Dag van:
En dat was dan het ontbijt.....tje.....
Tien minuten administratieve handelingen voor je je ontbijt voucher in handen hebt....
Acht euro lichter en ik denk ook een paar kilo's want het ontbijt was karig....
De vastentijd sijpelt ook door bij het ontbijt hier denk ik....
Liever ontbijten we ook lekker buiten maar deze, nog enige dag met regen (morgen, misschien vanmiddag, wordt het mooi weer) laat dat in duigen vallen, net als alle Griekse picknicks die vandaag gepland waren....
Dat is namelijk de traditie hier op schone maandag oftewel asmaandag ofwel begin van de veertigdagen vastentijd....
Maar ja zo karig blijkt het voor Willems ogen dan weer niet want de enorme kom Griekse joghurt die tussen de twee mandjes brood, het kommetje komkommer en tomaat en wat bakjes jam staat, ziet hij over het hoofd....
Enfin, met het heerlijke eten dat we vanmiddag in het vooruitzicht hebben, kan een karig ontbijtje geen kwaad.....
Geslapen hebben we als een tweetal ossen...
Het klokje helemaal rond.....
Uitgerust zijn we in ieder geval....
Laat die schone maandag maar beginnen....
De regen die de maandag echt schoon boent....
De schone maandag waarop gezinnen dus niet massaal naar de parken kunnen om te picknicken en hun vliegers op te laten....
Vliegerende vliegers die de vrijheid van zonden betekenen....
Gelukkig kennen Willem en ik geen zonden....ahum......
De Griekse ochtendwandeling dan maar....
Op naar de zon die vanmiddag rond twee uur belooft is....
We zetten onze stappen op de Egnatia die glanst van de gevallen regen....
Maar zoals een goede vriend, die vandaag van familie bezoek in Thessaloniki terug naar Nederland vliegt, zojuist appte: "de zon blijft altijd schijnen, nu de wolken nog weg".....
De winkels zijn nog dicht...
Schone maandag is een nationale feestdag zoals de Grieken er daar velen van hebben....
Het brengt Willem en mij op het gesprek waar onze tradities toch gebleven zijn....
Waar is het dauwtrappen gebleven of het luilak feest....en dan de sinterklaasviering die steeds meer plaats maakt voor de commerciële kerst...
Alleen koningsdag wordt nog écht volop gevierd, met of zonder rellen......
We hebben een half uurtje gewandeld als Willem trek in koffie krijgt...
Koffie aan de zee, die nu grijs voor ons ligt maar weldra, als de zon gaat schijnen, weer blauw zal kleuren....
De zee kent vele gezichten....
Ditmaal gaat het gesprek over ouder worden als dit ruw verstoord wordt door een bedelaarster die haar houten kruisjes en sticker icoontjes slijten wil....
Ach....het is schone maandag dus laten we de hand maar weer over het hart strijken....
Alleen lijkt mevrouw de bedelaarster meer handelaarster dan wij konden vermoeden...
Het eerste gesproken woord 'gratis' geloofden we al niet maar als ons tientje voor de stickericoon en twee kruisjes aan een oude veter niet voldoende blijkt, begint het onderhandelen....terwijl wij het tientje toch al rijkelijk beloond vonden....
Ze wil nog een tientje....vijf euro dan, geven haar handjes aan, twee euro is ook goed als wij hardnekkig blijven weigeren....
Dan grist ze één kettinkje en een icoon weg en verdwijnt....met het tientje....
Ach ja.... ze heeft het vast harder nodig dan wij.....
Verder wandelen....misschien is flaneren een beter woord als het over de boulevard plaatsvindt....
Na een tijdje komen we bij de witte toren, en ja hoor....daar zijn de vliegers...
De zon doet ook verwoede pogingen om het grauw te doorbreken......
We komen er alleen al snel achter dat de zon niet alleen in de lucht hangt maar letterlijk voor je neus schijnt als twee geweldige Jamaicaanse mannen op ons af komen dansen om ons twee zelfgemaakte armbandjes om te doen....
Niet voor niks natuurijk, maar wat maakt het uit, wij lachen, wij dansen, wij zijn vrolijk en blij.. ... mede dankzij Doenga en zijn vriend....
En kijk aan, ik heb zelfs mijn lente armbandje.... alweer een traditie uit Griekenland...
1 Maart vlecht iedereen rood witte armbandjes om het begin van de lente te vieren.....
Na een tijdje aan het water gezeten te hebben om de zon verder te zien doorbreken en de vliegers te zien vliegen, is het tijd om naar ons stamkroegje Sherlock te gaan....
We worden meteen herkend door Zoey....
Hoe fijn is dat.....
Alsof we geen vier maanden weg waren, gaan de gesprekken verder waar we gebleven waren...
We wisselen de titels van de boeken van Dan Brown uit omdat daar een gemeenschappelijke interesse ligt....
We zetten elkaar op Facebook en vieren ons weerzien.....
De wijn smaakt nog altijd even goed....
We spreken over verschillende levenswijzen......
Wat maakt Nederland toch zo vaak ontevreden en sjacherijnig. ..
Zelfs nu het hier wat frisser en grauw is, bruist en leeft Griekenland nog steeds....lieven, leven en vieren de mensen het leven....op de boulevards....op de vele terrasjes....op de pleinen en in de parken....
Niets houdt ze tegen.....
En verder gaan de gesprekken.... over economie, want dat studeert Zoey aan de universiteit....
Natuurijk gaat het over Trump, Scandinavië, Zelensky en tal van andere onderwerpen....
Maar dan plots raken we geobsedeerd door de zon die doorbreekt....
Eindelijk....de zon....
En als de zon compleet onder is en het rondje van de house op is vertrekken we pas bij Sherlock....
En eettentje opzoeken...
Natuurlijk in de wijk Ladadika.... het Montmartre van Thessaloniki....
We eten in hetzelfde tentje als in oktober met onze vrienden....
Het eten is er heerlijk...het drinken ook...
De kater komt pas als de rekening komt en de obers ineens geen Engels meer lijken te verstaan als ik ze vertel dat we geen water besteld hebben en de fooi reikt tot 57 euro en niet de 67 die ik moet betalen....
Ergernis dus....en met een kater van een teveel betaald bedrag hotelwaarts.....
Het was ons de discussie niet waard om er echt een punt van te maken, maar laat ik het zo zeggen 'de vis werd duur betaald'.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten