Dag van:
Die koppies die dan om de deur van de klas kijken alvorens ze hun jas ophangen....
Die koppies en die blik in die ogen...."ze zal er toch niet weer tussenuit gepiept zijn"....
En dan direct gevolgd door die blik erna....."yeah ze is er echt nog"...
Als je dat dan meemaakt hè...dan durf je eigenlijk nooit meer ziek te worden....
Vandaag zijn we notabene compleet....
Dat komt maar zelden voor hoor, dat alle kinderen er zijn....
Eigenlijk is er altijd wel eentje ziek of naar de dokter, specialist, revalidatie etc....
Maar vandaag niet...
Vandaag zijn we er allemaal!!!....
Klassenfotowaardig dus....
Natuurlijk is er vandaag weer ondeugd...
Twee weken 'stuurloos' heb je niet zomaar weer in twee dagen op de rit...
Maar ik zie vooruitgang...
Ze raken weer vertrouwd met de uitroepen, correcties, complimentjes van deze juffen...
Ze kunnen weer lachen om gekke koosnaampjes die ik bedenk...
Vooral het ene vrolijke dametje...
Ze kan niet lopen en doet alles kruipend...
En op haar knietjes klampt ze zich keer op keer aan mijn benen vast...
Dan kijken die twee twinkel oogjes tussen de twee eigenwijze vlechtjes me uitdagend aan met een blik van "durf nu nog maar eens weg te gaan jij ontaarde juf"....
Rupsje nooit genoeg heb ik haar sinds gisteren genoemd....
En ze vindt het geweldig deze naam....
Vooral als ik dan, zoals in het boek, begin met: op maandag eet ze zich door één kuit van de juf en op dinsdag door twee knieën...op woensdag door drie tenen enz enz....
Ook de andere kinderen vinden dat natuurlijk hilarisch...
Ze genieten ook weer van het speciaal zijn zoals dat wiebelbillen mannetje die geen seconde stil kan zitten en die dan mee mag met juf op belangrijke boodschappen expeditie....
Als je dan ook nog je voogd en pleegmoeder tegenkomt op expeditie is natuurlijk je avontuur compleet....
En heus...hoe kapot ik ook na zo'n tweede werk dag ben na twee weken thuis, zo genoten heb ik ook weer....
Maar och wat ben ik na zes rapporten schrijven weer blij dat ik naar huis kan....
Die andere rapporten komen in het weekend of anders volgende week wel weer....
Want natuurlijk was je niet alleen twee dagen bezig met het contact met de kinderen herstellen bezig, er moest ook een berg aan achterstallig administratief onderhoud gepleegd worden....
Ik kom nog niet thuis na vier files en nog meer opstoppingen....of het tweede dat Willem zegt is "Feyenoord speelt
vanavond en daarna AZ"....
vanavond en daarna AZ"....
Met andere woorden 'durf geen andere plannen te hebben'....
En nou had ik die, gelukkig voor hem, ook niet....
Het eerste was trouwens in een adem "hoe was je dag ..... Ik heb honger"....
Enfin....we eten...ik vind zelfs nog de moed de vaatwasser in te pakken.....en bij het startsignaal in de Kuip, zet ik mijn eerste voet in een badkuip vol warm water....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten