Vrijdag de dertiende mei 1960..... half één 's nachts....
Ik liet voor het eerst van me horen....
Ik was niet helemaal de bedoeling....
Niet gepland... uiteindelijk mijn komst goedgekeurd.... maar ik was een onderschatte aanwezigheid...
Baby's huilen... en willen eten.... ze groeien ook....
En ondanks dat ik een van mijn vaders trotse bezittingen was (niet meer, niet minder) en voor mijn moeder een zoveelste offer waarachter ze zich kon verschuilen (niet meer, niet minder).... meldde ik me ongelegen.... lag ik in een kamertje waar je me vooral niet zo erg hoorde want oh de buren... oh je vader... oh de zakenrelaties....
Zolang ik me goed gedroeg... zaten mijn ouders goed in hun vel....
En zaten mijn ouders goed in hun vel dan had ik het goed.... voerden we de eendjes.... maakten fietstochtjes.... of gingen pannenkoeken eten bij de Lage Vuursche....
En zo is dat verder gegaan... van Baarn naar Heelsum.... van Heelsum naar Oosterbeek....
Alleen tussen vier planken krijgen ze me hier uit, zei mijn vader altijd... en dus is dat zo gegaan....
En tussen die regels is zoveel .......zóveel gebeurd....
Maar goed... nu ben ik dus 61.....
Ik herhaalde het vertrouwde overleven dat ik kende en begon rond mijn 46ste, na mijn scheiding, pas te beseffen dat er een verschil was tussen overleven en leven....
Of eigenijk.... ik ontdekte dat er een leven bestond....
En dat leven vierde ik dus vandaag....
Aan het, gisteravond voor het eerst voor twaalf uur en dus voor de toost al in bed te liggen, konden we merken dat we ouder worden....
Maar vanmorgen stond Willem vol energie, mét cadeautje én kaart, naast het bed....
Ik had hem beneden allang horen stofzuigen de lieverd.... en aan het gerinkel van servies hoorde ik dat de afwasmachine ook al uitgepakt was...
Hup feestjurk maar weer aan en naar beneden...
En wat doe je dan samen op een verjaardag....?
Je gaat samen de tuin doen....
Onkruid wieden.... vegen... dode bloemetjes uit de planten....
De eerste visite....
Achter de enorme (uitbundige) bos tulpen kon je ze haast niet zien....
De schuimrabarbertaart valt in de smaak...
Ik moet zeggen... een puike combinatie die de bakkers van de jumbo bedacht hebben...
We keuvelen heerlijk over boeken en podcasts als mijn mobiel over gaat...
Een appje met een foto van mijn oude huis....
Huh....?
Dan na enige tijd een foto van ons huis hier....
Maar... het kan toch niet zo zijn dat de kinderen uit Haarlem hier zijn...?
Toch niet met kleine Luna en haar allergie....
Maar het is toch waar... en Willem en de ander kinderen uit Didam wisten dat al...
De honden een katten worden verbannen naar in huis....
Nu kan Luna lekker buiten zitten zonder dat we bang hoeven te zijn straks naar een nabijgelegen ziekenhuis te hoeven in verband met haar ernstige allergische verschijnselen....
De meiden van de kliek gaan weer...
Twee per huishouden zegt de corona maatregel....
We genieten van de zon en de warme temperatuur...
Vooral als de joekels van vissen boven komen zwemmen is het een schouwspel waar we niet op uitgekeken raken....
"Oma... je moet een aquarium aanschaffen... dan vangen wij de vissen en die doen we daar dan in..... dan kan je er altijd naar kijken" oppert Michael...
Nou lieve schat kijk eens naar de sloot hier... oma heeft al een aquarium in de tuin....!
Dan komen ook mijn dochter en gezin...
Een voor één keer... ÉÉN KEER... heb ik maling aan de corona regel...
We zitten buiten op redelijke afstand.... en ik geniet...
Ook al mis ik al vanaf mijn tiende levensjaar die verjaardagskriebels in mijn buik.... ik voel me nu best blij.....
Om Willem met zijn antieke mobieltje... om Robbert met zijn wilde über eetplannen waarmee hij korting verdiend....
Om Isa met haar kaart mindfuck en eindeloos lange uitleg....
Om Luna met de slagroom op haar neus....
Genoten van mijn schommelende schoondochter die met geen tien paarden van de schommelbank af te krijgen was en helemaal tot rust kwam...
Van mijn dochter die zich zo liefdevol mengt in het gezelschap...
Van Michael met zijn slimme manieren om je toch maar dat spelletje te laten spelen op zijn spelcomputertje...
Van de diepzinnige gesprekken die Willem en ik met Britt hebben, die vandaag niet van mijn zijde wijkt...
Van Olaf die op afstand zit te genieten en met Robbert hele discussies voert over natuurlijk de formule 1 races.... om daarna willen te helpen met de zijn speledingetje voor de laatste finesses...
Van Willem die zo helpt om mij maar zo min mogelijk te laten doen... om me jarig te laten zijn...... een steeds zelf maar loopt te roepen "Oh ik vind het zo gezellig.. zo ontspannen... wat een leuke dag hè Wampie...!?"
Het gaat met Luna zo goed dat we besluiten eten te
bestellen en met z'n allen gezellig buiten te eten...
bestellen en met z'n allen gezellig buiten te eten...
Maar dan komt die grote zwarte wolk eraan....
En de buien app geeft een enorme plensbui aan...
We hebben de tuinkussens nog niet binnen of we horen de onweersklap....
Vier honden in een halletje.... Luna op de bureaustoel.... maar het mag niet baten....
En tijdens een intens gesprek tussen mij en mijn kinderen in de keuken worden we toch onderbroken dat het met Luna niet goed gaat...
En voordat het erger wordt, ze naar huis moeten...
Het geeft niet... ik heb een prachtige dag gehad..
Een dag met een gouden lijstje en een sterretje....!!
Iedereen ontzettend bedankt voor de felicitaties op welke manier dan ook...
Het maakte het tot een heerlijk feestelijke dag...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten