Dag van:
Moet ik dan wel bekopen met weer flinke artrose ontstekingen....
Maar even weer wat rustiger aan doen...
Toch was het me alles wat als ik die ene leerling, terwijl hij zijn hoofdje tegen het spinnenlijf legt, hoor zeggen...."wil je deze ook voor mij kopen?"....
Nou heb ik die laatste pootjes ik de klas gehaakt.... hij heeft toch gezien dat het handmade is.... in ons vuistje eigenijk moeten we er dan ook hartelijk om lachen...
En eigenijk voelen we allemaal die laatste dag van de week wel een vooral de afgelopen lange dagen....
Maar......joecheeeiii..... mijn eten staat klaar vanavond...
Nee.....geen loempia van Willem maar een heerlijk Indische maaltijd gemaakt door lieve vrienden.....
Er wordt heerlijk gegeten... gelachen... en vooral bijgepraat....
En jammer maar helaas.... ik heb niet meer te melden...
Mijn koek is op....
Ik slaap mezelf het weekend in....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten