Bijna half 3 's nachts...
De slaap wil niet komen...
Maar de Sinterklaas drukte zou ik bijna vergeten dat ik nog meer aan mijn hoofd had...
Ik ben er steeds minder vaak mee bezig (goed teken) mar zo nu en dan kan het ineens de kop weer doen opsteken....
Dan knaagt dat onrecht gevoel.... niet zo sterk als eerst... maar toch...
Dan komen al die dingen in je hoofd die je nog zou willen zeggen....
Oneerlijk dit... oneerlijk dat....hand in eigen boezem steken...
Verder gaan maar hoe....
Half 3 's nachts... en ik slaap nog niet....
Hoe lang kan onrecht blijven hangen????
Maandag voortgangsgesprek.... en ik wil vooruitgang... maar hoe.... hoorde ik maar 1x sorry...1x.... het zou genoeg zijn....
Sorry is eigenlijk best wel een raar fenomeen... of men zegt het te pas en te onpas.... of men krijgt het zijn strot niet uit....
En dát terwijl sorry zo helend kan werken... als het echt gemeend is.... als men het durft uit te spreken....
Het spijt me mag wat mij betreft ook of.... dat hadden we beter niet kunnen doen...we hebben het verkeerd ingeschat.... we hadden zelf ook.... ondoordacht... onvoorzichtig en onzorgvuldig.... te snel...
Kan me niet schelen hoe, als het maar iets van excuses is.... al is het maar 1x....en heel klein... voor mijn part zachtjes gezegd zodat alleen ik het zou horen....
Half 3 's nachts en inmiddels later.....13 weken verder... beschadigd.... wantrouwend....veroordeelt.... uit zijn verband gerukt, verkeerd ingeschat en 100den littekens verder....
Laat me slapen.....net als Bengel die ondanks mijn nachtelijk gedraai met geen stok wakker te krijgen is...
Goed voorbeeld doet goed volgen maar ja....
Zo... dat was en straf nachtje wakker liggen...
Gelukkig moet Babeth vroeg op.... 6.00 uur... dus ik kan er ook uit...
Alle nachtelijke dwalingen achter me latend en met de eerste stappen op de koude vloer weet ik het meteen.... vandaag is de eersteTOP 2000 stemdag...
RADIO AAN dus....
Om 9.00 uur het spits eraf en ik duik direct op internet om mijn lijstje te maken...
Daar ben je gauw een paar uurtjes mee bezig
Elk jaar weer een crime want er zijn zoooooveel goede nummers..
Ik héb altijd vaste nummers die erin moeten: Shoes of lichting Ramses, Stef Bos, Bløf, Michel Fugain en Jacques Brel en de rest zie ik wel.....
Iets Frans.. iets Engels... iets Nederlands... iets Duits...
En elk jaar nummers die me aan het afgelopen jaar doen denken...
Dit jaar onder andere van de Dijk... recht in de ogen
Standaard vergeet ik dan altijd weer te denken aan nummer 1,2 en 3 dus gooi de hele boel weer door elkaar
Naja... op een ander e-mailadres nog maar een keer dan
Nóg niet helemaal goed maar.....
YEAHHHH mijn lijstje is klaar en ik ben meer dan tevreden....
Van..... nu aan de Pieten reddingsboot gaan werken...
Terwijl de honden buiten ravotten ben ik op zoek naar een stok die als mast moet fungeren...
Ach wat genieten die honden toch buiten... het is een lust voor het oog...
Uitdagen tot en met, rennen, springen, uitglijden om dan doodmoe en knockout op de vloer te ploffen in het warme huis...
Want oei wat is het koud buiten...
Ik kan aan de boot beginnen...
Ik kom een heel eind...
Nú de surprise wat ik niet al te veel van kan verklappen natuurlijk anders weet de getrokken lezer wie ik heb...
Maar het mislukt in ieder geval faliekant...
Hier moet ik opnieuw over nadenken... surprise stresssssszz....
Nog maar eens heerlijk naar buiten met het span...
Blitz wil wat Babs kan maar dat gaat nog niet
Babs daagt Blitz uit.... kom dan....
Babs raakt gefrustreerd dat Blitz het nog niet kan...
Blitz denkt... bekijk het maar er valt nog meer te ontdekken en kruipt op plekken waar Babs niet meer bij kan...
Blitz daagt Babs uit... Blitz raakt gefrustreerd dat Babs er niet bij kan....
En dit vrouwtje staat het allemaal zeer vermaakt te aanschouwen...
Bikkel komt zich er even mee bemoeien....
Hupsakee... twee honden in het gareel...
Maar brrrrrr... wat is het koud... nu is vrouwtje gefrustreerd... wel naar binnen toe...
Ik gooi de tafel aan de kant een spel verder met het span...
Ik lig met met de honden als Willem binnenkomt....
Blijft die tafel daar... is het eerste dat hij vraagt....
Nee Willem wees gerust, dat doe ik altijd als ik met de honden speel...
Maar Willem heeft honger en wil liever eten....
In de benen dus maar weer en boodschappen doen...
Ik loop de dierenwinkel in om botjes voor de honden te halen en denk...
STIK.... ik haal Chinees.... geen zin in koken...
Hoe het heette ben ik vergeten maat het was heerlijk eten....
Of ik ook even rijmen kan....
Vanavond doe ik verder niks meer...
The Voice kijken... met een enkele uitschieter....
En RTL late night met Paul de Leeuw met een prachtig Toon Hermans nummer waarbij Willem en ik allebei zien te huilen...
Zo raak.... zo écht zoals het is...(voor ons dan)...
Van... de schrille contrasten in zijn show die toch zoveel overeenkomst hebben...
Loiz een transgender model, Gerard Jolink over een man voor Gordon, en eindelijk muzikaal talent die mixt DJ Don Pablo en dan Paul over blaaskanker met zo'n gevoelig nummer dat.. ongeacht wie... iedereen raakt en niet onberoerd laat...
Kan ik me ergeren aan programma's als Gordon gaat trouwen.... kan ik me ergeren aan en lachje als dat van Gerard.. ja.... maar uiteindelijk sterven we allemaal naar hetzelfde... en netjes geluk en gezondheid.... ieder op zijn/ haar eigen manier....
Vanavond in die talkshow wordt ons dat weer eens zo duidelijk....
Wat zijn mensen toch mooi en boeiend als je niet (ver) oordeelt...
Van... en ondertussen stuur ik een vriendin met borstkanker, het dagelijkse steun berichtje, lees ik de berichtjes als reactie op een felicitatie van een van onze Griekse vrienden die vandaag papa is geworden, wens ik iemand die net haar prematuur kindje verloren heeft een hart onder de riem en denk ik aan in wat voor boeiende gevarieerde wereld ik leef..
Een wereld waarin je allemaal wat voor elkaar kunt betekenen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten