Ik hoor het al als ik s nachts wakker word....
Het is anders stil buiten...
Vreemd eigenlijk dat ook stilte kan verschillen....
Van...och lees ik toch in de Facebook herinneringen:
Dag lieve maan
Die zo vol boven mij
me toelacht
en vertelt dat het goed
en te vertrouwen is
Mijn laatste avond
als vrijgezel is ingegaan
Ik staar naar je
En heimelijk
angstig
Vraag ik je:
Geef me moed
En wijsheid
Voor de nieuwe periode
Dag lieve volle maan
Morgen zal
na lange tijd
‘One small step
for a woman,
one giant leap for me’
zijn.
Dag lieve maan………………….
Vandaag is het twee jaar geleden dat Willem hier bij in kwam wonen...
Ik herinner me nog dat ik het eng vond ja...
Latten was zo veilig....was zo 'vrij'.....
Als ik dan nu zo terugkijk op die twee jaar, ben ik trots op hoe we onze vrijheden hebben krijgen behouden... of er een weg in hebben kunnen vinden...
En hoe veilig voelt het nu niet.... het is zelfs raar als hij langer dan een dag wegblijft....
Ik zal niet ontkennen dat ik een avond alleen heerlijk vindt.... of een dag alleen... ook zo zalig....
Maar als hij dan s avonds naar weer thuis is....
Soms gebeurd dat ook wel eens niet natuurlijk...
En ook dat overleef ik wel... alleen vroeger ervoer ik dat als ultiem vrijheidsgevoel... en onafhankelijkheid...
Tegenwoordig zijn die begrippen er nog steeds, echter met een andere betekenisgeving...
Ofwel... hoe een leven zich ontwikkelt.... hoe oud je ook bent...
Van.... ochtendsneeuw.... en de honden naar buiten..
De kat denkt 'bekijk het maar'.... de honden rennen als dolle dwazen door de witte poeder...
Als de reiger aan komt vliegen heb ik het winterse plaatje compleet...
Ik heb er ook meteen genoeg van gezien, de sneeuw mag wel weer weg....
Van... heeft Willem mazzel dat hij deze week bij de reparatie van de losse motorkap meteen zijn winterbanden (je weet wel... akkefietje Duitsland vorig jaar) eronder heeft laten zetten....
Hij moet al vroeg de deur uit voor zijn Jozef declamatie....
Van... ik zoek mijn dikste wintertrui op een tuig maar eens naar beneden om winterse plaatjes te schieten...
Van... Willem terug van zijn optreden... tevreden... voldaan... en een kwartiertje later weer weg want de spullen van zijn dochter Hanna moeten over...
Van.... Let op!!.... "maar vanavond slaap ik toch nog maar hier, ik kan niet zo goed alleen zijn, het bed is er nog niet en ik wil niet op een luchtbed slapen".....
Ik begin me haar hang naar de vrijheid nu ernstig in twijfel te trekken....
Enfin... tot vanavond dus...
Van... dan mijn breiwerk, de fair isle sjaals voor de oudste kleindochters, maar weer eens ter hand nemen....
Geïnspireerd door mijn camping vriendin die een Noorse deken notabene aan het haken is...
Wat een werk... en wat moeilijk....!
Van... lang brei ik echter niet... telefoon...
"Mam mag ik de kinderen dumpen want ze lopen in de weg met kerstinkopen doen"
Yeahhhhh dumpen maar.... oma blij....
Daar komen de schatjes al.... heerlijk dat gekeuvel...
Nou ja. ... behalve dan..."nee oma, blijf maar zitten, ik haal het wel, jij bent al oud"....
Of als ik zeg "nee kindje"....en terug krijg "ja oudje"....
Monsters zijn het....chuppa chup lolly monsters....
Onderdeel van Willems kerstpakket... in Didamse monden verdwenen...
Er wordt eindeloos geknuffeld met de honden en poes...maar als ze dan de computer weer ontdekt hebben keert de rust in huis....
(Eigenlijk wel jammer)
Oma breit weer... Isa chat... Britt speelt een robot spel....
Om kwart over 5 staan paps en mams weer voor de deur...
Inkopen geslaagd....
Nou... oppassen ook geslaagd...!!
Van... Willem komt chagrijnig terug van de buurman... Feyenoord heeft verloren....
Laat ik maar gauw boodschappen gaan doen....
Van... net als ik in bad ligt belt puberdochter.... iets met beetje buikpijn... papa moet haar maar halen....(en niet naast de deur maar in Doesburg)
Ik kan maar beter uit bad gaan ivm de honden, komt Willem even melden....
En eigenlijk.... eigenlijk ben ik er klaar mee....
Dit is geen puber gedrag maar prinsessen gedrag... en in mijn theorie zijn dat twee verhullende dingen
Ik ben er zo klaar mee dat ik voor Willem een Annie MG Schmidt achtig versje schrijf en opstuur...
Er was eens een prinsesje
En er was eens een lakei
Het prinsesje heette Hanna
En de lakei ben jij
Met lief lachje of een traan
Zo kreeg dat klein prinsesje
Alles bij hen gedaan
Hij rende en hij vloog voor haar
Deed alles wat ze wilde
En kreeg ze dan eens niet haar zin
Moest je zien hoe zij dan trilde
Hij noemde het "Ik speel het spel"
Zo krijg ik veel gedaan
Maar had niet in de gaten
Dat er over haar loper werd gegaan
Hij bleef maar voor haar buigen
En vergat daarbij t is wrang
De mensen die hém gaven
Zonder eigen belang
Het liep uiteindelijk niet goed
Met de lakei zijn blinde vlek
Zijn vrienden lieten hem in de steek
En zeiden "jij bent gek"
En het kleine prinsesje
Bleef maar jengelen en miepen
En zocht weer anderen om zich heen
Die wel voor haar wensen liepen
Nu vraag je je misschien
Wat is nu de moraal
Dat er in t leven zulke mensen zijn
Dat is toch heel normaal
Je hebt mensen die nemen
En mensen die geven
Doe mij alleen die laatste maar
Want daar valt mee te leven
Neergelegd daar waar het hoort...
Paaiend komt hij boven..... met de mededeling dat Hanna morgen de hehe dag hier is in huis en niet naar haar nieuwe kamer gaat.....en de honden nu mooi ook kunnen blijven....
Dát lijkt me nou geen goed idee... laat ze zich maar in gaan schrijven bij de gemeente en andere noodzakelijke zaken regelen. ...
Daarbij ligt ze de hele dag boven en houdt geen overzicht...
Als de honden naar boven lopen ook geen overwicht....om ze terug te sturen...
Slecht plan Willem....
Maar je ziet maar... ik zeg niks...sssst...
Ik geloof dat ik toe ben aan kerstvakantie.... en veel dagjes uit met vriendinnetje.....
Ik ga slapen en vast uitstap plannen maken...
(Je zou het ook vluchtgedrag kunnen noemen wellicht)
Hoog versjes gehalte trouwens vandaag.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten