Dit gaat gepaard met een lijf waarin we elk botje, spiertje, gewrichtje voelen van de vochtige kou.....
- De vijfde dag op rij..."Wampie waar zijn de boterham zakjes..... waar liggen de vuilniszakken...... ik kan het zout niet vinden..... waar staan de blikken hondenvoer..... mijn klompen zijn weg.... ik kan de riemen niet vinden...."
- Hopeloos.....!!!!
- Het plan vatten om er met z'n allen op uit te trekken; Marcel, Esther, Willem ik en de kinderen....
- Maar eerst ontbijt....
Ja Willem... met veel eitjes....
- De afwas nog....'s morgens Willem...'s avonds de meiden....
En natuurlijk nog een Willem die poepen moet.....
Maar dan kunnen we gaan...
- Kamp Westerbork zal het worden....
En dat we wandelen moesten wisten we maar......3 kilometer en een beetje.....
Doe dat een puber maar eens aan...
Euh.... en ons vakantiegangers ook....
- De melkweg route....
Vast en zeker om je nu al klein te gaan voelen voordat je in dat vreselijke Kamp komt....
- Het huis in de stolp...
Die stolp hadden ze er 75 jaar geleden omheen moeten zetten en hermetisch luchtdicht moeten afsluiten....
Ik kijk van een afstand door de versleten houten ramen met nog erger versleten kapotte gordijntjes... en wil niet weten wat zich daar allemaal heeft afgespeeld....
- Dan de wagon....
Ervoor staat een beeldscherm met de datum van vandaag... plus... het aantal joden dat in 1942 hier werd gebracht....1132 mensen.... volwassenen en kinderen....
Heel veel overleefden de reis naar hier niet eens....
- Het monument... de steentjes met sterren... en de foto's die, waar je ook gaat met je mee blijven kijken....
Het zijn er zoveel....zoveel......
- De groene barak...56.... waar je op een onmenselijke manier de nacht door moest brengen.... ziek werd... doodging op houten planken....
- De afschuwelijke wachttoren....
Hoeveel zouden van daaraf gespot zijn waardoor hun vlucht ruw gestopt werd...
- De rails met opgetrokken kromme uiteinden....
Hier zal nooit meer een trein rijden....
Prachtig monument....
- De meiden luisteren naar de verhalen die uit de palen komen.....
Maar ook naar de verhalen die wij van onze (groot)ouders te horen kregen....
Ooit zal die generatie helemaal weg zijn....
Wij kunnen doorvertellen...
Jullie straks ook...
Zegt het voort... zegt het voort...
Opdat het nooit meer zal gebeuren....
- 3 Kilometer terug....
Op elke 50 meter en paaltje met een datum en daaronder het aantal mensen in één transport....
Om de drie dagen.... vier dagen... en weer drie dagen... vier dagen....
Duizenden.... duizenden....
En dat 3 kilometer lang....
Over de geplaveide weg waar eerst de rails liep....
- Iedereen is onder de indruk....
Toch voel ik minder energie dan toen we in Theresienstadt liepen....
Daar waar je de dood nog kon voelen en ruiken .....
Maar dat maakt dit bezoek niet minder erg....
- Terug naar de camping..... de meiden en heren hebben trek...
Een broodje kroket zal het zijn...
Esther krijgt ze gratis omdat we de vorige keer geen friet hadden gekregen bij het bestelde menu....
- Goh... het smaakt nu veel lekkerder....
- Esther en ik gaan boodschappen doen...
En wat er ook zal gebeuren... vandaag komen er hoe dan ook fleecedekens....
We zijn al laat dus opschieten...
Naar Beilen dan maar....
- Ik rij Beilen in en voel direct de heimwee naar onze goede oude trouwe boerderijcamping....
En Emma, Astrid en de jongens die we zo missen wonen hier.... konden we maar langs... maar het is al half zes...
- We rennen de winkelstraat in...
- Dat kunnen wij nog na bijna 7 kilometer in de kuiten....
De meeste winkels sluiten al...
Wat is dat in Beilen....?
Maar Zeeman is open... en jaaaaaaaa fleecedekens.... warme pyjama's.... joggingbroek.....
- Zal ik ook wol kopen om sokken te gaan breien....?
- Nu de Jumbo... luxe broodjes hamburger op het menu... met sla en ananas....
- Uitbuiken en dan een Badminton orgie....
Olv, Danielle, Esther, Marcel en Willem in een kring en slaan maar....
Het lijkt wel botsminton.....
- Roy Gonny en ik kijken toe....
"Roy heb je nog een tip?"... vraag Willem net als Roy's dochter op blote voeten uit de tent komt....
"Slippers aan!"..... roept Roy....
"Nee laat ik dat maar niet doen" antwoord Willem de tipvrager....
Enfin... de toon is weer gezet..... het blijft lachen hier....
- Dag stroom....6 ampère is toch te weinig voor een koffiezetapparaat....
En als de maan niet was opgekomen hadden we mooi in het donker gezeten...
Het noodnummer bellen maar...
En daar komt de man in het park autootje... in zijn park shirtje...
Of we iets geks aanhadden....
Wij in koor: "Neeeeeeee hoor"....
Maar dan horen we Roy vanonder de luifel...."Het is een dubbele tent hoor.... er zit een wietplantage achter het blinde tentzeil......
En bedankt Roy....!
- We kunnen nog wel uren doorgaan....
- Maar vanavond ligt ons veldje toch vroeg op bed....
Misschien morgen weer mölkky spelen.... en het laat maken...
Nu eerst maar eens bijtanken....
En stil is het..... muisstil...
Het is idd wel een indrukwekkend iets, als je voor het eerst in Kamp Westerbork komt. Ik hoop voor jullie dat het beter en vooral warmer weer wordt. Veel plezier verder.
BeantwoordenVerwijderenOnroerend verhaal maar toch met een vrolijke afloop. Liefs
BeantwoordenVerwijderen