zondag 30 maart 2025

30 maart 2025


Dag van:
Echt een ramp die zomertijd....
Ik werd net zo lekker met licht buiten wakker...
En 's avonds was het al donker als ik naar bed ging....
Vanmorgen dan nu dat gevoel van 'oh gut het is al tien uur, terwijl het voor je gevoel toch écht pas negen uur was en je best nog even op je linkerzij rustig de radio kon aanzetten, je mail kon checken, een paar woordjes kon leggen op je Wordfeud bord, om daarna voorzichtig je kont te draaien om vervolgens je eerste been op de grond te zetten, nieuwsgierig als je als Nederlander bent om direct naar je balkon te lopen om te kijken wat voor weer het buiten is en rustig rechtsomkeert te maken om je eerste ochtendplas te lozen....

Nou, dikke pech dan voor mij want bij het

zien van het tijdstip was het in één jump uit bed.....
Bedden verschonen op het programma en mijn werk voorbereiden, en wel voor de komende drie weken want Willem, Goede Vrijdag en Pasen betekent spitsuur in de kerk....en dus de nodige PowerPoint presentaties de komende tijd....
Daarbij komt nog dat de meiden van de kliek komen om samen een fotoalbum voor de 75 jarige te maken en geloof me dat is ook nog een pens werk....
Alleen het uitzoeken van welke foto's erin moeten is dat al....


Nou is gelukkig lessen maken geen straf....
Bewegende PowerPoint lessen om de letter v aan te leren of te herhalen..... leuke auto plaatjes in paint doormidden knippen om te helften te matchen, een file vrachtauto's die op kleur in patroon gelegd moeten worden, een parachute knutselen waar je eigen foto aan komt te hangen,  of je naam stempelen in de vrolijke trein wagonnetjes.....
Ik ben er heerlijk een uurtje of vier mee bezig....
Nog wat verkeerslesjes, wat liedjes, een

kleurplaat, een verkeersdobbelspel, een zelf te bedenken verkeersbord,  een wel vervoer hoort er niet bij les, en veiligheidsgordel les en oversteek oefeningen,  en dan zijn de lessen tot aan de meivakantie weer gemaakt....
Ik hou niet zo van die kant en klaar dingen waar de kinderen vaak niks aan hebben....
Liever blijf ik bij hun niveau en vooral belevingswereld....

Alleen als ik dan op mijn klok kijk, is het wel bijna kwart over vier en om half vijf zou de visite komen....

Hartstikke leuk, maar van eten koken komt niks meer....
Och wat is die Willem blij als ik zeg dat we maar Chinees moeten bestellen voor straks....
En nog blijer is hij dat de moeder en dochter visite ook voetbalfanaten zijn, en dochter zelfs Feyenoord fan,  zodat ze samen de wedstrijd Feyenoord kunnen kijken....

Ik zet nog snel 'voorstelling schoolreisje

regelen, rapporten en lentefeest wafelkraam' op mijn to do lijstje en loop naar de deur omdat de bel gaat....
Gelukkig dat na de wedstrijd en het zalige eten (er zit een nieuwe Chinees in het pand),  de goede gesprekken loskomen....

Zal ik weggaan?
Zal ik verdrietig worden en weggaan?
Zal ik het leven eindelijk eens onbelangrijk vinden,
mijn schouders ophalen
en weggaan?
Zal ik de wereld neerzetten (of aan iemand anders geven), denken:
zo is het genoeg,
en weggaan?
Zal ik een deur zoeken,
en als er geen deur is: zal ik een deur maken,
hem voorzichtig opendoen
en weggaan- met kleine zachtmoedige passen?
Of zal ik blijven?
(Toon Tellegen)


Of deze....
Zo is er de olifant met zijn kunstige pirouettes hoog in de boom. Een risicovolle onderneming. Maar vallen is van later zorg! En als je valt, dan komt het ook wel weer goed. Gewoon nog een keer proberen. En misschien is hij wel heel goed in vallen.
(Toon Tellegen)
Speciaal voor M en M met een dikke kus....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten