Dag van:
Was het gisteren....
Of was het vandaag...
Het moederschap gedragen
Van schoot
Tot groot
Een (groot) moeder
Blijf je.....
Alle dagen
Bedankt lieve Robbert, Jocelijne, Tamara, Olaf, Isa, Britt, Michael, Luna
En dat wilde ik toch maar even gezegd hebben....
Nee ik heb niks met moederdag..
Ik wil er zijn... elke dag....
En soms wil ik er gewoon ook even niet zijn....
En elk appje, mailtje, knuffeltje, kaartje, appje, video belletje, voice berichtje bezoekje of weet ik veel, maakt me blij... en elk gedeeld verdriet of elke gedeelde gedeelde vreugde maakt me moeder.....
Dag in, dag uit.... ook als ik ze even niet hoor of zie....
Ook als ze me even niet nodig hebben....
Dit keer heb ik niet alleen lieve kaartjes weer gekregen maar heb ik mijn beide dochters, waarvan een de schoondochter, ook cadeautjes gestuurd... zoals ik dat wel vaker naar mijn kinderen stuur....
Omdat ik trots ben op hen als moeder...
Dit keer een kaasproeverij....... en zij genoten dus vandaag mee.....
En ik heb genoten... net zoals ik al die andere dagen geniet....
En Willem genoot notabene ook mee.... al was hij vandaag gelijk een vliegende Hollander...
Vanmorgen eerst zijn dienst...
Mooi Willem... zo mooi!!!!!...
Zelfs voor niet gelovigen mooi....
Willem verstaat de kunst om verhalen in het nu te zetten.... te vertalen..... alsof hij een verhaal vertelt dat hij onlangs op straat heeft meegemaakt....
Vandaag ging het over de wonderbaarlijke spijziging....
En nee.... natuurlijk kun je niet 5 broden en 2 vissen over 5000 hoofden verdelen en dan schrijven "En een ieder was verzadigd" of...."er waren nog 12 manden brood over"....
Maar wat doet Willem......?!
Hij vertelt van al die mensen in je omgeving die alleen zijn, of depressief, gewoon in een dipje zitten, de boot gemist hebben, uitgekotst worden, onrechtvaardig behandeld, zichzelf niet mooi genoeg vinden of niet goed genoeg...
Hij vertelt dat aan de hand van voorbeelden uit het dagelijks leven....
En over het kleine mannetje aan tafel....' de kleine dood'.... met wie niemand wat te maken wil hebben... en naar wie Willem luistert.... Dan zijn ogen sluit... waarop de kleine dood vraagt.... waar denk je nou aan?
En dat Willem dan zegt "aan jou"....
Dat er dan vonkjes in zijn ogen komen en kleur op zijn wangen...
Dat Willem dat dan ziet en nog harder zegt "ik denk aan jou"....
En dat het mannetje dan opspringt en danst... Willem omhelst... en zingt "vanaf nu het ik niet kleine dood maar klein leven ".....
Willem vertelt verder... over hoe belangrijk het is dat je elkaar ziet... elkaar en complimentje geeft, een appje stuurt of een kaartje... gewoon... omdat je aan iemand denkt...
En dat je dan niet bent als die zwerver die door de schilder gevraagd werd voor hem te poseren, zich tot zijn broer wendt met de vraag of hij alsjeblieft zijn pak mag lenen want zoals hij is kan hij mogelijk poseren voor die beroemde schilder....
Dat hij dan de volgende dag aanbelt en de schilder hem vraagt wie hij is......
En als de schilder hoort dat hij de zwerver van gister is, dan zegt "Maar ik vond je gisteren goed zoals je bent... in de kern... je eigen mooie ik... je hoeft je niet op te dossen...."
Echt, ik hang aan Willems lippen en absorbeer ieder woord....
Hij heeft nog veel meer voorbeelden... over de man die euthanasie wilde plegen.... over de verpleegster in het ziekenhuis in coronatijd....
En hij eindigt met het lied van Herman Finkers...
Omdat wetenschap en geloof eigenijk twee talen zijn die toch misschien hetzelfde te vertellen hebben....
Je hoeft niet te geloven... maar eigenijk doe je dat al.....
Zo mooi..... zo waar....
Het is ook zo mooi dat deze dienst en het boek dat ik
net uit heb van Paul van Tongeren (denker des Vaderlands)..."Het wonder van betekenis"... zo mooi samenvallen...
net uit heb van Paul van Tongeren (denker des Vaderlands)..."Het wonder van betekenis"... zo mooi samenvallen...
Het is immers maar welke betekenis je geeft aan je ervaringen.... en die deelt samen met andere betekenisgevers.....
Maar ook... welke betekenis je aan jezelf geeft een aan de ander.....
Met de dienst nog in elke vezel, bedenk ik me geen minuut en ga naar mijn vriendinnetje die vandaag alleen zit....
Heerlijk samen koffie leuten....
Al is het maar voor even want mijn kinderen komen zo....
En hoe geweldig is ons afscheid waardoor ik met de slappe lach de hoek weer om rijd en zij met dezelfde slappe lach haar deur achter zich sluit....
Ze zegt me namelijk "ik wil je trouwens nog wel even zeggen dat ik het heel lastig vind dat ik via Facebook moet vernemen dat je zo gevallen bent...... je had me best even kunnen bellen"....
Ik kijk haar aan en krijg pretlichtjes in mijn ogen....
Nou Annetje ... ik vind het ook heel lastig dat ik jou moet tegenkomen in de jumbo en zie dat je mank loopt en je me vertelt dat je twee keer van je fiets gevallen bent door de gladheid..... je had me best even kunnen bellen....
Ze is even stil... begint te lachen... steekt haar tong uit en haar middelvinger op.....
Ik doe precies hetzelfde en zo verdwijnen we met de tranen van het lachen over de wangen uit elkaars zicht....
Ow heerlijk zo'n vriendschap.....
Thuis zitten de kinderen al te wachten....
"Tja, we dachten we komen maar wat eerder"....
Het is gezelligheid troef.... en ja we halen weer Indiaas eten...
Willem is naar de verjaardag van zijn dochter en komt later....
Mijn oudste kleindochter maakt zich het talent van goochelen met kaarten eigen.....
Het is meer illusionisme dan goochelen en deze oma kan dat maar moeilijk mee omgaan...
Voor je ogen wordt je gewoon bedonderd....
Maar knap is het wel.....
Daar waar ik de frustratie in ga, straalt Willem de bewondering uit....
We spelen Uno flip.... een variant van het originele spel... en mijn dochter en ik kunnen niet stoppen met tric trac spelen (soort backgammon)....
Het eten dat gebracht wordt streelt de tongen .....
En eigenijk schrijf ik best vaker over leuke bezoekjes van of naar de kinderen...
Alleen was die vandaag dan moederdag genoemd in plaats van zondag....
Laat ik nou morgen wéér zo'n dagje hebben...
Dan is mijn oudste kleindochter jarig.....
Eigenijk heb ik best een leuk leven.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten