Wakker worden met het 'ik staak' gevoel een daarom lig ik op dit tijdstip nog in bed. ..
Zelfs lieve vriend Sjouke Gerrit haalt er het nieuws mee...
Ik staak heel bewust vandaag... nog bewuster dan andere keren merk ik...
En ik staak niet voor méér salaris... misschien wel voor een betere verhouding daarin maar niet echt voor meer...
IK staak ivm de hoge werkdruk... het feit dat je soms 3x dezelfde gegevens in moet vullen op wéér andere formulieren, lijsten etc.
Het feit dat klassen overvol raken en niet alleen binnen het regulier onderwijs maar ook in het speciaal onderwijs....
IK hoor al spreken van plof klassen of legbatterij scholen....
Je kunt bijna niet elk kind meer bieden wat het nodig heeft terwijl aansluiten op onderwijsbehoefte dé kreet van nu is...
IK merk aan mezelf echter dat er voor mij meer speelt dit keer....
IK staak omdat alle regeltjes en controle maatregelen er voor mijn gevoel voor gezorgd hebben dat we in een soort angst cultuur beland zijn...
Doen we het wel goed?
Komen we wel mee met de norm?
Houden we het nog wel vol?
Loopt het niet uit de hand als we even het overzicht kwijt zijn?
Zou de inspecteur.......?
Zouden ouders......?
Zou het personeel......?
En met die angst is ook het vertrouwen afgenomen ... want er is geen 'hoger hand' die er nog zicht op heeft....
Ze moeten zich aan teveel regeltjes houden en er zijn teveel lijntjes waar overheen alles moet gaan...
Het gevolg: zakelijk functioneren... hoe zakelijker hoe efficiënter hoe controleerbaarder en beheersbaarder, hoe minder er mis kan gaan..... structuur, hokjes, aanvink lijstjes, kruisjes zetten, opbrengstgericht, kaders, streef kwaliteiten, standaard normen... enz...
Zakelijk...... het dendert door mijn hoofd... zakelijk, professioneel, afstand, beheersbaar, koel, kil, bah...en dat in het onderwijs... die tak waar een hart het meest op zijn plek zou moeten zijn...
Een hart voor de kinderen, een hart voor hun ouders, en een hart voor collega's, een hart voor elkaar en passie...
Maar er is geen geld voor... er is geen tijd voor.... er is angst dat het mis gaat...
Krampachtig alles in de hand proberen te houden dat wel, maar je verdiepen in materie die er werkelijk toe doet om verder te komen in de huidige tijd met de huidige problematiek... het is er allemaal niet meer bij
Elkaar vertrouwen staat op een laag pitje..... controleren komt eerst....we mogen bijna meer niet dan dat we wel mogen.... vooral hem fouten maken..we willen van alles maar mogen niks...
En daarom staak ik!
Omdat ik het hart in het onderwijs weer terug wil......
Ga maar zakelijk zitten doen dat waar het nodig is... in bedrijven etc. (En zelfs dat vraag ik me af of het efficiënt is)
Maar laat de zorg en laat het onderwijs met rust en geef het hun hart terug want dat is wat het verdiend!!!!
Hart voor mensen, hart voor kinderen, hart voor het werk en hart voor elkaar!
IK vanuit een witte wereld zij vanaf witte stranden...
Ik bekijk de foto's.... lees in haar ogen dat er iets niet helemaal lekker zit... ze zal el bellen straks...
Zie foto's van bootjes, mensen in hun authentieke kledij... mannen ook in lendedoeken ... niks gender specifieke kleding daar...
En ik zie een foto van haar tijdelijke balkonnetje waar een tafel op staat met een kerstboompje erop en twee nep waxinelichtjes....
Grappig want ik zag net een enorme kerstboom voorbij flitsen die op haar werk staat... namelijk het ziekenhuis...
Ach... waar je ook bent.. je neemt je eigen gevoel mee... typische Annet actie dit...
Ik maak er gniffelend een kerstcollage van.... gekke Netje...en precies zoals het eigenlijk is.... de soms ietwat overdreven luxe in altijd klagend Nederland en de bescheidenheid die de min of meer tevreden armoede in Srilanka weergeeft...
Van... kom.. we gaan lekker door de sneeuw banjeren... sneeuwboots aan... camera om de nek.. en genieten...
De wereld is minder wit dan gisteren maar daarom niet minder mooi...
Vooral de laag hangende zon (tja die heeft Annet grotendeels ingepikt) maakt alle winterse plaatjes nog mooier...
De honden rennen door de sneeuw alsof hun leven eraf hangt, en ik maak met de camera overuren...
Hoe diep de bal ook ligt, Babs vindt hem tegenwoordig..
Blitz heeft nog geen weet van ballen halen... het lijkt haar ook niet te interesseren...
Maar wat wil je ook als je een hondje bent die ervoor zorgt dat mensen de slappe lach krijgen als ze je zien en meemaken...
Ongeleid koddig vermakelijk projectiel waar je bijna niet boos op kan worden en zelfs succes boekt bij zijn strenge baas Willem...
Na anderhalf uur, twee natte honden die van geen stoppen willen weten, vier rode wangen en twee rode neuzen, stappen we weer op en wandelen terug richting huis...
Bikkel ligt rustig te slapen.... hij heeft zondag heerlijk gewandeld betekent nu weer rust voor de botten...
Van.... en wat doe je dan verder zoal op en stakingsdag...
Je volgt de actuele stakingsberichten...
Je leest wat begripvolle en verbolgen ouders doen en denken ... bent blij met de eerste en hebt begrip voor de laatste categorie...
Je oefent de kerst musical...
Je leest wat leerling dossiers door... (8 stuks)
Je kijkt Netflix..je doet een was... en nog één...
Je breit....
Je kookt...
We eten...
Je leest je privé en werk mail door..
Je kijkt opsporing verzocht en dan gaat de deurbel...
Wie belt er nou s avonds ten tijde van opsporing verzocht...????
Nou iemand van Save The Children dus... en of je maar donateur wil worden...
Zeg hallo.... geven die goede doelen instellingen elkaar soms door waar de filantropen wonen of zo???
Je vertrouwt in eerste instantie de persoon met zijn 'zielige' maar oh zo ware verhaal aan de deur niet..
Nee, logisch niet als je net middenin een vreselijk verhaal van een slachtoffer zit die thuis overvallen werd...
Maar.... ontvankelijk en goed van vertrouwen als je bent, luistert je toch verder... hulde aan Willem dit keer.....
Ik sta tussen de drie honden, in standby modus, voor het (nog net niet kogelwerend) raampje voor het geval het fout gaat...
Van... overleg... Wampie wat doen we?....
Willem dit wordt het 21ste goede doel dat we steunen en nog geen half uur geleden hield jij je handen voor je ogen toen ze mishandelde ezeltjes lieten zien op tv die je ook al wilde steunen.... maar ja... kinderen hè...
We gaan dus weer overstag.... en laten zelfs de potentieel overvaller binnen om even warm te worden...
Wat denk je van 3 herdershonden???????.?
Die staan kwispelend en geur opsnuivend naast de 'killer' die eigenlijk best een aardige jongen blijkt te zijn met alleen maar een wintermuts op tegen de kou...
Zijn wapen is een laptop (zonder springstof) om onze gegevens in op te nemen....
Van.... de aardige jongeman die ons weer gestrikt heeft verdwijnt de koude donkere nacht in op zoek naar volgende 'slachtoffers'....
Ik ben benieuwd wie er in de stad nog meer naar opsporing verzocht kijken...
Wij zappen maar naar een andere zender... wie weet wat er nog meer kan aanbellen...
Willem Netflix.... ik brei... Blitz windt ons om haar vingers....
Ik kijk nog even onder mijn bed of er echt geen ongure types verstopt liggen.... lees nog wat... en vertrek naar dromenland.... alsjeblieft zonder verzochte opsporingen.... doe maar iets van witte stranden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten