dinsdag 4 maart 2025

4 maart 2025 dag 3 Thessaloniki


Dag van:
Wakker worden en meteen paniek in de tent....
Willem die al een tijdje wakker is en op zijn nieuwe mobiel op Facebook zat te surfen, tikt op een verkeerd berichtje....
De hel aan bedreigende spam berichten over onbetaalde facturen van één of ander beveiligingssysteem vliegen binnen....
Willem trekt wit weg...
Wampie!........!!!!!!!!!!!!!!
Dan is het zaak om rustig te blijven....
Ik dan welteverstaan, want Willem lukt dat niet meer.....
Om welk onding gaat het.....?
Op de telefoon zelf valt niks te regelen....
Op mijn telefoon maar even op internet surfen en zoeken naar oplossingen....
Ondertussen heeft Willem al zo'n honderd berichtjes en raakt steeds verder in de stress en paniek....
"Ik kan hier niet mee omgaan wampie"....
Nee, dat moge duidelijk zijn Willem....
Maar ik heb wat gevonden....via Chrome menu,  instellingen, siteinstellingen etc....
En........ja hoor het lukt.... blokkeren die handel.....
De telefoon blijft stil.....gerust is Willem er echter niet op....
De eerste minuut niet, de eerste vijf minuten niet en na een plas nog steeds niet....
Dan begint hij erin te geloven....
"Het is echt weg" klinkt hij licht opgelucht....
"Nog steeds niks" hoor ik nog eens vijf minuten later....
Willem is gerust.....

Gerust moet je trouwens relatief zien want

bij elke trilling kijkt hij even of het echt de dreigberichtjes niet zijn....
Dan ontdekt hij dat de bedreiging een afteller heeft....
Ik stel hem gerust en vertel dat dit enkel bedreigingen zijn in de hoop dat hij erin trapt....
Maart vertel dat maar eens aan Willem, of nog beter, overtuig hem daar maar eens van...

Enfin we gaan wat te eten scoren....
Liever ging ik op zoek naar een behangers winkel om twee grote rollen te kopen waar ik hem achter kan plakken want hij loopt ons vaste tentje voorbij....
Meneer wil een omelet en wel in de zon....
Grrrrrr, Willem Grieken houden van zoet en bladerdeeg en eten aan kleine kioskjes of zoet geurende banketbakkerijtjes....
Tenzij je de hoofdprijs wil betalen in een duur restaurant aan de zee....
Onze decadente Willem kiest voor het laatste...
Één pech heb ik dan.....ze hebben daar vast geen bugatsa met spinazie en feta....
Na een fikse wandeling bereiken we de nu blauw zee en het dure restaurant...
En inderdaad... wel omelet maar geen broodjes of bugatsa voor mij....
Waar zit hier die behang winkel.....?????



Als de omelet is verorberd gaan we heerlijk aan de wandel...
Ik wil graag de markt bezoeken en Willem en ik zoeken ons rustplekje....
Het is snel gevonden gelukkig want de wegen leiden als vanzelf naar de Joodse wijk....
En kijk, daar is ons plekje bij de muur....
Anders dan in de zomerse maanden zitten we aan de overzijde van de eeuwenoude muur omdat de muur nu even winters tijdelijk een plek is om scooters te stallen...
Het bloemen en planten tentje staat er echter bij alsof het altijd zomer is....
Je kunt de citroenen ruiken....
Al hebben we net al twee koppen koffie op, op dit plekje willen we toch heus weer een kop.....
Koffie bij de 16e eeuwse muur van het badhuis....

De Yahudi Hamam ( Grieks : Γιαχουντί

Χαμάμ ) is een bad uit het Ottomaanse tijdperk in Thessaloniki , Griekenland . Het bad ligt op de kruising van de Vasileos Irakleiou- en Frangini-straat en dateert uit de 16e eeuw. De naam betekent "Bad van de Joden", omdat het gebied voornamelijk werd bewoond door Sefardische Joden . Het werd ook Pazar Hamam genoemd , vanwege de ligging op de centrale marktplaats van de stad.....

Als de rust is teruggekomen wordt het weer tijd voor wat verkenning in de stad....
Ik wil heel graag de beroemde markt bezoeken....Angora Modiano....

Vorig jaar vond ik dat al een belevenis en die belevenis wil ik graag nog eens beleven....
De Modianomarkt of Stoa Modiano is een overdekte markt in Thessaloniki......
De markt werd gebouwd tussen 1922 en 1925, na de grote brand , op de plaats van de oude Talmud Tora synagoge .......
Het is een scala aan geuren vooral.... van zoet brood naar vis, naar steek riekende kaas of worst....
Ik hoop op de ultieme aanschaf van iets leuks maar het is Willem die hier zijn aankoop doet....
En Jezus icoontje met een blauw lampje

ervoor...
Kitscheriger kan je het niet bij elkaar verzinnen, maar hij is er door begeisterd.....
In the pocket....
We lopen wat rondjes, genieten van de mooie hebbedingetjes en verafschuwen de  gevilde geiten- of zijn het schapen koppen....

Al gauw is het tijd voor weer koffie maar nu in de zon aan zee....
Is dit genieten.....nou en of.....
En door gaan we....
Het is de juiste tijd om naar Sherlock te gaan....
En aangezien ikzelf nog niks gegeten heb en ontzettend zin in iets gezonds heb wordt het vóór de alcohol verder sinaasappelsap en een kaas/ worst plankje....
We hoeven immers niet persé iets cultureels te doen....
Alleen maar lekker genieten is waarvoor je er even tussenuit gaat....
Nergens aan denken verder, gewoon lekker 'zijn'....
En dan valt er nog genoeg te zien ook trouwens....

Een paar meter naast Sherlock staat een ladder tegen een winkel....
Het verbaast me hoeveel mensen toch nog bijgelovig zijn....
Sommigen gaan er achteloos of druk append op hun mobiel, onderdoor....
Anderen maken een sprong opzij en gaan onder geen beding onder de ladder door....
En het maakt geen verschil of ze ouder of jonger zijn....
Een mogelijke verklaring is dat het lopen onder een ladder vroeger werd gezien als een oneerbiedige daad......
Samen met de grond en muur waar de ladder tegen aanstaat, wordt namelijk een driehoek gevormd en dat is het symbool van de heilige Drie-eenheid.......
Wie onder een ladder liep en dus het symbool doorbrak, werd beschuldigd van duivelverering......

Tja het is maar een weetje, en nog leuker was het kijken naar die gekke sprongetjes....

Sowieso is kijken naar mensen mooi...en

soms ook heel triest....
De vrouw die eventjes aan de boulevard staat om mensen het café in te lokken, staat op mega hoge hakken, waardoor haar kont met behoorlijk brede heupen in te krap rokje naar achteren steken....
Lief is ze zeker maar zo onzeker als de pest....meid gooi je high heels uit en je te strakke rokje en voel je comfortabel....dat helpt je onzekerheid vast om zeep en je blijft mooi....
Maar erger is de vrouw naast mij.....
Nep wimpers, nep wenkbrauwen, opgespoten lippen....niet met botox, maar het lijkt alsof ze er cement in heeft gestort....
En......elke vier seconden frunnikt ze aan  haar toch al zo gestylde haar en maakt ze het nog stijler, dan tuit ze het cement.....
Elke vier a vijf seconden hè....
Ik attendeer Willem erop en we constateren een obsessief selfie gedrag....
Zo'n vijftien selfies per minuut.... en dat gaat wel twintig minuten door tot ze vertrekt....
Tussendoor kijkt ze op of iedereen wel ziet hoe mooi ze zichzelf vindt....
Wij vinden het triest voor de jonge vrouw, want ook dit is onzekerheid denken wij.....
En zo kunnen wij dus  intrigerend observeren....mensen kijken....
Ach en misschien is dat ook wel niet gezond.....

Zo kijken we naar onze medemensen. dronken zwalkend over straat, mondain, modieus,  trippelend of schuifelend, kinderen in bedwang houdend, joggend, of steppend....

En we kijken, niet te vergeten, naar de ondergaande zon die ons belooft morgen weer terug te komen....
Het blijft toch een schitterend schouwspel vol kleuren.....
 Dan moet ik naar het toilet....ik ben halverwege en weet dat nu het opstapje komt....hup gaan alle lichten uit..... stoppen doorgeslagen.....
En daar sta ik dan met één been tastend omhoog....
Nog één tree weet ik..... maar verder kom ik niet....
Je ziet geen hand voor ogen....
Met kaarslicht worden we,  een andere mevrouw en ik, verder geholpen en net voor we kunnen zien welke deur we moeten hebben gaat het licht weer aan....
De kassa is er mee opgehouden merken we later als we betalen willen.....

Nu op zoek naar dat eerste eettentje....dat tentje van de eerste dag...

Maar never niet te vinden dus hè....
Nou kent de wijk Ladadika gelukkig heeeeeeeel veel leuke eettentjes weten we....maar Willem wil nú eten....
Willem!!!!! dit zijn van die toeristen tenten.... niet doen....!!!!!
Maar hij doet het dus wel....
Buiten is al geen plek meer en we komen binnen te zitten....
En dat is dan weer zo'n behang momentje....
Wat een kakelend kippenhok binnen....
En alles komt die gehoorapparaten van mij binnen....
Oké....de salade is goed.....de rest nou niet echt om over naar huis te schrijven....en een goed gesprek viel niet te voeren bij dit kabaal.....
Wat ben ik blij als we weer buiten staan.....

Nu rustig naar het hotel lopen....
Niet te rustig Wampie want Willem wil vanuit het hotelbed toch wel erg graag de wedstrijd PSV Arsenal kijken....
Nou vooruit dan maar weer.....maar dan alleen omdat hij morgen zijn Feyenoord moet missen als Dimitris en Zoey er zijn.....







































Geen opmerkingen:

Een reactie posten