Dag van:
Als je leventje eventjes een kwetsbaar open pijnplek is..... en het volgende gebeurt....
We schilderen vandaag...
Ze hebben de smaak helemaal te pakken onze kleuters...
Mini Rembrandtjes die op hun ezels de mooiste kunstwerken maken...
De kleurrijkste ook....
En de potjes verf met blauw, geel, rood, groen zijn op voor we er erg in hebben....
En we hebben er dus geen erg in....
De kleuters wel....die zien geen kloddertjes op hun kwast als ze die in de potjes dopen.....
En dan hè........
"Juuuuuuhuuuuf ik heb lucht nodig"......
We hebben het eerst nog niet door....
Benauwd heeft ze het niet.....
Nee suffe juf.....
Ze heeft gewoon lucht nodig.....
Blauw dus.....
En ze wil zon.....
Geel snap je......
En het gras is ook op....
Vul het groen maar.....
Waarom hebben we eigenlijk kleurnamen
nodig....?
nodig....?
Als ik dood nodig heb krijg ik zwart....
En soms wil ik een beetje bloed.....of misschien wel liefde....
En wat de pijnplekken betreft....
Geef me maar wat troost....
Troost zijn alle kleuren....
Troost is de regenboog volgens deze leerling.....
Ik kan zo warm worden van zulke opmerkinkjes van grote betekenis....
En kwetsbaar voelt ineens zoveel krachtiger dan....
Verder laat ik over de schooldag maar niet teveel los.....
Op een gegeven moment 9 volwassenen en nog eens twee therapeuten die binnenkomen in een klas met zes kinderen....is dat voldoende informatie om een indruk te geven....?
Vandaag ben ik ook weer eens getuige hoe bureaucratisch ons Nederland is....
En hoe oneerlijk er eigenlijk met onze Nederlanders met een buitenlandse achternaam wordt omgegaan ....
Hoe ze regelmatig van kastjes naar muren afgeblaft worden....
Ze verteld wordt dat ze dankbaar moeten zijn.....
Kun je je dat voorstellen dat dankbaarheid een 'moeten' is....
Ik kan me geen voorstelling maken bij gedwongen dankbaarheid....
Zeker niet in een huis waar om de haverklap kortsluiting is door lekkages, je de kieren tussen de ramen en de kozijnen ziet zitten, de schimmel op de muren staat en de afvoerputjes bijna wekelijks verstopt zitten en overlopen....
Terwijl er kinderen wonen met een zwakke gezondheid en beperkingen....
Dat ziekteverzekeringen niet uit willen betalen voor een spoed behandeling, die in het buitenland plaatsvond, omdat ze geen Nederlandse of Engelse vertaling op papier hebben...
"Oh meneer die kunt u wel krijgen bij ons....kost u tachtig euro per pagina"....
Meer dus dan de vergoeding die gevraagd wordt....
Schrijnend.....
Thuis staat Willem op springen...
Ik ben een halve minuut te laat thuis...
Willem moet naar een feest in Enschede...
Oude schoolvrienden die met pensioen gaan ...
Jamsessies met zijn oude schoolkameraden.....
En Borre denkt "mooi zo, kan ik het vrouwtje mooi bezig houden met aandacht vragen".....
Maar het is zo aandoenlijk dat ik niet eens boos kan worden...
Steeds die kop op mijn schoot 'vrouwtje ik moet uit'....en dan mooi geen plas doen maar kijken of de auto van de baas al op de parkeerplaats staat ...
Tot ik de haldeur open doet, en hij strak tegen de voordeur kan gaan liggen....
De plek die op dit moment het dichtst bij de baas is....
De plek waarin Borre het volste vertrouwen heeft dat de baas daar straks weer doorheen komt....
Alles aan de onderkant van Borre is gezwollen en opgezet....
Opstaan lukt met moeite...
Arme Borre....
En zo is de weer vrijdag weer voorbij...
De laatste dag van een bewogen week....
Ik kijk naar talenten die Holland rijk is en ben het volkomen oneens met de jury als zij de winnaars bekend maken....
En ik luister voor de zoveelste keer naar het nummer 'When Die' van Anouk op haar nieuwe uitgekomen cd....
En wat voor cd met het Philharmonisch Orkest....
Laat het weekend maar beginnen....
Een heus herfst weekend met regen en wind....
Want soms is dat idee van vallend blad en kale bomen die zich weer opmaken voor een volgende cyclus knop en bladeren wel even lekker....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten