Dag van:
Rollercoaster van emotiedag.....
Zo blij met deze lentedag....
Lente op de kalender dan, want officieel begon de lente gisterochtend om iets over tienen in de ochtend....
En wat een heerlijke zononvergoten lentedag werd het....!!
De temperaturen misschien ietsepietsje overdreven nog voor de tijd van het jaar, maar boeiuhhhh.....de kinderen en wij genoten....
Een bellenblaas feest heb ik er vandaag van gemaakt.....
Dan ook nog de afsluiting van de schoolbrede themaweken....
En onze groep die de eerste prijs won voor onze raam en deur versiering....
Aansluitend het themalied en de vogeltjesdans....wat een plezier...!
Maar het mooiste was wel die immens grote vogel waar ALLE kinderen van de school hun bijdrage aan hadden geleverd....
Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden....
Gemaakt van gevilte wol strengen die de kinderen in een bak water gemengd met lijm mochten bewerken...
Gewoon heerlijk met je handen in de klieder kledder....
Het wol prutje dat eruit kwam werd opgeplakt op grote kartonnen veren....
En AL die veren werden samen een vreemde vogel....
En wat voor één.....het was een pracht kunstwerk dat nu staat te pronken in de grote hal....
En dan kom je thuis.....
Een verrassing....
Zoals altijd loop ik van het halletje direct door naar de keuken om te gaan koken....
Maar wat schetst mijn verbazing als ik bij het aanrecht kom.....
Allemaal ingrediënten en een briefje...."Ik kook, ga maar lekker uitrusten".....
Het stond er heus....!
Nou kan Willem drie dingen koken; tjaptjoi, kip kerrie en een gebakken ei....
Het werd het eerste.....
In een mum van tijd stond het op tafel...
Nou ja, niet echt op tafel, maar op schoot want voor het eerst dit jaar konden we weer buiten aan ons watertje eten.....
Verliefde eendenstelletjes, jubelende meerkoeten, neerstrijkende ganzen, een nieuwsgierig ijsvogeltje en tjaptjoi.....
En het smaakte....verrukkulluk.....!!
En dan begint de avond.....
Vandaag was ook wereld Downsyndroom dag....
Ik sta er altijd weer bij stil....
Geen jaar laat ik dat voorbijgaan dus ook dit jaar niet.....
Gelukkig met een blij gevoel, al ken ik de beide kanten....
Voor al die fantastische;
Jip's, Danischa's, Jordy's, Sven's, Daan's, Lars', Mohammed's, Olivier's, Luc's, Appie's, Fleur's, Vinchi's, Vera's, Nick's, Ry's, Mike's en vele vele anderen.....
Ze noemen het één chromosoom verschil
Maar voor hen die écht kijken wil
Maakt dat niet dat júllie anders zijn, maar maakt dat ons juist erg klein
Jullie hebben immers extra,
Extra puur
Extra echt
Extra ondeugend
Extra hecht
Extra lief
Extra stout
Het is dan ook geen wonder
Dat iedereen van jullie zo heel veel meer en extra houdt
Wereld Downsyndroom dag 21-3-2025
BOEM........
Beide benen op de grond....
DREUN....
Stomp in je maag gevoel....
Binnen anderhalf uur.... in triest einde aan een pril begonnen bestaan.....en..... tragisch einde aan een leven van een veel te jong iemand, 36 jaar, die op het punt stond opnieuw vader te worden....
De eerste nog geen kans om echt het leven te mogen leren kennen, de tweede door een auto ongeluk plotsklaps beëindigd...
Lamgeslagen....
Stil.....
En ineens weer die kwetsbaarheid van het bestaan....
Het besef dat het geluksgevoel van vandaag zo vreselijk niet vanzelfsprekend is....
Niet het gezonde leven, niet het rijke leven, niet het gelukkige leven, niet het lieve leven, überhaupt het leven niet....
Want niets is kwetsbaarder dan gezondheid, rijkdom, geluk en liefde....
Niets is onvoorspelbaarder dan het leven.....
Mijn dag kende gouden randjes en kende kruisjes.....
Weerspiegeling van het leven.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten