Dag van;
Niet het vele is goed, maar het goede is veel, zei ooit de wijze Goethe.....
Het kan wat mij betreft niet genoeg herhaald worden tegenwoordig waar alles goed beter best, veel meer meest moet zijn.....
Ik hoor het mezelf bijna wekelijks wel een keer zeggen....
Ook vandaag komt het weer in mijn hoofd voorbij....
En dan nog dat verschil tussen willen en kunnen....
Waar een wil is is een weg.....maar is dat ook altijd zo.....?
Uiteindelijk denk ik ook wel dat dit zo is hoor, maar soms is daar veel geduld voor nodig....misschien ook wel een omweg.... of het juiste moment....de juiste woorden....of de gulden middenweg....
Zo zitten vandaag de drie vrienden bij elkaar
in onze huiskamer als ik binnen kom vallen na een middagje Nijmegen (wat een leuke stad is dat toch, alleen dat parkeren blijft een ramp)....
in onze huiskamer als ik binnen kom vallen na een middagje Nijmegen (wat een leuke stad is dat toch, alleen dat parkeren blijft een ramp)....
Drie vrienden, voorheen vier.....
Die vierde, die wij als getuige voor ons huwelijk, aan mijn zijde wilde, maar werd opgeslokt door zijn nieuwe relatie....
En dat de wederhelft nou niet de keuze is van die drie vrienden (en mij) is, dat is niet aan ons.....
Dat de vriendschap tegen wordt gehouden door die wederhelft dus eigenlijk ook niet....
Het uit elkaar raken van de vriendschap is al zoveel malen tot in den treure geanalyseerd als ze weer eens bij elkaar zaten die drie....
Enfin, ingewikkeld allemaal.....
Nou kom ikzelf uit een niet al te gemakkelijk gesprek vandaan deze middag, waarvan ik na navraag, zo objectief als maar mogelijk is verslag probeer te doen....
Bijna onmogelijk dus want je neemt altijd jezelf, vanuit eigen perspectief en beleving mee....
De twee verhalen beginnen door elkaar te lopen.....
Ieder mens heeft verwachtingen....
Maar wat nou als je niet aan die verwachtingen kan voldoen, of nog niet kan voldoen, door wat voor belemmering dan ook.....
En dat door de ander wordt ingevuld als "niet willen".....
Laat je dan de vriendschap voor wat die op dat moment is of hang je die vriendschap aan de wilgen.....?
Tja, de middag invulling van de zaterdag dus....
En als ik dan terugdenk aan de blog van gisteren is Pi dan toch misschien een beetje teveel van het goede....?
Er kan in een fractie soms wellicht zoveel goeds zitten.....
Moet je blij zijn met wat was, wat is of wat nog komen kan.... zonder verwachtingen, invulling of eisen....en zonder vooraf vast te leggen beloftes, sancties en 
veroordelingen.....
veroordelingen.....
In mijn leven is alles open....nog steeds....
In mijn ogen is een leven is niet voorspelbaar of maakbaar....
Het leven is niet zoals ik zie of wil dat het eruit zou moeten zien.....
Wensen heb ik wel, voor een betere wereld....waarin ik binnen al mijn mogelijkheden mijn steentje kan en zal bijdragen....
En zeker niet zoals de ander dat wil of ziet of voor mij heeft ingevuld, maar voor zover ik dat kan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten