Dag van:
Zoveel dagen hoor je er al over.....
Zoveel werd er over gepraat dat al die woorden ervoor zorgden dat je was gaan geloven dat het toch niet zou gebeuren...
Ik loop de trap af naar beneden...
Hè heerlijk, het wordt steeds vroeger licht... ik kan weer zien waar ik loop...
Ik wil net de twee treetjes naar de keuken oplopen als ik Willem hijgend bovenaan de trap hoor roepen "zet de tv aan... gauw... het is begonnen.... er is oorlog... Rusland is de Oekraïne binnengevallen....
Vol ongeloof loop ik naar de drie afstandsbedieningen in de zak aan Willems stoel...
1. Tv aan
2. Mediabox aan
3. Geluid aan
En dan word ik overspoeld door beelden van tanks, helikopters, rookwolken, een huilende vrouw....
Dan het beeld van de studio.... iedereen weet er wel wat van....
En iedereen wil er 'wat' van weten....
Het is écht...... Poetin deed het dus toch....
Ik hoor woorden als derde Wereldoorlog.....
Benzine duurder...
Economische gevolgen...
Sancties....
Maar ik zie en voel angst....
Oorlog in Europa.... wie had dit voor mogelijk gehouden...
En nu heeft oorlog nooit een reden om een oorlog te beginnen maar dit keer.....
De meest zinloze redeloze reden ooit.....
Nou ja... behalve dan de machtswellust.... en dat noem ik geen reden maar een persoonlijkheidsstoornis....
De verhalen van mijn vader... de niet vertelde verhalen van mijn moeder en opa en oma, komen ineens heel dichtbij....
Ik kan het voelen.... maar wat voelt Poetin...?
Zou hij niks meer voelen???.....
Niet wat hij anderen aandoet.... ?
Niet het verdriet....?
De angst.....?
Schrik en wanhoop....?
En wat gaan wij nu doen....?
Nederland bedoel ik....
En Amerika...?
Mijn gezinsapp ontploft bijna....
Van paniek tot angst... te ver je erin laten meeslepen tot er niks van willen weten....
Je kop gek laten maken tot dit niet te willen laten gebeuren....
Willem sust bij mijn kinderen de eerste paniek....
De kracht van de meerderheid zal uiteindelijk groter zijn dan de kracht van de minderheid. Poetin is een gek, maar hij staat alleen. Zelfs China keert hem nu de rug toe. Het westen zal samen met Amerika hem verder isoleren. Helaas gaat zoiets altijd met gigantisch veel pijn gepaard en onschuldig leed.
Maar hij heeft, vanuit zijn enorme grootheidswaanzin een grote inschattingsfout gemaakt. Dit wordt een tweede Afghanistan. Toen dropen de Russen ook met de staart tussen de benen af. Dat zal nu weer gebeuren. Kost wel offers...de grootste door de Oekraïners....en dan wij...
Het helpt... een beetje...
En ik hoop zo vurig dat hij gelijk heeft....
Dan ga ik aan het werk....
Mijn oor zit dicht.... maar ik voel me beter....
Is dat het goede woord in deze situatie... je beter voelen....?
In mijn klas zet ik direct de radio aan op mijn computer....
Ik wil alles weten.... maar eigenlijk vooral wat het gevaar zich bevindt.... of er gevaar dreigt... voor ons... denk ik....
En als mijn assistente binnenkomt spreek ik de totaal onzinnige woorden uit "we mogen wel tanken als we naar huis gaan want de benzine zal wel fors stijgen".....
Ze kijkt me bevreemd aan.... ze had nog niks meegekregen....
De dag verloopt zijn loopje....
Voorbereidingen voor carnaval..... een onthullend oudergesprek..... en tussendoor snel op mijn pc de nieuwsblogs volgen....
Vliegveld Kiev ingenomen..... vluchtende mensen in ellenlange files... de stad uit... je huis verlaten... en alles achterlaten... mensen die niet weg kunnen...nergens heen kunnen....
Mensen die hier wonen en zoveel angst om hun familie daar hebben....
Dan rij ik zelf naar het tankstation... en ik doe wat denk ik alle Nederlanders vandaag doen.... ik gooi mijn tank vol.....
Nu al is de oorlog daar hier merkbaar.....55 euro en nog is mijn tank niet vol...
Terwijl ik toch eerder een volle tank voor hooguit 45 euro had....
En ik moet nog naar Schiphol maandag...... en ik moet ook nog naar Haarlem als mijn kleindochter jarig is....
Was mijn gedachte gisteren nog 'hoor krijg ik dat stomme Spaanse gezondheidsformulier ook alweer gedownload".... nu maak ik me druk hoe duur het wel niet is om naar Schiphol te komen....
Zinloze gedachten.... gekoppeld aan een zinloze oorlog....
De avond vult zich met zorgelijke berichten...
Zorgelijke gezichten....
Ik wend me tot de computer en schrijf het verslag van het oudergesprek.... ook zorgelijk maar gek genoeg nu te dragen terwijl het me anders niet losgelaten zou hebben.....
Wat anders kan je doen dan afwachten.... berichten volgen en afwachten....
Dit keer voelt het echt alsof je overgeleverd bent...
Wat kunnen dingen... begrippen... waarheden... gevoel... toch ineens een andere inhoud krijgen in ongekende situaties....
Dan kom ik boven....
En hou me vast...
Hou me vast aan de dingen die nóóit veranderen of je gevoel anders invullen.... als ik alweer een lege tube tandpasta op de wasbak tussen de tandenborstels zie liggen naast de volle tube....
Kon Willem die nou echt niet even in het prullenbakje eronder weggooien.....?????!!!!!!
Ja mevrouw Olongren.... de wereld is veranderd... en sommige dingen veranderen nooit...
Ik hou me daar eventjes aan vast.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten