21 februari 2022

Dag van:

21 Februari... altijd weer een dag met een raar gevoel...

De dag dat mijn eerste huwelijk op de klippen liep... 

Maar ook de dag dat ik... wij (mijn kinderen ook)... , nadat we erachter kwamen dat mijn ex een wel zeer verborgen dubbelleven leidde,  leerden dat we ook een vooral van onszelf mochten houden....

En dat dit niet zonder slag of stoot ging snap je....

Ik... wij... hebben er voor moeten vechten... elke dag weer...

Mijn kinderen vechten nog steeds...

Van een man kan je afstand doen... van een vader ligt dat anders....

Het is immers één van je wortels... en of je dat nou wil of niet... of je nou droomt dat het anders was geweest... het blijft een wortel....

Er blijven ook herinneringen... trauma's..... restanten... brokstukken....

Hoeveel schuldgevoel heb ik er niet over gehad...

En ook al weet ik nu dat ik het niet anders kon doen toen... en al weet ik dat in, de alles van mij, de liefde altijd overheerste.... ook ik had het anders gewild...

Als ik toen maar had geweten dat wat ik nu weet....

Voortschrijdend inzicht.... dat je helaas alleen maar kon leren door deze ervaring... ik in mijn geval dan....

Een dag die dus niet uit mijn herinnering is weg te denken....

En hoe moeilijk mijn kinderen het ook vaak nog hebben, zij zijn deze datum gelukkig kwijt....

Of....

Soms denk ik wel eens... als we nou eens alleen vandaag aan al dat verschrikkelijke zouden kunnen denken... en alle andere 364 dan niet meer....

Maar ja... zo werkt dat niet....

Het was ook een dag van oorpijn...

Midden in de nacht begon het te zeuren en te kloppen...

En als dan dat trommelvlies maar knapt, dan zakt de pijn tenminste.... maar dat deed het dus niet...

Van slapen kwam dus niks...

Maar om nou 's morgens thuis te blijven vind ik ook niks...

Ik zelftest me maar weer eens voor de zoveel honderdste keer, maar ook dit keer geen corona...

Ik overleef de dag....

Kan niet zeggen dat ik hem nou echt geleefd heb...

Zelfs niet als ik met een leerling die corona had en een week thuis was, samen de foto's van die week bekijk...

"Jeetje E. jij doet niet aan ziek zijn maar aan ziek vieren"...

"Ach ja, zegt de wijsneus, je moet er ook niet zo zwaar aan trekken"....

Ik voel een steek in mijn oor... zeg au... en dan moedig..."nee je hebt gelijk!".... en ga door met de kring...

Ik heb trouwens een waanzinnig duurzaam idee

vandaag...

We maakten maskers....

Alles is klaar, alleen nu die stomme elastiekjes voor om je oren nog...

Dan zie ik mijn mondkapjes op mijn bureau liggen...

Als ik daar nou eens de zijkanten afknip... en die op de achterkant van het masker vastniet..... dan zijn we af van die oren.... en doen hem over het hele hoofd...

Ik lanceer zelfs mijn idee op de onderwijssite...

Collega's in den lande zijn dol enthousiaste...

Heb ik tenminste toch nog wat nuttigs gedaan vandaag...

Aan het eind van de dag tot overmaat van ramp nog een overleg over hoe we het volgende thema gaan invullen...

Het thema is kleur...

En dat terwijl je je zo grauw als de lucht buiten voelt....

Dan maar gauw naar huis... koortsig nu....

Nog maar een zelftest... je weet maar nooit....

Maar nee.... geen corona....

Kan je trouwens verslaafd raken aan zelftesten...?