11 februari 2022

Dag van:

Lieve grote oma vriend

Die zulke knappe sprongen maakte

In het afgelopen jaar

Die weer in zichzelf geloofde

Je hebt het super voor elkaar 

Lieve grote oma's kanjer

Nu ben je weer een jaartje ouder

Nu staat er weer een jaartje klaar

We gaan van alles weer beleven

Het wordt vast weer een toppie jaar! 

Gefeliciteerd oma's lieve kanjer

Dat is dan alweer de eerste jarige van dit jaar...

Vanaf nu krijgen we er tot en met september weer elke maand eentje.... en met mijn zus meegerekend zelfs tot en met oktober...

Op eentje na nu allemaal behoorlijke tieners in the house....

Zeventien, dertien, twaalf en acht, maar bijna negen...

Heerlijk als je jong bent en je één dag na je verjaardag al zegt "maar bijna 18 (14) (13)" en dus ook negen....

Vandaag een druk dagje met twaalf leerlingen want er

komt vandaag een groepje in mijn klas meedraaien...

Met een loeileuke nieuwe collega die wel eens wil kijken hoe zo'n dag in speciaal onderwijs weer nu eigenlijk uitziet... nu ze zelf na jaren gewoon basisonderwijs bij ons begint...

Prikkels te over vandaag, ook voor mij maar een oergezellig dagje....

Een dagje dat begint met een superlief bloemetje van mijn team voor het behalen van mijn diploma en halverwege ook nog eens onderbroken wordt door alwéér de komst van een pracht bos bloemen.... maar nu voor mijn 25 jarig dienstverband....

En ik maar denken dat ik pas 23 jaar bij dit bestuur werk....

Nee dus.... 

Al 25 jaar... en waar zijn die gebleven....?

Ooit begonnen,  om de financiële touwtjes voor ons gezin aan elkaar te knopen, door in te gaan vallen in het speciaal onderwijs....

Eerst twee dagen.... toen al snel vier dagen... en binnen een paar maanden nog eens een vast dienstverband ook...

Vanaf dat moment niet meer weg te denken uit dat speciaal onderwijs...

Ooit begonnen bij leerlingen in een groep van 16 tot 20 jaar....

Dat zat toen nog allemaal bij elkaar....

De school huisde leerlingen van 6 tot 20.....

En ze woonden zo goed als allemaal in het gezinsvervangend tehuis op hetzelfde terrein als de school....

Later de fusie...

Drie scholen die samen gingen in één gebouw...

En dat allemaal op het BIO vakantieoord terrein....

Daar waar ik als puber al mijn eerste stappen zette....

Mijn eerste vriendje woonde daar op het terrein waar zijn vader beheerder was en samen met dat vriendje runde ik op de donderdag, de soos voor de jongeren, toen nog enkel lichamelijk gehandicapten,  die daar toen nog intern woonden...

Nu is het een vakantieoord.... voor groepen en gezinnen...

Niet alleen meer voor kinderen met een lichamelijke beperking maar ook een verstandelijke....

Mijn eerste zoen daar....

Hand in hand door de bossen wandelen...

Nog later kreeg mijn vriendje en eigen caravan op het terrein waar hij zelfstandig mocht gaan wonen...

Avonden hebben we daarin gediscussieerd, gezoend, thee gedronken en speelde hij gitaar... liedjes van Jaap Fischer....

En nu werk ik er wéér... maar dan in de school...

Vijfentwintig jaar dus nu al....

En met recht kan ik zeggen dat dit terrein de plek is waar misschien wel mijn mooiste levensherinneringen liggen....

Uitgezonderd dan de plekjes waar ik intens van en met mijn kinderen genoot en daar waar ik met Willem verder ging....

Vandaag maalden er zoveel herinneringen door mijn hoofd....

En dat terwijl die vijfentwintig jaar toch slechts maar een kwart zijn van een mensenleven..

Tenminste... als ik er vanuit ga dat ik honderd word, want anders zou het wellicht eenderde zijn....

Maar naast mijn (klein)kinderen en Willem was en is

werken met mijn leerlingen toch wel mijn levensdoel...

Hun geluk is mijn geluk....

Nee... niet óók andersom....

Zelfs als ik periodes van zelf minder gelukkig zijn kende, zorgde ik immers voor het geluk van mijn kinderen, van Willem en mijn leerlingen... en werd en word ik daar vanzelf weer blij van op den duur....

Er pronken nu twee prachtige bossen bloemen op mijn bureautje thuis, en een schattig boeketje op het tafeltje in het midden van de kamer...

Bloemen van herinneringen, van hard werken, van blijheid en inspiratie....

Wat een feestweek deze week.....