Dag van:
In februari, nog maar een paar weken geleden, woonde ik al negentien jaar in dit plekje aan het water....
Ik kocht het huis toen ik Willem net 4 maanden kende van de Master gedragsspecialisten opleiding die we beide volgden....
Nul komma nul intentie om met Willem een relatie te krijgen....
Wel leuk om het hele proces met onze hechte studiegroep te delen en door te maken....
In juni kwam Willem voor het eerst het huis bewonderen en zaten we zalig in de zon op de vlonder....
Ons uitzicht; het water en een ecogebied dat in haar beginstadium stond....
We genoten....
Een maand later gebeurde dan toch het bijna onmogelijke, Willem en ik kregen iets van een relatie......
Het heeft wel 12 jaar geduurd voor we echt gingen samenwonen....
Latten bleek voor mij veiliger, voor Willem eenvoudiger en vóór beide in ieder geval verstandig om een stabiel fundament neer te zetten met z'n tweeën....
Nu wonen we dan samen hier.....stulpje aan het water....
Er gaat geen dag voorbij dat we niet even ons geluk uitspreken....niet alleen om elkaar maar ook om deze heerlijke plek....
Vandaag schijnt de zon..... heerlijke welkome zon....
De zus en zwager van Willem werden vanmorgen in hun camper wakker en 
genoten hetzelfde uitzicht als wij iedere dag....en óf ze genoten.....van de rust, van de natuur....
genoten hetzelfde uitzicht als wij iedere dag....en óf ze genoten.....van de rust, van de natuur....
Oh ja, de poesta waar zij wonen is ook schitterend.....één en al natuur, nog veel meer dan hier.... maar ze hebben daar niet het water.....
Jammer dat het nog net iets te koud is om buiten in alle vroegte te ontbijten.....
Maar dankzij het muurgrote raam, maak je alsnog deel van de natuur uit....
Als ze weg zijn zitten Willem en ik heerlijk buiten....
Uitzicht dat nooit verveeld....
Aanblik die zoveel rust geeft.....
Het tikken van twee spechten tegen een boomstam geven je de indruk dat je naar een drumconcert of percussiegroep zit te
luisteren....
luisteren....
De meerkoeten klinken als een xylofoon met maar twee toonstaven....
De ganzen geven de maat aan en de eenden proberen de coupletten te zingen....
De reiger doet niets....de reiger staart .....
De duiven roekoeën de tweede stem....
Nog niet één dag in die negentien jaar, heb ik me verveeld of gedacht 'ik ben erop uitgekeken.....
Net als Willem, zij het wat korter, dat ook etvaart....
Zeker nu het broedseizoen eraan komt en en iedere gevleugelde op het water elkaar het hoofd probeert gek te maken....hetgeen er trouwens nou niet zo heel vreedzaam aan toe gaat....
Vrouwtjes lijken soms bruut te worden verkracht....
En dat nogwel op happy womansday.....
Gelijke rechten, gelijkheid en empowerment.....
Ik denk dat ze meer rechten hebben dan sommige vrouwen, maar als het op seks aankomt hebben ze toch weinig in te brengen die eenden, koeten en ganzen dames.....
En eigenijk heet het bij dieren misschien daarom ook geen seks, maar voortplanting.....
Tegen de middag wordt het tijd even poolshoogte te nemen bij mijn vriendinnetje....
Ze wil graag naar het grote winkelcentrum....
Tuincentra zijn met dit mooie weer niet te doen, die zijn overvol.....
Zelf ben ik ook nog even bezig geweest om vanmorgen her en der wat onkruid te trekken en viooltjes in potten te zetten...
Nee, Annet wil naar het grote winkelcentrum....
Na alle gekochte warme dikke wollen truien die
haar beschermde tegen de kou op haar lichaam vol reuma, is het tijd voor weer wat luchtigers....
haar beschermde tegen de kou op haar lichaam vol reuma, is het tijd voor weer wat luchtigers....
En ze moet een zonneklep want met de huidige zwaar medicatie mag ze niet in de zon.....
Zo schuifelen we even later over het winkelcentrum dat compleet vernieuwd en gerenoveerd wordt....
Maar reuma is een afschuwelijk iets, dat geeft de tv reclame erover ook zo goed weer......
Na een paar winkels geeft het lijf aan niet verder te kunnen....
Gelukkig kan ze in een winkel even zitten en krijgt ze een kop koffie aangeboden....
Kijk zo kan het ook....
Ze knapt weer op en we kunnen verder....
Zij scoort de klep tegen de zon en ik het blousje....
Nu nog even mee voor de wat zwaardere
boodschappen....
boodschappen....
"Het is niet leuk Wamp dat ik over een paar maanden eindelijk met pensioen kan een dan dit krijg"....
Nee Annet, ouder worden is a bitch, maar we gaan niet bij de pakken neerzitten maar we gaan er iets van maken maken....
Eenmaal thuis zit ik weer op ons vlondertje terwijl Willem voetbal kijkt....
En ik denk na, over ouder worden en ons gesprek met Willems zus en zwager gisteren, over toeval, domme pech of voorbestemming....
Het hele leven krijg je niet cadeau maar zit wel vol verrassingen....
Leuke en minder leuke....
Maar sommige mensen hebben wel heel veel pech.....
En toch....met een positieve kijk, kom je een heel eind.....
Ouder worden is aanvaarden en accepteren maar soms zou je de verrassingen liever onuitgepakt laten.....
Oh ja.....'wie is de mol?'....
Ik had 'm goed dit jaar....!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten