Geen Focus... en ook Pink Floyd niet in mijn lijst.... hoe dom heb ik kunnen zijn....
Best eigenlijk wel een gefrustreerd gedoetje elk jaar weer die top 2000.....
Van... en zo begint mijn ochtend... nog vóór ik naar mijn werk ga...
Donderdag de ambulante dag... werken in onbekende klassen...
En altijd er weer wat van opsteken....
Intensief ook... jazeker. . want elke klas heeft zo weer zijn eigen sfeer... eigen gewoonten... eigen stempel... eigen regeltjes...
Vandaag zo'n klasje dat past als je eigen jasje. .
Dat voel je direct bij binnenkomst van de kinderen... bij de start van de dag...
Ongedwongen. .. goede open sfeer....eigen verantwoordelijkheden....
Van... zo'n eerste keer weer in een nieuwe klas, hou ik me altijd even op de achtergrond...
Laat de kinderen maar even wennen... en mij ook...
Niet meteen mezelf willen neerzetten.....
En dát werkt... zo goed als altijd...maar zeker in deze klas...
Ik leun dus wat achterover in mijn bureaustoel en kijk alles eens aan....
Ze gaan allemaal hun gang... weten wat ze moeten doen....en worden dan nieuwsgierig naar mij...
Ik rij de stoel wat dichterbij de tafels.... maar zeg nog weinig....
Geef eens een knipoog weg.... of een schouderklopje.... en rol de wieltjes van mijn stoel weer verder....
Kinderen die handelen op basis van het vertrouwen, dat ze ooit is... en nu nog....wordt gegeven. ..
Dat kan niet in elke klas.... dat kan niet bij elk kind.... maar hier werkt het....
Een stempel dat de kinderen zelf verworven hebben....
Ik kan er vreselijk van genieten. ..
Het voelt als een soort oase....
Dingen lopen vloeiend in elkaar over.... lijken vanzelf te gaan... terwijl je als professional weet dat hier heel wat in geïnvesteerd moet zijn....
En waarschijnlijk... ogenschijnlijk... onzichtbaar...maar des te merkbaar....
Van.... voor de eerste keer eigenlijk in mijn loopbaan begin ik me bewust ....werkelijk bewust te worden van de niveauverschillen die er binnen de school te vinden zijn... maar vooral van de onderwijs behoeften die daarmee gepaard gaan....terwijl ik dat natuurlijk eigenlijk allang wist....
Een heel vreemd kwartje dat valt. ..
Natuurlijk weet ik dat er niveaus zijn die uitstromen naar mavo of havo... naar praktijkonderwijs of naar een vso....
En dan binnen die vso's weer naar een beschermde werkomgeving of een begeleide werkomgeving etc....
Vandaag sta ik in een groep die tot die beschermde categorie behoren....
Ze kunnen niet zelf later een werkschema kunnen lezen of een bestelling op kunnen nemen...de tijd in de gaten houden....
En toch zie ik ze vooral heel zelfredzaam bezig zijn....
Ze pakken hun eigen spullen..... ze proberen te communiceren wat ze nodig hebben of aan te geven wat ze vooral niet willen....
Van.... en iets later op de ochtend staat lezen op het programma....
Nee niet met letters maar met picto's..(plaatjes)....
Echt van harte gaat dat niet....
En ik denk alleen maar...."tja... waar ook later in de maatschappij zullen ze ooit het plaatje Jos en Maaike tegenkomen of het plaatje op en in....
Of leren en lezen "oma ligt op de kast" .... "opa zit op de tafel"....
Nergens dus....
Waar hebben ze dat ook voor nodig later....(even advocaat van de duivel spelen hoor...)
Waar zij wat aan hebben zijn woorden om duidelijk te maken wat ze willen en niet willen....
Woorden om te vertellen...
Heel veel woorden....
En de moed om te durven vertellen... te kunnen vragen stellen.... te leren overleggen....
Van... nou zijn ze met met de onderwijs assistente naar de bieb geweest...
Ze hebben boeken gekozen die hun interesse hebben....
Ik gooi de picto werkboeken aan de kant...
Weg met de poes eet ijs.... en de beer een peer .....
Ik pak het boek van een leerling. ..
Het gaat over appels....(grappige keuze)
Ik hanteer de methode die ik een aantal weken geleden leerde tijdens de Logo 3000 opleiding....(komt nu handig van pas)...
De leerling bekijkt het boek aandachtig....
Ik let goed op waar haar aandacht het meest op valt...
De appelboom.... de bloesem. . de pan op het fornuis... de appelmoes...
Mooi... zeker vier woorden die ze in haar vocabulaire erbij kan leren want appel kent ze al. ..
We bekijken samen het boek aandachtiger en steeds herhaal ik minstens 4x de woorden die ik zojuist in gedachten had...
Steeds op een andere manier....
(We hebben het hier over een nauwelijks sprekende en allochtone leerling).....
Van... ze geniet van samen het boek bekijken en mijn gebabbel....
"Kijk de appelboom...... de appelboom staat buiten.... de appelboom heeft nog geen appeltjes.... wat een mooie appelboom....."
Appelboom.... zegt ze. ..
Verrek... ze zegt echt appelboom....en ze wijst naar het plaatje...
"Ja, dat is de appelboom"... zeg ik het woord voor een 5e maal herhalend...."Een grote appelboom in de tuin" (6×)
Zo doe ik dat met de bloesem ook en de pan en de appelmoes....
"De appelboom heeft bloemetjes bloesem. .. roze bloesem.... wat heeft de bloesem een vrolijke kleur.... kleine bloesem bloemetjes.... en die bloesem worden appels.... appels groeien.... nu kunnen ze in de pan... de pan in de keuken.... de pan op het fornuis in de keuken.... allemaal appels in de pan...om de appels in de pan te koken.... en de pan staat op het vuur.... de appels gaan koken en worden zacht.... nu is het appelmoes.... zullen we suiker in de appelmoes doen.... er kunnen ook rozijntjes in de appelmoes... de appelmoes smaakt heerlijk....mmmmmm wat een lekkere appelmoes.... appelmoes voor jou... appelmoes voor mij... en voor mama en papa... appelmoes voor oma...."
Van.... hoe lang ben ik nou bezig..?????
Nog geen 10 minuten...
A) ze was geboeid b) ze herkent nu 4 nieuwe woorden en gebruikte er tijdens ons praatje al drie....
Ze kan ze nog in het dagelijks leven gebruiken ook...
Mijn conclusie... ik denk dat picto lezen misschien wel eens in een aantal gevallen overbodig kan zijn.... en woordenschat uitbreiden veel effectiever....
Van.... bij een volgende leerling doe ik hetzelfde.... een boek over het bos....
En weer succes.....
Van... picto lezen daar leer je wel langere zinnen mee maken....maar deze leerlingen gebruiken geen langgerekt langere zinnen.... en zeker niet die zinnen die buiten hun belevingswereld liggen....
Ik zie mijn kleinkinderen al kijken als ze me op een kast zouden vinden.....
Zoek een bed op zouden ze zeggen...
Maar.... alle gekheid op een stokje... ik ben me wel weer ergens bewust van geworden vanochtend....
Wel met de aantekening dat ik een leuk gesprekje had met een leerling uit diezelfde klas tijdens dat picto lezen over het woordje "de"....
"Wat is "de" eigenlijk, vraagt hij....
Jeetje... zo'n vraag verwacht je dus weer niet in deze klas....
En als ik zou zeggen een lidwoord dan is het nóg onduidelijker dan vóór hij de vraag stelde....
Tja.... de is een klein woordje dat altijd voor mensen en dieren en dingen staat... net als het en een.... antwoord ik... de boom... het meisje.... een ijsje.....
Maar je hebt die woordjes niet echt nodig hoor...
"Oh"... zegt hij en gaat weer verder....
De onzinnigheid wordt me steeds duidelijker....
Van... ik kijk mijn ogen weer uit hoe zelfstandig ze de tafel dekken... spullen zelf pakken die ze nodig hebben.... en (mijn ogen puilen uit).... brood smeren en/of in kleine stukjes snijden.... zelf limonade aanmaken.... de tafel afruimen....
Van... dat zijn nou precies de dingen waar ze het later in de maatschappij nou mee gaan redden....
Van.... dan komt een leerling met emotie kaartjes aan. .. ze geniet ervan dat ik overdreven de emoties nadoe....
Na vier keer zegt ze, na mijn zogenaamde huilbui, "au".....
Ze heeft het begrepen....ik heb verdriet als ik pijn heb...
Zo gaan we nog wat kaartjes af.... blij....boos.... bang....
Tot zover geen reactie....
Van... een half uur later zijn we bij gym....
Kinderen worden uitgedaagd om zelf te gaan bewegen... op heel héél veel manieren....
Zo is er een trampoline.... schommelboot..... schommelstoel... klim kussens... en skippybaleend.... en ligt er ook een stoffen boaconstrictor.... slang dus....
Als je die gooit rent er vast wel een kind gillend weg....
En ja hoor....
Dat ene meisje dus....
We gooien nog een keer.... bewegen is goed voor haar.... en dan hoor ik..."bang"......
Wauw.... ik hoor het gewoon....ze zegt het....
Van... kijk.... en dat zijn dus allemaal voorbeelden die aangeven hoe speciaal speciaal onderwijs kan zijn... en hoe blij wij als leerkrachten zijn met zulke stapjes die allemaal met leren te maken hebben... voor nu en later....
Dit zijn de krenten in de onderwijs pap....
Mijn kippenvel momentjes....
En ik moet er niet aan denken dat ik vandaag voor een gewone klas zou moeten staan waar hoofdstuk 4 uit het aardrijkskunde boek behandeld moet worden en taal 5,6,7 uit het taalboek gemaakt moeten zijn omdat aan het eind van het jaar die boeken uit moeten zijn....
Van.... wat een bijzonder dagje vandaag....
Met zoveel meer voorbeelden die de rest van de dag nog volgen....
En zoveel mooie dankbare onverwachte knuffel momenten....
Een prachtig voorbeeld van out of the box denkende andere juf die twee kinderen die je nooit bij elkaar zou verzinnen (andere klassen, niveaus en leeftijd) ) met elkaar laat spelen , maar zo'n positieve invloed op elkaars gedrag hebben.....(en dat na een half jaar ploeteren om haar te leren samen spelen). ...
Van... het kan zijn dat mijn voelsprieten wijd open staan vandaag... maar ik vind het een bijzondere dag....
En met die fijne stemming in me verlaat ik de school.... mijn weekend in....
Voor ik de auto start, check ik even snel min Whatsapp berichten....
Hmmmz Hanna niet thuis en Willem met Babeth uit eten....
Dat biedt perspectief...
Ik zeg... op naar mijn vriendinnetje en hopen maar dat ze niet aan het werk is...
Met haar wisselende diensten weet je dat maar nooit...
Van... nou ben ik geen echt kerstmens....
Ik heb het niet op kerstbomen...
Ik heb het niet op mensen die ineens rond kersttijd liefdevol en saamhorig gaan zitten doen terwijl ze dat gedurende het jaar amper doen en vooral met zichzelf bezig zijn....
Begrijp me niet verkeerd... fijn dat er extra aan gedacht wordt en even bij stilgestaan wordt... maar probeer dat het hele jaar nou ook een beetje meer te doen...
En die kerstboom...brrrrr.... onding....
Maar... wat ben ik bij dat ik voor het keukenraam van mijn 'dinnetje'... een plastic kerstkaarsenstandaard zie staan met van die nep kaarsen... die nog nep branden ook....
Is kerst toch nog ergens goed voor want ik weet....ze is thuis...!!!!
Auto in parkeervak... portier in t slot... lekker lang aanbellen...
Zo weet zij ook... dat moet Wampie zijn...
Van... en aaah wat hebben we elkaar weer veel te vertellen en bij te praten....
Over werk... de kinderen... andere vrienden.... gezondheid.... gevoel....
Weet je wat... ook maar samen eten dan....
Gewoon wat halen....
Gauw vervolgafspraak.... samen er opuit....
Van.... thuis... twee honden met de buik van streek....
Vieze poeplucht... en nog vervelender vieze poep in huis op de keukenvloer...
Blèg... soppen maar... heb ik dat...
Niet zeuren.... moet gebeuren....
Van... Willem en Babeth thuis...."goh wat ruikt het lekker fris in huis"
Ja duuuuuuuh!!!!!!!
Van... ik sukkel in de stoel in slaap...
Ga jij maar gewoon naar bed, oppert Willem...
En dat lijkt me een goeie....!!
(Beter dan op de kast denk ik dan maar.... )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten