Ik ben vroeg wakker, ik ben vroeg op school, vroeg verdriet wordt met mij gedeeld en ik ga 'vroeg' naar thuis....
Zo zou ik dus eigenlijk al klaar kunnen zijn met het blog.....
Maar tja, wel saai voor de lezer natuurlijk....
Ik typ dus maar even door....en wel op mijn nieuwe beschermfolie op mijn mobiel.....
Folie die me even twintig euro kostte....voor een stukkie kunststof...pffft....
Ze durven er wat voor te vragen in die phone winkels....
Maar goed, je hebt er nog geen nieuwe mobiel voor dacht ik maar toen ik mijn spiksplinternieuwbeschermfoliebevattende mobiel contactloos betalen tegen het pinapparaat hield....
Buiten op het pleintje was het warmer dan binnen...
We hebben dan wel een jaar lang in de ellende op het dak gezeten maar nu het zijn vruchten afwerpt ben je ergens toch ook wel blij dat je dat weerstaan hebt....
Ik heb vandaag twee uitersten in de klas ...
Één leerling die het op mij gemunt heeft en me blijft schoppen en slaan en een andere leerling die niet van mijn zijde wijkt en in paniek raakt als ik even naar de wc moet....
Dát één en ander heeft natuurlijk met elkaar te maken....
De één gunt de ander mijn aandacht niet en aangezien hij dat niet vertellen kan, uit zich dat in agressief gedrag....
Het is allemaal zo verklaarbaar maar dat maakt het niet minder lastig....
Dan zijn er de twee meiden die in een verhelderend gesprek met de nieuwe directeur verwikkeld zijn wat dan misschien verhelderend mag lijken maar kant nog wal raakt....
Ik lig dan ook helemaal in een deuk als de een vertelt dat haar papa op de Geitenkamp woont maar dat ze niet weet waar ze zelf met haar mama en zus woont en de ander glashard vertelt dat ze uit Duiven komt terwijl haar huis gewoon in Arnhem staat....(in de wijk het Duifje)....
Het thema waar we aan werken de komende weken is 'wonen', maar er is nog een hoop werk aan de winkel voor deze juf merk ik al....
Dan het item vervoer....
Ik snap niet dat leerlingenvervoer in Nederland niet gewoon zonder haken en ogen geregeld kan worden....
Zolang als ik werkzaam ben in het speciaal onderwijs is het een drama....
Moesten de leerlingen naar de zogenaamde blauwe halte, werd dat drie dagen later toch maar de gele halte omdat de chauffeur daar steeds maar toe reed, maar vandaag werd het weer de blauwe....
En chauffeurs denken zeker dat onze populatie leerlingen dat aan kunnen ...?
En dan nog boos worden dat ze overprikkelde gillende en om zich heen slaande kinderen in de bus krijgen....
Nou dag chauffeur, succes ermee....!
Nog even langs het grote winkelcentrum om de bestelling van mijn zoon op te halen....mezelf te verwennen met mijn eigen parfum merk omdat die in de reclame is en wat Indisch eten te scoren...
En wat schetst mijn verbazing als ik thuis kom....
Een mega pluk boeket op tafel met een kaartje eraan.....'voor mijn grote geluk'....
Zoals ik voor twee uitersten in de klas twee meiden heb, zo heb ik dat thuis in één man....
Ik loop nog even naar de vlonder waar meneer zwaan weer staat te wachten op aandacht....
En eigenlijk is het niet eens anders dan in de klas.....want hier proberen de
meerkoeten de strijd om mijn aandacht aan te gaan met meneer zwaan....
(Van Gaby) |
meerkoeten de strijd om mijn aandacht aan te gaan met meneer zwaan....
Dom natuurlijk want hoe door verdriet verteerd de zwaan ook is, dat rouwproces aan onze vlonder pakken ze hem niet af....
En pedagogisch probeer ik ook alhier de aandacht te verdelen, maar dan middels het verdelen van stukjes brood....om daarna terug te keren naar mijn plukboeket....die alle aandacht krijgt omdat manlief er zelf vanavond niet is....wat ik dan na zo'n verdeeldag als vandaag wel even een verademing vind....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten