30 november 2023

Dag van:

Vol van de sneeuw waren ze allemaal vandaag...."juf mag ik buiten sneeuwen?"....

En natuurlijk moet dat spelen zijn maar als je zag hoe ze weer binnen kwamen had hun eigen opmerking best goed gepast....

En dan kan het nog zo Sinterklaas zijn ....

En dan mag je vanmiddag nog zo je schoentje zetten in de klas....

Maar als het buiten sneeuwt, dan is die Sint snel vergeten....

En dan is het aan een juf om al die leuke bedachte Sinterklaas lesjes over schoen zetten direct aan de kant te gooien en een sneeuw les te geven....

Dan is het niet alleen "mogen we buiten sneeuwen?"....maar dan laat de juf het binnen sneeuwen....

Ik vervloek het feit dat ik geen handschoenen bij me heb als ik in bekertjes, met blote handen, de sneeuw aan het doen ben om ze te laten voelen dat sneeuw koud is en zacht....

Mooi twee termen als toevallig voorbijkomend cadeautje aangeleerd vandaag...

Sneeuw is niet hard maar zacht..... sneeuw is niet warm maar koud....

En sneeuw smelt....

Want als ik de sneeuw in hun handjes geef dan is die sneeuw als sneeuw voor de zon verdwenen en water geworden....

Welja, ook maar meteen op die manier omgaan met teleurstellingen geleerd....

Dat noem ik nog eens 'ervaren'....

Maar natuurlijk doen ze al spelend in de sneeuw buiten ook hun ervaringen op....

Juffen ook trouwens....

De sneeuw is nog lang niet goed genoeg..... en er ligt nog lang niet veel sneeuw genoeg.....om een sneeuwpop te maken....

Sneeuw zorgt ook voor natte billen als je toch van de glijbaan af wil glijden....

En......binnen no time staat juf zes handjes van klagende kleuters te verwarmen in haar handen en jaszakken en sjaal.....

En leert deze juf zelf de term 'juf wil je mijn handjes 'shuffelen'.....wat dus zoiets als wrijven betekent....

Wat komen de, twee jaar geleden, gebreide slofjes nu goed van pas....

Natte sokjes, natte schoentjes uit en op de verwarming....en de warme 'juf made' slofjes aan....

Toch komen aan het eind van de

schooldag de Sint kriebels wel terug hoor....

Ze hebben hard geknutseld aan de schoentjes die ze toch wel willen zetten...

Tien papieren ingekleurde, uitgeknipte en in elkaar geknutselde klompjes staan aan het eind van de dag te pronken op de Sint tafel.....

En gezongen dat er wordt....!!!!

Allemaal met schorre keeltjes dus de bus in.....

En morgen 'oh kom er eens kijken wat er in die schoentjes zit'....

De juf weet het al....maar tja....juffen hebben dan ook goede voorbesprekingen met de goedheiligman.....

Sowieso hebben juffen veel besprekingen....zucht.....

Zelfs als ze als gewoon Wampie thuis zit gaan die besprekingen door....

En om tien uur hang ik het laatste telefoontje op....

Correctie: leg ik mijn mobieltje neer....en kan direct mijn bed opzoeken....

Sorry Willem....!!

Soms verlang ik nog wel eens terug naar die telefoon met die draaischijf en zijn prrrrt prrrrt geluid elke keer als je een cijfer draaide....

Verlang ik ook nog wel eens terug naar die tijd dat je verschillende telefoonnummers uit je hoofd kende....

Ik weet zelfs mijn ouderlijk huis telefoonnummer nog....4988.....

Vier cijfers....stel je dát nog eens voor....

Tegenwoordig zijn het tiencijferige nummers...

En dat ze allemaal met 06 beginnen dat red ik nog wel om te onthouden....maar dan.....?

Dan houdt het er ook wel mee op....

De eerste mobiele telefoon werd trouwens in 1973 door Martin Cooper (1928) van Motorola geproduceerd......

Het toestel woog meer dan een kilo en kostte omgerekend ongeveer 6500 euro...... 

Het enige wat je met dat mobieltje kon doen was bellen, mailen, faxen, landkaarten bekijken én de krant lezen..... Het mobieltje kon één uur zonder stroom, daarna moest het toestel ruim 10 uur opgeladen worden......

De eerste 'echte' smartphone werd in 1993 gelanceerd......

En in 2007 kondigde Steve Jobs de allereerste iPhone aan.....

1993.....dat is op de kop af 30 jaar geleden....

Mijn kinderen waren gemiddeld tien jaar oud....

Wat wisten die van swipen.....niks toch....

Tegenwoordig is dat zo'n beetje het eerste wat ze leren als ze in de box zitten....

En aangezien ik de laatste dagen weer

eens in gedichtenbundels aan het bladeren ben.....en ik het over mobieltjes heb....hier zo'n fijne van Joost Zwagerman....

In het jaar van zijn dood geschreven....2015.....

Contact

Iemand belt mij telkens op, zegt niets,

vaag hoor ik een verre ademtocht,

het kan de mijne zijn, maar ook die

van de ander, die hardnekkig zwijgt.

Ik leg weer op. Ben nu een man

die vreemde telefoontjes krijgt.

De display toont een nummer

met de code van een land dat ik niet ken.

Ik toets terstond, een voicemail klinkt.

‘Hallo met God, Ik ben er niet.

Laat naam noch boodschap achter,

Ik bel nooit terug. Leef rustig verder,

wacht desnoods tot piep, maar zwijg.’

Prompt word ik door de beller toch teruggebeld.

Weer hoor ik niets, hooguit die vage adem.

Ik ben de man die stil zijn hartslag telt.

Ooit bel ik Hem terug en zeg dan

wél iets na de piep. Dat doe ik niet meteen.

Ik wacht tot ik een geheim nummer krijg.

Die dag is nu, contact is hier. Ik toets

het nummer in. Krijg geen gehoor. Hij was me

voor. Hij heeft mijn nummer ingesteld.

Joost Zwagerman (1963-2015)