Wat een nekhernia nou precies is en doet merk ik dan vandaag.....
Voor de vierde dag op rij werk ik aan de handelingsplannen en de OPP's van mijn leerlingen.....wat ik thuis kan doen, doe ik immers ook gewoon thuis....
Laptop op het tafeltje voor me en werken maar, ik wil het vandaag af hebben......
En dat lukt me ook....
Na vier uur stug doorwerken is alles afgevinkt, ingevuld en dubbel gecheckt....
Dit keer geen rustpauze tussendoor genomen....
Ik sluit af, doe de klep van de laptop dicht en wil overeind komen....maar ik zit vast....net zo vast als het dichtgeklapte deksel van mijn laptop....
Heel voorzichtig, met hulp van Willem beweeg ik mijn hoofd heen en weer en laat zo langzaam mogelijk mijn rug omhoog komen...
Alles is stijf en er komt een akelige hoofdpijn in mijn achterhoofd opzetten die ik niet herken.....
En dát is dus nekhernia als je haar tergt tot het uiterste.....
Ik ben dan wel blij dat het werk erop zit en de klus geklaard is maar het huilen staat me nader dan het lachen als ik voel wat ik voel....
Dat wordt de rest van de dag stil en zo rechtop mogelijk in mijn stoel blijven zitten.....
Mijn nek kan ik nog niet achterover doen of ik geef al een gil....
Een boek lezen lukt niet want dan moet mijn hoofd weer voorover, wat ook niet lukt....
Maar tja, niet iedereen zit de hele dag op z'n mobiel natuurlijk om te kijken of ik al een woordje gelegd heb.....
Een blog schrijven moet in etappes want de rechterarm bewegen leidt tot tintelingen, steken tussen mijn schouders en lood in mijn arm.....
Dan maar heerlijk naar buiten kijken....
Nu is alles nog volop groen maar toch komen de vogeltjes al meer en meer de appelboom opzoeken waar nog lekkers van de vorige winter in hangt....
Misschien lukt het me wel om straks toch nog eventjes de pindahouders te vullen met verse pindanootjes....
Al weet ik heus wel dat ik dat beter tot morgen kan uitstellen en vandaag niet meer moet doen....
Het is vandaag een bagger dag....
Maar mijn thuiswerk is tenminste klaar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten