Dag van:
Ooooh my, wat een dag....
Wat een vol gevulde dag.....en nog meer...
En laat ik maar beginnen met dat nog meer....
Het bericht dat Jan Terlouw is overleden....
Och dat deed me toch wel wat....
Zo'n wijze aimabele man.....
Niemand die het verhaal van het touwtje uit de voordeur ooit zal vergeten....
Iedereen die zijn prachtige boeken zal blijven lezen....
Ja, het deed me wat.....
En dan dat filmpje dat Willem me zomaar
stuurde....
stuurde....
Een filmpje midden op de dag, met een geëmotioneerde Willem en zijn fluit.....én het liedje van Stef Bos 'ik zing'...
En dan die woorden van Willem..... ik hou van jou...... en dat lieve bevestigende alleszeggende knikje erachteraan....
Ook die kwam binnen.....
Zo'n warm gevoel van 'hij houdt écht van mij'......
We weten vanaf vandaag ook in welke groep we staan én met wie....
En ik ben blij en tevreden....
We mogen zelfs nieuwe namen bedenken voor de groepen, en ik zie al zebra's en panters voorbijkomen....
Heel even denk ik erover na, of ik dat ook voor mijn nieuwe groep wil, zo'n andere naam....
En ineens weet ik het....
Toen ik een kleine 30 jaar geleden mijn carrière, na het regulier onderwijs, in het speciaal onderwijs begon heette mijn groep 'dolfijnen'....
Hoe leuk zou het zijn om daar mijn onderwijscarrière ook in af te sluiten....
Ik kies dus voor dolfijnen....
Het is alleen even afwachten op de goedkeuring....
Dat was het nog meer.... want verder was het natuurlijk een dag van werken....
Vandaag werken in de communicatie behandelgroep....
En we leerden tellen en maakten de gekste dierenknutsels waar ze ook bij moesten tellen....
Een olifant met een echte toeter slurf....en een slang met steeds drie kralen van één kleur.....
Zo wil je wel elke dag rekenen....
En toen we ook nog naar de kinderboerderij gingen was het feest helemaal compleet...
Ach die wandeling....
Het koetsje waar ik ooit 51 jaar geleden mijn eerste kus in kreeg, staat er nog steeds....
Oud, verweerd, en allang niet meer bruikbaar....
Sommige dingen worden jonger oud dan jijzelf....
Sommige herinneringen blijven eeuwig jong....
Maar dan is het vier uur en mijn weekend begint.....
Vanavond gaan wij.... vier meiden van school, uit eten....
Zal ik op school blijven tot het tijd is om te gaan.....?
Zal ik nog wat gaan winkelen...?
En wat je dan besluit als je 65 bent......je rijdt naar huis en doet nog voor een uurtje je ogen dicht en slaapt....
Gelukkig rij ik precies om zes uur de parkeerplaats voor het restaurant in...
De meiden (werkmatties is ook een leuke benaming), staan én zitten natuurlijk allang klaar....
Maar hé, voor mij is zes uur, zes uur.....
Het wordt een heerlijk gezellige avond waarin veel over onze klasjes en vooral de leerlingen wordt gepraat.....
Maar gelukkig praten we niet alleen over ons werk, maar ook over wat ons bezig houdt.... heerlijk roddelen, of is het klagen over onze mannen.... of over de buren....
Vooral smullen van al het lekkers dat ter tafel komt....
Slappe lach buien omdat alle drie de meiden hetzelfde voorgerecht bestellen behalve ik natuurlijk, alledrie hetzelfde hoofdgerecht bestellen behalve ik.... maar dan weer applaus krijgen als ik aan het eind net als de anderen muntthee bestel......
Aan het eind van de avond zijn we ook nog eens een rode roos rijker en heeft een van ons zelfs nog de zirtaki gedanst met een ober.....
Tjonge wat een overvolle dag.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten