent is namelijk net zoiets als dominee en dat betekent dat je je handen eraan vol hebt.....

Maar goed terug naar dat appje....dat appje betreft dus de verjaardag van zijn kleinzoon die ze in de herfstvakantie willen vieren....

En vakantiespreiding of niet, hun herfstvakantie en die van ons vallen in dezelfde periode....

De vraag die we nu onszelf stellen is "willen wij nog weg in de herfstvakantie?"....

Hoe verstandig het ook zou zijn om nou eens thuis te blijven, zo onverstandig kunnen we, als het zover is dat het ter sprake komt, zijn ....

We kijken elkaar eens aan....

Onze hoofden zeggen beiden: 'niet weggaan, thuisblijven!'....

Onze harten zeggen beiden: 'ga nou gewoon zolang het nog kan naar jullie Griekse vrienden'....

We kijken elkaar een beetje langer aan....

Hadden we beter niet kunnen doen geloof ik.....want tegelijkertijd zeggen we "we gaan naar Dimitris".....

Ik start de vakantie discounter website op

en vindt én de goede reis, én het juiste hotel, én de beste prijs....

"Boeken!!" zegt Willem...."ik ga wel op de verjaardag zelf naar mijn kleinzoon of zo"....

Ik laat mijn hoofd met herseninhoud los en boek....

Vier dagen Chalkidiki, Nikiti, Griekenland...

Dit keer niet bij die andere vrienden in huis maar die komen vast wel naar ons in Nikiti....

Nu gaan we naar het hotel van onze Dimitris...

Retourtje vliegveld Keulen-Bonn-Thessaloniki....

Transfer bij de prijs inbegrepen.... halfpension....want ach het is daar zo heerlijk dat we Geranion Village niet uit hoeven.....

En Dimitris neemt ons met zijn auto toch wel een avondje mee uit....

Dimitris zeggen we niks....voor hem zal het weer een verrassing zijn...

Onze andere vrienden Evangelos en Elona sturen we wel een vrolijk bericht over onze komst....

Zij zullen immers ook moeten boeken...of in ieder geval rekening houden met het feit dat ze naar ons toe moeten willen we elkaar ontmoeten....

Nikiti-Kallikratia is immers maar een klein eindje.....

Willem en ik kijken elkaar aan ....hebben we het nou toch echt wéér gedaan....???

En wanneer moeten we dan weer naar Parijs....???

We hebben het écht gedaan ...19 oktober zitten wij in 6.45 uur in het vliegtuig op weg naar ons tweede moederland....

Willem oefent voor de derde keer zijn preek....ik app met een oude kampeerkennis....de mama van Emma die we acht jaar geleden leerden kennen tijdens één van onze eerste kampeeravonturen na de boerderijcamping ervaringen....

Emma was drie en twee handen op één buik met Willem....allebei even gek zullen we maar zeggen....

En misschien was Willem ook wel die vervangende papa want Emma 's papa was immers net een jaar daarvoor gestorven....

En met Emma kwamen haar moeder en twee broers in ons leven....en nog meer campingmensen van dat eerste uur Wilsummer Berge....

We hielden altijd contact met elkaar en kwamen zelfs heel soms bij elkaar thuis....

Emma en mama en broers zijn inmiddels verhuisd, één van de andere camping bekenden is inmiddels zelfs gestorven....

"Emma is boven muziek luisteren, haar broers zijn uit en Pieter is met zijn dochter weg"....appt ze....

Pieter?????? vraag ik.....die ken ik niet....

(Zou dat een relatie beteken na al die jaren rouw??)....

"Die ken je wel" beweert de mama van Emma....

Zo blijft het een tijdje geheimzinnig heen en weer geapp....

Maar dan weet ik toch eindelijk wie Pieter is....

Pieter is de weduwnaar van de pas overleden andere camping bekende....

Maar ik snap het geheimzinnige niet ...

De mama legt uit hoezeer ze wel aangekeken worden nu ze een relatie hebben....

Oké, als caravan buren kennen ze elkaar dan wel heel lang, maar zo kort (anderhalf jaar) na het overlijden van zijn vrouw, is het toch ongehoord dat hij nu al een relatie heeft met zijn caravan buurvrouw...

En kijk....dat snap ik dus niet....dat je het geluk laat afhangen van een tijdslimiet...

Hoe lang had hij weduwnaar moeten zijn dan....?

Net zolang als de mama van Emma....8 jaar....?

Het betekent toch niet dat het houden van zijn overleden vrouw daardoor minder is...?

Die twee waren heus ook heel gek op elkaar....

En je kan toch gewoon daarna weer verliefd worden als je dat wilt of kunt...?

Dat zal vast niet voor iedereen gelden maar als jij het niet zou kunnen, waarom mag die ander dat dan ook niet ...

Het hangt in iedere geval als een schaduw over de relatie van hem en de mama van Emma...en ik vind dat vreselijk....

Maar tja, dat ik ze alle geluk gun haalt die grauwsluier er nog niet af natuurlijk....

Gek, dat Willem met al zijn relatiebreuken en scheidingen daar nooit op aangekeken wordt....

Waarschijnlijk omdat zijn exen nog in leven zijn....

Zou dat het zijn ...?

Je mag wel een maand na je scheiding al verliefd worden op een ander en een tweede huwelijk beginnen....of een derde of vierde relatie (Willem)....maar je mag dus niet anderhalf jaar na de dood van je geliefde met een ander in zee gaan (de nieuwe vriend van de mama van Emma) ....?

Waar bemoeien we ons toch allemaal mee....en waar maken we ons toch allemaal druk om ...?

Geluk zou je mensen zelf moeten laten invullen....toch??.....