Afwegen, afwegen...
Begin ik een beetje opgeknapt toch met werken (je gevoel) of ben ik verstandig en blijf ik thuis om verder uit te zieken zodat ik niet weer halfbakken begin en de weerstand snel opraakt (verstand)....
Meestal volg ik mijn gevoel..
Gelukkig is er een thuisfront die dit keer flink op mijn verstand inpraat...
"Doe nou niet zo dom en ziek dit uit"....
En dus volg ik dit keer mijn verstand....
Maar hoe moeilijk is dat als je weet dat er twee invallers zijn en een van je leerlingen jarig is....
Hoe lastig als je weet hoeveel er nog moet gebeuren voor het schoolbreed project 'plastic soep'....
Dat er nog rapporten geschreven moeten worden voor de voorjaarsvakantie begint....en er een opp geschreven moet worden van een nieuwe leerling....
Je weet dat er leerlingen zijn die helemaal niet met wisselingen van invalkrachten kunnen omgaan.....
Vorige week kon ik dat makkelijker loslaten dan nu...
Maar het hoesten komt nog van zo ver en kost nog zoveel moeite...
Mijn neus zit nog vol....
Mijn hoofd suist....en benen zijn slap...
Laat ik nou maar eens aan mezelf denken...
En aan dat piepkleine muisje dat elke dag de appelboom in klimt om van de pinda's te snoepen.....
Zo lang hij daar blijft is het goed....als hij maar niet binnenkomt want hoe lief en klein hij ook is, dan stuur ik de katten op hem af....
Wat kan ik toch genieten van die katten...en hun eigenzinnige karaktertjes....
Bengel de keizerin en Bets de schuwe dwingeland.....
En hoe die relatie tussen die twee is, daar snap ik niks van...
Ze kunnen absoluut niet met elkaar maar op de één of andere manier, waar ik de vinger niet op kan leggen, kunnen ze ook niet zonder elkaar....
En hun gevechten zijn ook geen echte gevechten maar ook geen stoeipartijtjes....
Buiten kunnen ze beter met elkaar dan binnen maar koek en ei is het ook daar niet....
Maf stelletje....
Vandaag waag ik een stapje in de tuin....
Koud is het wel....maar oh de lucht is zo blauw....
Af en toe onderbroken door de en witte streep met daarvoor een piepklein mechanisch zilverwit vogeltje....het vliegtuig...
Van Ieper naar Amsterdam naar Kos.....
Willem moet straks de kleine en de grote koffers maar eens uit de schuur halen....
Ik ben eigenlijk zo weer binnen...
Binnen is het beter genieten van die koude lente buiten...
Wel weer tot groot verdriet van de vier hondenbeesten want die vinden het in hun bontmantels overheerlijk buiten...
Vandaag geen Hello Fresh...
En hoe verheerlijkt Willem ook altijd van die maaltijden geniet, vandaag is het...."ooooh heb zijn in kippenpoten"...
Zelf word ik door hem verrast met zuurkool, mijn lievelingskostje....kant en klaar maaltijd....maar verder dan een hap of tien kom ik niet ...
De eetlust is er niet en de smaak nog maar een ietsepietsie....
Zoals dat je weet dat het zuur zou moeten zijn maar nog niet als zodanig helemaal overkomt....
We modderen dus nog maar een beetje aan hier in huis....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten