Vreemd dat ik dat toch altijd nog even check bij mezelf....alsof leerlingen ooit zouden kunnen gaan vervelen.... of je werk, waar het werkelijk om draait, ooit teveel zou kunnen worden...
Van... de cappuccino lonkt evenzo als de klas me lokt...
De dag vóór Sinterklaas.... wat een vrolijke spanning zal dat geven...
Er staat vandaag veel op het programma....
Een verjaardag..... samenzang... zwemmen... voorbereiding op de komst van de Goedheiligman morgen....
En al snel ook de vraag of iemand mag komen observeren. .. maar natuurlijk mag dat ook nog....
Van.... zwemmen eerst.... lekker ontspannen in het water en nog niet denken aan morgen...
Nou ja.... behalve dat ze zogenaamde pepernoten moeten ophalen en opduiken...
Er wordt heel wat afgesparteld....
Van. . nu de verjaardag.... muts op... zingen...."vuurwerk" maken.... kaarsjes blazen... dansen... trakteren....en dan natuurlijk het grapje van de juf dat er spruitjes getrakteerd worden...
Blèg juf spruitjes...neeeeeeee
Ja heus.... met bloedworst....
Blèg blèg...neeeeeeeeeee
Och.... ik zie oranje spruitjes.... zouden dat misschien dan toch mandarijntjes zijn met een hoedje op van snoep...
Jaaaaaaaaa.....!!!!!!
Geloof maar dat je jarig bent als je in onze klas zit...
Van.... nu gauw nog even naar buiten en dan de samenzang...
Alle kleuters in één klas....
Vol verwachting klopt hun hart...
De muziek meester met de gitaar staat al klaar...
En ze zingen om het hardst....
Van wiedewiedewiet en de pepernoot in de achterband... van de stoomboot en de paardenvoetjes....
En lukt het zingen niet, dan klap of gebaar je mee....
Dat komt wel goed morgen.... en anders zijn er altijd nog juffen die kunnen zingen...ahum...
Van..... even rustig spelen.... dachten we...
Maar ja... als je de sinterklaas mantel aantrekt en de pieten muts opzet dan is het mooi gedaan met de rust....
Ze hebben al door dat Piet zijn hard werken is en dat Sinterklaas je goed aan het werk houdt met cadeautjes rondbrengen en strooien....
Van... dan maar eten.... een écht rustmoment...
Mondjes die met andere dingen bezig zijn dan met praten en kibbelen of zingen...
Buiten:
"Juf ik wil zo heel héél erg graag op de roze motor"
Daar zit al iemand op en jij hebt een roze auto...
(Terwijl ik het zeg besef ik me dat het roze gehalte hoog ligt bij ons)
"Ja maar ik wilde zo heel héél graag...."
En dan komt het. ..
"En mijn moeder zegt....." (een veel gehoorde kreet bij ons)...."dat als je het wil, dat het ook kan"....
En kan het al dan, vraag ik....
"Nee maar ik wil wel genoeg. .."
Dan komt een andere juf in de buurt staan en hoort ook zijn smeekbede....
"We gaan zo wisselen, zegt ze.... na twee rondjes"....
Ik kijk het jongetje aan....
Hij mij ook...met een triomf glinstering in zijn ogen...
Ik denk dat je toch genoeg gewild hebt, zeg ik..... met een knipoog... en loop weer verder....
Van.... maar niet alleen met de kleuters wordt er gebabbeld...
Met personeel onderling zijn ook veel gesprekken... en de op handen zijnde tussentijdse noodzakelijke bezuinigingen zijn het gesprek van de dag...
De een kijkt nog zorgelijker dan de ander....
Vanmiddag een ingelaste informatie bijeenkomst....voor al het personeel.....
Van.... maar eerst die middag maar doorkomen....
We werken in het Sinterklaas boek... kleuren.... en maken werkbladen...
Het brengt enigzins wat rust....
Ook lekker voor de observatie. ..
We bespreken hoe we de stoel van Sint gaan versieren morgen en we zingen liedjes via het digibord....
Dan is het tijd om naar huis te gaan....
Op naar morgen. .. de GROTE dag....
Van... en wij naar de informatie bijeenkomst....waar we de eerste plannen uiteengezet krijgen....de tweede reeks plannen na de kerstvakantie. ..
Dat het menens is voelen we nu wel....
Van... nabespreking met ons eigen team....
Kracht van een teamleider die neuzen dezelfde kant op krijgt een ons het gevoel laat krijgen dat we samen de schouders eronder willen zetten...
Knap...!!!
En helemaal mijn ding ook.... om in tijden van nood elkaar juist te vinden....
Van.... al laat... en dus naar huis....
Druk op de weg. ..
Te laat om nog te gaan koken. .
Dan maar lekker kerrie mihoen halen bij de Chinees....
Wat leven we toch in een luxe land dat we zoveel mogelijkheden hebben om ergens iemand te vinden die voor je kookt....
De afhaal pizzeria... de afhaal turk.... de afhaal snackbar.... de afhaal sushi... de afhaal Chinees...
Met die laatste doe ik Willem altijd nog het grootste plezier....
Van... ik heb net de bestelling gedaan en zet net mijn billen neer op de rood fluwelen bank, als ik een appje krijg....
Huh.....?
Ik kijk naar buiten maar geen Willem. ..
Hoe weet jij dat....?
Jaaaaaaaaa.... appt hij geheimzinnig....
Ik kijk nog eens naar buiten... met een grote glimlach....
Hij staat vast om de hoek. ....
Waar ben je dan.... app ik terug...
"Thuis..." krijg ik als antwoord...
"Helderziend....""
Duh... gij gelovige Baptist.... echt niet helderziend hè....
"En het kost €15.00 en een beetje ....."
Jaaaa .... nou breekt mijn klomp....
Maar tegelijkertijd valt het kwartje....
Meneer heeft sinds kort de app van de bank op zijn mobiel.... wedden dat hij bericht krijgt dat er iets afgeschreven is....
En ja hoor.... hij bevestigt het....
Slimme vent....
Maar hij had me mooi even beet....
Lachend kom ik een paar minuten later binnen....
"Maar je weet mooi niet wat ik gehaald heb...."
Nee... dat vertelde de app inderdaad niet....
Zou een mooie boel zijn als je financiële gegevens ook meteen je boodschappenlijst of aankoop weer zouden geven....
Van... geen koor repetitie vanavond, dus Willem thuis...
En ik druk met de laatste Sinterklaas journaal yurl van het jaar. ..
Altijd weer een weemoedig gevoel....
Van..... nu de kerstkaart naar ons sponsor kind in Kenia versturen... het zou er bijna bij inschieten....
Al 10 jaar sponsoren we onze Ambrose..... van peuter naar tiener....
Van de week nog ontvingen we zijn kerstwens al... en een mooie tekening....
Ze worden steeds mooier....
Nu al een huis getekend in perspectief... wat in het begin nog een hutje was...
En een foto. . van hoe groot hij al is. ..
Zelf ook maar een foto uploaden....
Je hoort van mensen die hun sponsor kind opzochten dat de sponsor ouders pontificaal in fotolijst in de hutjes en huisjes staan te pronken op een tafeltje.....
Oh ja... en ik hoor jullie denken....
Gedachten over wat er aan strijkstokken blijft hangen.... enz enz...
Wij hebben een sponsorkind van Compassion.... een christelijke organisatie...
En nou geeft niets je de garantie dat dat alles goed maakt... maar de brieven en foto's... het nieuws van de stichting zelf... de jaarverslagen... het voelt goed...!
En de rest is een kwestie van vertrouwen....
Nu nog twee gedichten in elkaar flansen...
Een voor mijn bestie ... en een voor de buurtjes....
Morgen zullen we ze allen verrassen met gebonk op de ramen en deuren ... en dan hard wegrennen...
Van... en..... ja eindelijk... de Top 2000 lijst invullen...
De grootste klus van het jaar...
Want hoeveel muziek vind ik niet mooi...
Hoeveel herinneringen zijn met muziek verbonden....en herinneringen verzamel je steeds meer naarmate je ouder wordt....
Zoals ik van de week al zei.... dit jaar het nummer Barcelona op 1.....
Maar dan hou ik nog 2000 nummers over die ik ook mooi vind....
Wikken ...... wegen... dubben. . twijfelen... je hoofd breken.... schrappen.... peinzen. ..
Maar dan toch...35 nummers....
En vooral niet verder nadenken...
Nee vooral niet....!!!!
Insturen zonder nadenken....want anders kan je weer overnieuw beginnen.... en weer... en nog een keer....
Van... verzonden.... en ook niet terugkijken....
Gewoon naar bed nu....
Morgen een hele drukke... lange dag...
Sinterklaas is jarig....zet mijn schoentje klaar....
Ik weet dat hij hem niet voldoet.... maar ach... dan staat hij er maar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten