Dag van:
Eindelijk werd het acht uur....
Ik kan de dokter bellen....
En er moet toch heel wat gebeuren voor ik dat doe....
Het duurt even maar dan neemt de assistente of secretaresse op en ik begin met mijn verhaal....
Het bleef bij een begin want direct begint ze in ijltempo een waslijst aan vragen te stellen.....
Halverwege haar vragenlijstje begin ik door te krijgen waarom....
Iets met koorts en uitstralende pijn....
Nee ho maar....ik heb geen beginnend hartinfarct.....!!!!!
"Ja dat moet ik wel uitsluiten mevrouw"" en ze gaat verder....
Bij het laatste vraag en mijn laatste antwoord klinkt het "oké ".....
Fijn, kan ik dan nu vertellen wat er aan de hand is....?
Pak maar even mijn dossier erbij; in mei was ik hier met dezelfde klacht als nu, in juli weer en nu is het september en het is verergerd voor de derde maal terug....
Ze wil precies weten wat ik voel...
Dus ik begin maar weer; steken in de schouder achter, zwaar gevoel, arm niet kunnen optillen, krachtverlies en tintelingen van de schouder tot de vingers....
"Ja, zegt ze, dat staat hier in het dossier ook"....
Zucht......
"Morgen om kwart over drie is er nog een plekje"... .
Nee hè, morgen pas......weer een zucht.....
Hoe moedeloos kun je worden.....
En dan ook nog op een tijdstip dat je direct na schooltijd weg moet.....
Maar goed....we denken in een opwaartse spiraal, ze had immers ook 'overmorgen pas een plek' kunnen hebben....
Ik, mezelf heel knap vindend dat ik überhaupt gebeld heb, worstel nog wel even twee dagen door.....
Wel jammer dat ik nu niet in staat ben om de appels van onze appelboompje te oogsten.....ik heb notabene de appeltaart mix al in de kast staan....
Maar ach, dan ontdek ik weer zo'n 'zomaar ineens was ie er' plantje tussen de tegels....
Weer zo'n mooi blauwtje....
Nee geen Juffertje in het groen dit keer, maar komkommerkruid....
En waar dat toch allemaal vandaan komt....????
Ik word er echter wel blij van en schaar het zeker niet onder het onkruid dat ook weer nodig tussen de tegels uit moet....
Zulke ontdekkingen doen je de narigheid even vergeten....
De natuur is zo heerlijk verrassend mooi....
En als ik dan lees dat in salades en bij zachte kaas komkommerkruid een delicatesse is, word ik helemaal blij...... Door zijn licht zoute smaak is het ook een vervanger en smaakmaker bij zoutloos dieet.......
Dat is mooi, Willem en mijn bloeddruk kunnen wel wat minder zout gebruiken....
Komkommerkruid moet je wel steeds vers gebruiken......
De blauwe bloemen zijn zeer gewaardeerd in de moderne keuken en hebben een hoge decoratieve waarde.......en dat geloof ik graag....
Ik laat én het Juffertje én het komkommerkruid nog even staan.....ik geniet er zo van....maar als ze op uitbloeien staan dan ga ik ze zeker in de keuken gebruiken....
Jammer dat het maar eenjarige plantjes zijn....
Misschien een idee voor mijn broeikasje om ze zelf te gaan kweken.....
#durfteproberen.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten