maandag 31 maart 2025

31 maart 2025


Dag van:
Mag ik heel even wat gal spuwen......
Nou zeg maar een bak gal....
Week van de lentekriebels.....
Ook onze school doet er aan mee....
Maar dan kijk je naar het journaal vanavond....
Tjongejonge wat een ophef en wantrouwen van sommige ouders en zelfs politici, die zelf ook het openbaar de meest vunzige taal uitkramen....
Nee, de mediawereld is zomaar voor niks zeker nu onder het hakblok....
Intimidatie, aanranding, verkrachting etc....
Die hebben nooit een lentekriebelweek mogen meemaken vrees ik....
Maar we mogen dus NIET kinderen blootstellen aan leren 'nee' zeggen als iets tegen hun wil gebeurd, we mogen ze, als hen iets overkomt,  niet leren praten over zaken die niet door de beugel kunnen,  we mogen ze ook niet laten vertellen over de lieve en mooie dingen maar........we laten WEL toe dat een 12, 13  jarige op straat anderen neersteekt, doodschiet of compleet buiten proporties in elkaar slaat om dat later op sociale media te plaatsen.....
Jongens kom nou, waar zijn we mee bezig.....?!?!

En dan niet een bak, maar een emmer gal

door die pretentieloze grijze muis van een Faber die weigert haar handtekening te zetten onder de aanvraag van een lintje cq koninklijke onderscheiding, voor iemand die zich vrijwillig uit de naad werkt voor vluchtelingen en asielzoekers die door haar stomme fouten en ideeën in de sores raakten....
Het moet toch niet gekker worden hè.....

Wat mag ik me toch gelukkig en dankbaar prijzen dat ik werk met de meest liefdevolle pure mensenkinderen.....
Het houdt me op de been, zeker nu met dit soort idiote nieuwsberichten....

Al die lieve, leuke, malle gesprekjes op het schoolplein,  die gemeende knuffel omdat eentje haar mama zo mist,  dat hete koortsig koppie op je schouder van de kleuter die zo'n oorpijn heeft....
Die onwijs leuke les over treinen met het spannende verhaal van Raaf die in de trein achterblijft omdat zijn vriend Fahd een jongetje achterna rent om zijn vergeten beer terug te brengen en daardoor te laat komt om weer in de trein te springen...
Maar die opluchting op die gezichtjes als Raaf zo verstandig is om op het volgende station uit te stappen en zijn vriend Fahd zo slim is om als een haas naar dat volgende station te reizen en hem daar van het perron plukt....

De ontzettend goede bordsessie over

interactief voorlezen waar ik voor het eerst voorzichtig laat zien wat ik voor interactieve PowerPointverhalen ik voor kinderen schrijf, en dan al die enthousiaste reacties waardoor mijn onzekerheid en twijfel heel langzaam verdwijnt en ik (op verzoek) 's avonds mijn tweede verhaal over 'met de taxibus naar school' maak en publiceer, zodat ze morgen weer iets hebben om te gebruiken....

Dus negatief reagerende ouders in Nederland, wie weet gaat mijn volgende verhaal wel over lentekriebels....
Een boekje dat afrekent met grove schuttingtaal en grensoverschrijdend gedrag, vechtscheidingen in de grote mensenwereld....
Een boekje dat vertelt over vriendjes maken als je pas 12 bent in plaats van vriendjes afschieten , neersteken of in elkaar rammen....

Of mevrouw Faber....een boekje over kinderen en hun ouders met een ander kleurtje, die getraumatiseerd raakten omdat ze in een bootje een heel grote zee moesten oversteken waarbij sommigen zelfs broertjes en zusjes zagen verdrinken....
Uit een land komen waar ze hun papa op straat neergeschoten zagen worden... en die U weg wil hebben....op weg naar nieuw trauma....
En dan verder over die mensen die wel tien lintjes verdienen omdat ze die arme slachtoffers nu onbaatzuchtig en vrijwillig notabene te hulp schieten omdat u nalatig, tegendraads en gefrustreerd bent....
Bang bent vooral om uw eigen hachje kwijt te raken....
Bah.....

zondag 30 maart 2025

30 maart 2025


Dag van:
Echt een ramp die zomertijd....
Ik werd net zo lekker met licht buiten wakker...
En 's avonds was het al donker als ik naar bed ging....
Vanmorgen dan nu dat gevoel van 'oh gut het is al tien uur, terwijl het voor je gevoel toch écht pas negen uur was en je best nog even op je linkerzij rustig de radio kon aanzetten, je mail kon checken, een paar woordjes kon leggen op je Wordfeud bord, om daarna voorzichtig je kont te draaien om vervolgens je eerste been op de grond te zetten, nieuwsgierig als je als Nederlander bent om direct naar je balkon te lopen om te kijken wat voor weer het buiten is en rustig rechtsomkeert te maken om je eerste ochtendplas te lozen....

Nou, dikke pech dan voor mij want bij het

zien van het tijdstip was het in één jump uit bed.....
Bedden verschonen op het programma en mijn werk voorbereiden, en wel voor de komende drie weken want Willem, Goede Vrijdag en Pasen betekent spitsuur in de kerk....en dus de nodige PowerPoint presentaties de komende tijd....
Daarbij komt nog dat de meiden van de kliek komen om samen een fotoalbum voor de 75 jarige te maken en geloof me dat is ook nog een pens werk....
Alleen het uitzoeken van welke foto's erin moeten is dat al....


Nou is gelukkig lessen maken geen straf....
Bewegende PowerPoint lessen om de letter v aan te leren of te herhalen..... leuke auto plaatjes in paint doormidden knippen om te helften te matchen, een file vrachtauto's die op kleur in patroon gelegd moeten worden, een parachute knutselen waar je eigen foto aan komt te hangen,  of je naam stempelen in de vrolijke trein wagonnetjes.....
Ik ben er heerlijk een uurtje of vier mee bezig....
Nog wat verkeerslesjes, wat liedjes, een

kleurplaat, een verkeersdobbelspel, een zelf te bedenken verkeersbord,  een wel vervoer hoort er niet bij les, en veiligheidsgordel les en oversteek oefeningen,  en dan zijn de lessen tot aan de meivakantie weer gemaakt....
Ik hou niet zo van die kant en klaar dingen waar de kinderen vaak niks aan hebben....
Liever blijf ik bij hun niveau en vooral belevingswereld....

Alleen als ik dan op mijn klok kijk, is het wel bijna kwart over vier en om half vijf zou de visite komen....

Hartstikke leuk, maar van eten koken komt niks meer....
Och wat is die Willem blij als ik zeg dat we maar Chinees moeten bestellen voor straks....
En nog blijer is hij dat de moeder en dochter visite ook voetbalfanaten zijn, en dochter zelfs Feyenoord fan,  zodat ze samen de wedstrijd Feyenoord kunnen kijken....

Ik zet nog snel 'voorstelling schoolreisje

regelen, rapporten en lentefeest wafelkraam' op mijn to do lijstje en loop naar de deur omdat de bel gaat....
Gelukkig dat na de wedstrijd en het zalige eten (er zit een nieuwe Chinees in het pand),  de goede gesprekken loskomen....

Zal ik weggaan?
Zal ik verdrietig worden en weggaan?
Zal ik het leven eindelijk eens onbelangrijk vinden,
mijn schouders ophalen
en weggaan?
Zal ik de wereld neerzetten (of aan iemand anders geven), denken:
zo is het genoeg,
en weggaan?
Zal ik een deur zoeken,
en als er geen deur is: zal ik een deur maken,
hem voorzichtig opendoen
en weggaan- met kleine zachtmoedige passen?
Of zal ik blijven?
(Toon Tellegen)


Of deze....
Zo is er de olifant met zijn kunstige pirouettes hoog in de boom. Een risicovolle onderneming. Maar vallen is van later zorg! En als je valt, dan komt het ook wel weer goed. Gewoon nog een keer proberen. En misschien is hij wel heel goed in vallen.
(Toon Tellegen)
Speciaal voor M en M met een dikke kus....

zaterdag 29 maart 2025

29 maart 2025


Dag van:
Ik kan me bijna niet heugen wat uitslapen is.....
Niet alleen mijn werkdagen zijn gevuld van de vroege ochtend tot de late avond, maar zelfs mijn weekend moet eraan geloven....
Naast dat je je werk voor de komende week voorbereiden moet, ben ik toch ook wel meer dan voorheen bezig met sociale verplichtingen....
Al moet ik zeggen dat ik verplichtingen wel een heel naar woord vind als het om sociale dingen gaat....
Ik had namelijk een tijd geleden met mezelf afgesproken dat sociale activiteiten weer een grotere rol moesten gaan spelen....
Maar oooooh dat uitslapen en je lijf gewoon in ligstand die rust gunnen, dat is toch ook zo lekker.....
Even gewoon helemaal niks....
De katten kroelen die kopjes komen geven,  naar die zonnestraal kijken die tussen de gordijnen door floept.....
Maar dan zie ik die was hangen die er al een week hangt en ik denk aan de wasmand die ik toch écht leeg had achtergelaten maar nu weer tot het nokkie vol zit.....
Dan denk ik aan de visite die straks voor Willems verjaardag nog komt en het etentje dat ik heb met de vriendenkliek meiden straks.....

Ik zie de kattenbakken staan die ook verschoond moeten worden....
En ik hoor de honden beneden over het parket trippelen omdat ze behoefte hebben aan gezelschap want baas Willem heeft een vroege kerk meeting en is al weg.....
Als ik positief blijf zou ik kunnen denken "gelukkig maar dat ik weekend heb want nu kan ik al deze dingen doen", maar dat duiveltje op die andere schouder is de grote verleider die me het andere pad opstuurt  "blijf toch lekker liggen mens en pak je boek"......
Het is maar goed dat ik niks met duiveltjes heb.....


Nou ben ik aan die was niet toegekomen maar de kamer visite klaarmaken is wel gelukt.....
Visite ontvangen, hapjes en drankjes verzorgen, genieten van grote vriend Timo (met syndroom van Down) die dol was op de plakjes grillworst maar doodsbang was voor de honden en liever een spiderman hond had, en die typetjes perfect kon imiteren.....
Genieten van de gezellige gesprekken met Willems meiden en mijn schoonzus....
En het wonder dat geschiedde want kat Betsy liep de hele middag door de kamer om iedereen kopjes te geven terwijl hij voor een week terug direct naar boven rende als hij de deurbel nog maar hoorde....en die niet alleen de mensen opzocht maar ook zijn aartsrivaal Bengel...
Gezusterlijk lagen ze samen op de trap....
De wonderen zijn de wereld nog niet uit dus....

Het eten werd bezorgd, daar had Willem geen

omkijken naar....
Ik kon met een gerust hart vertrekken naar het volgende feestje....
Cadeau voor vriendin Jennie was namelijk naast een fotoalbum,  een etentje dat vandaag plaats zou vinden.....
Dus van de ene drukte hup naar de andere drukte....
Sem café in Velp.....we waren er twee weken geleden ook....maar het is er dan ook oergezellig....

We komen notabene letterlijk allemaal tegelijk aan.... Jennie,  Marleen, Mieke, Corrie,  Wil, Hans en ik....
De grote tafel is voor ons.....lekker plekkie....
Proost op je verjaardag....!!!!!
En het lijkt wel of we allemaal wat melig zijn want de grappen en woordspelingen zijn niet van de lucht.....
Soms wil mijn doofheid in zo'n druk café ook nog wel eens een hilarische rol spelen want de tranen rollen over de wangen als we het over de dood hebben,  Corrie het heeft over de foto op haar kist, maar ik 'roomservice' versta....

Beetje lullig natuurlijk....
De ober heeft het ook zwaar te verduren als we ons hem voorstellen als serverende Chippendale en er dan maar een paar jaartjes ouderdom bij verzinnen.....we hebben hem ook niet meer terug gezien....
We bakkeleien over het feit of er nou wel of geen cafeïne in thee zit, maar dat zit er dus inderdaad wel in....
En het verschil tussen kunstnieren en kunstknieën is voor mijn gehoor in het geroezemoes,  ook niet te onderscheiden dus vraag ik zeer naïef waar de kom van je nier dan zit....
Nou ja..... overduidelijk een hilarische avond, heerlijk eten en goede wijn.....

Wat een geluk dat de klok een uur vooruit mag.....
Nu kan ik lekker een uur eerder mijn bed in....en eindig ik de dag met waar ik hem eigenijk mee beginnen wou....






























vrijdag 28 maart 2025

28 maart 2025


Dag van:
Vanmorgen bij het naar buiten kijken en met naar buiten lopen dacht ik nog "met wat een worsteling leven die seizoenen toch, het lijkt wel een mensenleven".....
Maar.... tegelijkertijd dacht ik direct erna "hoe zit dat dan in landen waar het altijd koud, of altijd warm is?".....

Ik dacht het omdat ik de zon zich alweer door die mist heen zag proberen te wurmen....
Maar ik zag ook die diehards van bomen die het vocht van de mist meepikken en ook  door fotosynthese van de zon zichzelf van bloesem en groen ontpoppen....
Met alle kracht die ze in zich hebben wurmen de stengels van krokus en narcis, tulp en hyacint zich een weg naar boven de grond.....
Het is prachtig natuurlijk,  maar een worsteling blijft het....
En zo kan ik bij alle seizoenen wel een aspect uit een mensenleven noemen....

Het is nou eenmaal bij ons de gewoonte om

in harmonie met de seizoenen te leven, het idee dat, zeker als je hier woont met 4  seizoenen, alles een goed en een slecht moment heeft .......
We zijn niet bedoeld om altijd maar door te zetten, maar op sommige momenten toch eigenijk ook te leven en te overleven.....
En soms ook om even niks te doen of zelfs bij de pakken neer te zitten of gewoon de dingen op ons af laten komen,  ons te laten overkomen....

Seizoensgebonden stemmingswisselingen zijn ook bekend......
Seizoenen beïnvloeden ons seksleven, agressie en vrijgevigheid, noem het maar op.....
Onze esthetische voorkeuren en cognitieve vermogens variëren ook gedurende het jaar.....(psychologytoday.com)

Ons leven hier in Europa bestaat dus uit allerlei fases zegt Erikson, een ontwikkelpsycholoog en psychoanalyticus, die de levensfases van de mens, van kind tot en met ouderdom heeft beschreven.....
Volgens hem zit ik nog net een paar maanden in de nazomer maar daarna beland in toch écht in de winter van mijn leven....
Wij leven op het ritme van de seizoenen.....
Toch wel een fijn idee...


Maar.....doordat Oost-Afrikaanse landen als Kenia en Tanzania op de evenaar liggen, is het daar het hele jaar door ongeveer even warm en kennen deze landen geen winter.....
Ze kennen hooguit,  als ze mazzel hebben een regenperiode.....
Een totaal andere levensstijl dan wij hebben ze.....

En niemand leeft bijvoorbeeld ook voor onbepaalde tijd in Antarctica.....
Er zijn geen industrieën, geen steden of dorpen en geen permanente bewoners......
De enige "nederzettingen" met langdurige bewoners (die er een paar maanden of een jaar blijven, misschien twee) zijn wetenschappelijke bases.......

Wist je trouwens dat er een land is met acht

seizoenen...
Lapland heeft er acht..... acht seizoenen per jaar......
Daarin kent de winter twee seizoenen, namelijk de 'diepste winter' en het 'vroege voorjaar'......
Na de zomer dient de herfst zich aan, waarna het vroege najaar volgt, van oktober tot december.......
Eigenijk zoiets als een winter, lente, zomer en herfst die worden aangevuld met vier seizoenen ertussen die elk hun eigen karakter hebben.....

Nou ja, hoe dan ook....ik zal heus leven op het ritme van de seizoenen, dat voel ik ook wel....maar tussentijds heb ik geloof ik ook iets Laplandachtigs en ken misschien wel twintig seizoenen.....soms vinden ze zelfs plaats op één dag....
Van de himmelhoch juichende zomer naar de zum toden betrübte winter....
Vandaag niet hoor.... vandaag had ik een lekker gezellig dagje.....
Nou ja, tot ik thuis kwam dan want toen belandde ik spontaan in een korte winterslaap hihi.....

donderdag 27 maart 2025

27 maart 2025


Dag van:
Het is maar goed dat het heelal oneindig is en dat er dus oneindig veel sterren in passen....
Ik denk ook dat de hemel misschien ook wel het complete heelal in beslag neemt....
Dat moet toch wel gewoon, want al die overleden mensen van de afgelopen tijd moeten toch ergens heen....
Zou de weg naar de hemel ook een file kennen....????
En het gaat maar door......een steekpartij....op de Dam notabene....... Loretta Schrijver.....ach die lieve schaterlachende Loretta met haar grote liefde voor dieren.....
Maar wat me het meest raakt is wel; ze zijn allemaal nog zo jong.....
En heeft dat dan met mijn eigen leeftijd te maken dat ik mensen in de 60 dan jong noem....te jong om al dood te gaan bedoel ik misschien.....
Het is natuurlijk nooit het juiste tijdstip,...
Ook mensen in de negentig kunnen vast nog niet gemist worden....
Maar als je in de zestig bent....hé.....dan moet je je laatste fase nog door.....

En dat was dan alleen vandaag nog maar, en dan nog uit het nieuws....
Ik moet niet denken aan wat er niet in het nieuws kwam en nog jonger was misschien....

De dag die vandaag ondoorzichtig mistig triest mooi begon....

De zon wilde wel....en uiteindelijk zou ze ook overwinnen vandaag....
Net zoals dat ik denk dat de zon, de liefde, vriendelijkheid of positiviteit altijd uiteindelijk zullen overwinnen.....

En na alweer treurnis vandaag en de mist, de fijne en minder fijne dingen van vandaag, moest ik ineens aan dat gedichtje van Toon Tellegen denken waar ik me zo vaak aan vasthield....

Wat is mooi?
Vroeg de mier. Hij droeg een geel jasje.

Als je iets ziet of hoort,
zei de vlinder
en het is net alsof iemand je hart aait.