13 maart 2022

Dag van:

Samen naar de kerk... het heeft wel wat....

Alleen eenmaal in de kerk scheiden onze wegen....

Wij zijn immers niet als levenspartners hier maar als goed geolied team....

Willem achter de kansel.... ik achter de laptop....

Willem,  het middelpunt, voorin de kerk....

Ik, de grijze nerd, achterin de kerk....

Willem eeuwig het gevoel....

Ik tijdelijk even het brein.....

Feitelijk had ik vanmorgen uit mogen slapen...

Echter na één keer.... de vorige keer dus.... powerpoint voor de liturgie maken en, zoals dat hier heet 'beameren'.... ofwel zorgen dat elke dia op tijd verschijnt.... vertrouwd Willem niemand anders meer....

Vorige week begon het gedonder al...

Ik zou de powerpoint maken.... iemand anders zou hem afspelen.....

"Nee Wampie dat kan écht niet... jij weet precies wat ik bedoel... jij weet precies hoe die filmpjes moeten"... etc etc....

En meneer had weer eens mazzel want degene die zou streamen... ofwel de boel filmt en online zet..... die was door zijn rug gegaan.... en de man die de beamer zou hanteren kan ook streamen en ik niet....

Dus dan maar ruilen....

Nou ja... enfin... vandaag zijn we dus 'a good working

couple'......

Ik zie Willem ook steeds naar achter in de kerk kijken....

Het hoeft niet eens... ik weet immers precies wat de bedoeling is....

Ik weet zelfs precies wanneer bij welke dia de tranen in Willems ogen komen......

Hij heeft immers het extraatje dat ik gister toevoegde nog niet gezien....

Dat zal een verrassing zijn...

En ja hoor... daar komen de tranen precies op het moment dat ik het verwachte....

Wedden dat hij na de dienst om die foto gaat vragen.....(En ik kreeg gelijk)....

Het is dit keer een opgewekte vrolijke dienst die de burger weer moed geeft....

Hij krijgt veel complimenten....

En vraag me niet hoe het kan want die man past al niet meer in zijn schoenen... maar hij groeit er alweer van.....

Het napraten in de kerk na de dienst vind ik sowieso altijd wel een gezellig moment...

Zoveel mensen die hun verhaal kwijt willen....

Zeker na zo'n dienst als vandaag 'zoekt en je zult elkaar vinden'....

Ik hoef niet eens te zoeken.... ze komen vanzelf naar me toe....

Met mooie levensverhalen maar ook schrijnende... dankbare maar ook verbitterde....

Een vrouw vraagt me 'maar hoe weet ik nou wie ik zelf ben?'.....

En naarmate ik verder luister en af en toe een antwoord geef, komt ze met heel veel dingen over zichzelf in haar levensverhaal....

En dan zegt ze 'en nu ben ik hier op dit punt beland.... en nu... wie ben ik dan?".....

Misschien, zeg ik,  weten we pas helemaal aan het eind van die rit wie we zijn....

Misschien dachten de mensen in de Oekraïne ook wel te weten wie ze waren.... en nu gebeurt dit en ontdekken ze weer nieuwe dingen in zichzelf die ze niet voor mogelijk hadden gehouden......

'Oh, zegt de vrouw,  dan hoef ik me eigenlijk niet zo'n zorgen te maken".....

Ik lach..... nee hoor, dat zou ik maar niet doen....!

Als ik weer buiten sta voel ik wat voor lekker weer het is....

Je moet van goede huize komen om mij straks uit de tuin, uit de zon te krijgen....

En daar settle ik mij dus.... compleet met mand katoen en haaknaald....

Compleet met mijn dochter op mijn mobiel die leuke patroontjes doorstuurt....

De honden aan mijn voeten en Willem voor de buis....

Nee ik zal hem niet voor gek verklaren...

Ik pak immers tussen haken door ook mijn mobiel om mijn favoriete nieuwe reality docu te kijken...

"L' Agence"....

Vrijdag begonnen aan twee seizoenen en vanavond klaar....

Een Parijs familie; vader, moeder, vier zoons...

Ze zitten in de makelaardij. 

Met een vlotte babbel verkopen  le père, la mère en hun vier zonen in hun Netflix-serie stadspaleizen aan de allerrijksten...... 

En zoals het de Parijzenaars betaamt, doen ze dat in stijl.......

Nou dacht ik Parijs toch aardig te kennen....

Maar ik leer hier een wereld achter voordeuren kennen die zijn weerga niet kent.....

Wat te denken van een pandje van 80 miljoen.... een verdiepinkje  van 8.5 miljoen....

En denk dan niet dat je het crème de la crème hebt... welnee natuurlijk niet... die panden blijven smal....

Nee, ik ga niks vertellen.... maar het is écht écht de moeite waard om eens een paar afleveringen te bekijken...... 

Ik weet in ieder geval één ding...

Ik kan vanaf nu nooit meer zomaar langs de Parijse huizen lopen.....