Dag van:
Van de een op de andere dag je leven ondersteboven....
Zo voelt het ook écht.....
Mijn broodje met kaas had ik op het aanrechtje in de klas laten liggen voor vandaag....
Mijn flesje AA drink staat nog onaangetast op mijn bureau, die zou ik immers voor vandaag, omdat het zo heet zou worden, bewaren ...
Mijn laptop, usb stick voor het leesonderwijs, de muis en oplader liggen ook nog gewoon op het bureau....net als de lesvoorbereiding....
Alleen ikzelf ben er niet....
Zomaar ineens, zonder ook maar ergens op voorbereid te zijn, zit ik thuis.....
Met pijn kan ik immers wel werken....
Ik weet niet beter....
Nu weet ik dat echter wel.....
Vandaag zijn er momenten dat ik mijn rechterarm niet eens kan optillen....terwijl ik dat gisteren nog, weliswaar met veel pijn, wel kon .....
De arm voelt alsof er tien kilo lood aan hangt.....de kracht is eruit....
En tussen de schouderbladen loert een krengerig monster die tegen de schouderbladen aan bonkt....
Dus werken.....?????
Ik geloof nooit dat mijn teamleider die verantwoordelijkheid wil dragen.....
Zeker niet wat betreft de medicijnen...
Van de medicijnen word ik misselijk...
Vannacht werd ik er zelfs wakker van ...
Maar het teiltje dat ik, voor de zekerheid, naast mijn bed zette, bleef leeg.....
Mijn hoofd voelt als een wattenbol....
Dit medicijn maakt hersencellen minder gevoelig voor prikkels staat er in de bijsluiter.....nou dat dus....
Je neemt wel waar maar het land niet meer....
Je bent minder alert en reageert langzamer.....
En nou zijn dat maar twee dingen uit de twee pagina's tellende bijsluiter, dus mij hoor je niet klagen....
Maar een juf voor de klas die pas beseft dat ze de wegloper achterna moet gaan als hij al bij de uitgang is.....of een leerling niet meer van het dak van een speelhuisje af kan halen omdat het te gevaarlijk is...nee dat wordt m niet ...
En al helemaal niet een juf die om de haverklap even 'weg' is.....(In een soort slaap valt)....
Alleen, nu lees ik in mijn dossier, dat ter inzage is in mijn medapp dat er nog een tweede punt is, naast de nekhernia .....
Een 'gevolg van' zeg maar....te lang ermee doorgelopen....
Het cervicale radiculaire syndroom....
Het cervicaal-radiculair syndroom is een veelvoorkomende oorzaak van hernia en uit zich in pijn in de arm......
Het wordt veroorzaakt door cervicale zenuwwortelcompressie als gevolg van een hernia nucleus pulposus of vernauwing van het foramen intervertebralis ten gevolge van spondylose.....
Dat laatste zegt me allemaal niks en zoek ik op....
Hernia van de tussenwervelschijf, een aandoening van de rug of de nek waarbij de tussenwervelschijf uitstulpt......
Door een vernauwing van het foramen, kunnen zenuwen bekneld raken.....
Als het wervelgewrichtje en het gewrichtskapsel, bij ouder worden, dikker wordt, krijgt de zenuw minder ruimte.....
Medisch gedoe....ik heb gewoon pijn....veel pijn.....
En om de haverklap vallen mijn ogen dicht....
Dat op zich vind ik al heel vervelend ...
Niet van moeheid maar door medicijnen...
Ik probeer mezelf wakker te houden, maar dat lukt niet....
Och wat is dit toch niks voor mij....
En er is nog zoveel te regelen...
Zo word ik gebeld door het ziekenhuis....
"We hebben een spoed verwijzing gekregen van uw huisarts, u kunt zes november terecht in het ziekenhuis in Zevenaar"....
Ze zegt het nog trots ook ...
En ik roep het uit" "zes november noemen jullie dat spoed??????".....
"Ja heel vervelend mevrouw maar u moet een compleet traject in met de neuroloog"....
Ja dat snap ik....maar hemeltje zes november, zo lang wil ik niet thuis zitten....
"U kunt ook de huisarts bellen en vragen wat u moet doen nu"....
En dat doe ik dus....
Ook zij vindt het wel erg lang duren....maar ze zal mijn volgende week woensdag tussen elf en twee bellen....
Tien minuten later, wéér telefoon....
De doktersassistente....
"Ik ken het probleem hoor, zegt ze....ik ben ook zo iemand die gewoon doorgaat tot het niet meer kan, na drie maanden ellende ben ik nu op therapeutische basis een paar uurtjes aan het werk, en ik vind dat het echt niet kan dat u zo lang moet wachten....dus ben ik naar de dokter gelopen en heb gezegd dat ze u door moet verwijzen naar de Bergman Kliniek....u moet alleen wel even de zorgverzekeraar bellen of ze dat vergoeden"....
Ik zou haar wel kunnen omhelzen deze lieverd....
Ik bel Menzis....
Ik leg na tien minuten 'al onze lijnen zijn bezet, een ogenblik geduld alstublieft' mijn verhaal uit....
"Nee, dan moet u toch het zorg advies team hebben, ik verbind u door".....
Vijfentwintig minuten later (ja het is echt) komt 'een ogenblikje geduld alsjeblieft' tot een einde en krijg ik een vriendelijke doch kordate dame aan de lijn ...
En de A van advies daar lust ze wel pap van....er komt geen einde aan haar advies....
Ik weet echter wat ik wil weten, het wordt vergoed.....
Ik bel de huisartsenpraktijk weer....
"Hoi, zegt de assistente, dit is de laatste keer vandaag hoor, anders gaan we koffie drinken"....
Maak er maar champagne van want de zorgverzekeraar vergoed alles, zeg ik....
"Geen alcohol bij uw medicatie" lacht ze...en ze belooft de eerste verwijzing te annuleren en zorgt voor de andere ...
Ik wens haar met haar hernia ook veel sterkte en bedank haar wel duizend maal....
Sms bericht van de Bergman Kliniek.... En na veel online digitaal gedoe is er een afspraak voor 23 September, 13.00 uur....
Ik vind het nog absurd laat en vraag me af wat er in Nederland nou onder spoed wordt verstaan, maar ben al blij met deze datum.....
Willem komt thuis....
Hij heeft een rieten mandje bij zich ...
"Kan je fijn appels plukken, en ik til de zware mand wel als hij vol is"....
Mijn andere, veel grotere rieten mand, heeft hij immers voor de hondenstokken ingepikt....
Maar appels plukken....met een arm die niet meewerkt.....
Enfin met de linker arm en veel hulp lukt het dan toch....en sommige vallen notabene vanzelf al van de boom af...
Nu maar kijken of ik appeltaarten kan bakken de komende tijd ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten