IK zie leesbare namen in onleesbare en voor mij onuitspreekbare tekens veranderen...
Ik zie de kilometerteller steeds meer en meer kilometers aangeven
En dan zie ik het rood opgloeiende bolletje op de plek van aankomst...Colombo/Negombo...
Achttien uur en heel veel kilometers, 8287 km, verwijderd van Nederlandse bodem bedekt met sneeuw en van kou.....
Van....ik lig lekker onder de dekens en voel dát het ongeveer zo warm moet aanvoelen daar in het verre Srilanka...
Ik weet even niet wat ik fijner vind... nu hier in mijn donzen dekbed in de warmte terwijl ik de kou buiten zie of in de zinderende hitte op het strand waar ik de verkoeling van een airco moet opzoeken....
Ik geloof dat ik toch maar voor die eerste kies, al weet ik dat ik daar straks als ik eruit moet anders over denk misschien...
Wel grappig dat de één in de kou zit en oh zo bij is met de warmte in huis en de ander in de hoe zit en blij is met de kou binnen...
Omgekeerde wereld... maar goed, daarvoor zit je dan ook 8287 kilometer van elkaar verwijderd...
Zo'n zon reist anders ook wat af denk ik dan.....
Was die hier zo'n 3 maanden geleden nog haar best aan het doen, zit ze nu daar het land te verwarmen en laat ons in de kou zitten....
Van... ik moet er nu echt uit... mijn warme kleren in...
Rare mensen... is het koud, zoek je warmte... is het warm, zoek je verkoeling...
Constant op zoek naar een soort temperatuursevenwicht of zo...
Maar oké... laat mij maar zoeken...
Dus de bekende vraag... wat trekken we aan vandaag...?
Ik hoor Willem alweer de honden toespreken terwijl ik het antwoord op mijn vraag zoek...
Van.... uiteindelijk gewoon iets warms aangetrokken en én laarzen en sloffen me maar beneden genomen....
Dan appt Esther me of ik patronen voor Noorse truien heb want.... jij breit nogal veel...
Dat wordt dus 'schuurwerk' want in de schuur liggen aaaaaal mijn brei boeken...
Leuk werkje voor vandaag...
Ik wil na de koffie de schuur in gaan of de voorspelde helse sneeuwbui breekt los...
Het levert binnen een mum van tijd een prachtig plaatje op...
Dan toch maar eerst de camera pakken...
Ik bedoel... ik vind sneeuw pekel kou gladheid ijs vreselijk maar het aangezicht kan ik hebben...
De honden happen in de lucht naar de sneeuw en rennen en vliegen door het witte tapijt...
Willem en Babeth kunnen het niet laten toch lekker en eind met ze te wandelen en met ze naar het veld te gaan om daar in de sneeuw te duiken en dollen...
Hans verdwijnt naar vriendje...(als dat maar goed komt met vervoer nu met dit weer)
Ik verdwijn de schuur in en neem een duik in de brei boeken....
Dát valt nog niet mee om al die boeken door te worstelen voor een Noorse trui...
In de eerste plaats omgaat ik natuurlijk weer totaal van andere leuke patronen tegen komen..
Maar tja... als ik die allemaal nog wil breien dan mag ik wel eerst meet pensioen... en dan nog...
Van.... uiteindelijk besluit ik en gezamenlijk Pinterest bord te maken...
Die gooi ik vol met patronen en motieven van Noorse maar ook vooral Scandinavische aard...
Wauw goed plan Es...
Hanna belt... er rijdt geen trein... er rijdt geen bus...grrrrr Willem dus door de ellende heen om haar op te halen....
Terwijl het allemaal zo voorspelbaar was dat dit zou gebeuren...
We zijn niet voor niks ook zelf niet naar Hengelo gereden om de verjaardag van Willems zus te vieren...
Enfin Willem trotseert alle sneeuw en gladheid (1x bijna van de weg gegleden)
Van.... Willem heeft wel en dag pas Foxsport verdiend vindt hijzelf (en ik ook wel)
Maar.... och arme ziel.... door de sneeuw worden veel wedstrijden afgelast en zo wordt die ene wedstrijd die hij wel kan zien, wel een hele dure...
Tja... en eigenlijk had je dat van te voren ook wel kunnen weten Willem...
Laat ik de mooie sneeuw foto's van mijn mobiel en de camera maar eens halen...
En laten we maar soep gaan eten....
Van... en laat ik dan ook maar eens nieuwe steken op de pen zetten... naalden 3... beetje dun en dus wat langer door breien maar wel een mooi resultaat altijd....
Een trui met fair isle motieven... lijkt op Noord maar is toch anders...
Als bord wil ik een picotrand... dat wordt ook een lastige...
Kom maar op met die nieuwe uitdagingen... ik ben er klaar voor...
Voor morgen trouwens ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten