De zondagen zijn alledaagse dagen geworden...
Ik ben het doordeweekse even kwijt...
Kan wil uit de dikke Van Dalen.....
Even kwijt....?
Al heel lang eigenlijk...
Maar vandaag moest ik voor het eerst in de vakantie zelfs even denken wat voor dag het was...
En dan is het nog maar het begin van de kerstvakantie... kan je nagaan...
Je kan zondags dan ook uit.... pretparken kennen geen winterstop meer maar juist winterpret...
Restaurants zijn open... je kan eten afhalen waar en wat je maar wilt...
Ik zie zelfs een boodschappen service door de start rijden en ook de Jumbo wordt gewoon op zondag bevoorraad...
De winkelcentra zijn open...
De zondag is allang haar rust kwijt....
Bedrijven zijn misschien dicht en garages ook maar verder kun je het niet zo gek verzinnen of er is wel iets te doen...
Waren de braderieën vroeger zomers... en moest je voor kerstmarkten over de grens...
Ook dat hoeft allang niet meer...
Roep kerstmarkt en heel internet ontploft om je de leukste, mooiste, meest romantische, grootste, commerciële, kerstmarkt te tonen...in eigen land....
Kranten brengen nu ook heel normaal zondag edities uit.... nu.nl wordt om de zoveel minuten bijgewerkt...
Niet alleen de zondag is haar rust kwijt.... de mensen zijn dat ook..
En ook ik beweeg me in die moderne stroming. .
Zou ik werkelijk minder stressen als ik de boodschappen verdeeld over 7 dagen per week kan doen...?
Van... Willem is weer optreden en daarna met een oude vriendin lunchen... want ook de lunchrooms zijn natuurlijk open....
Babeth gaat naar haar zus om de kamer te bekijken en daarna naar de bios met een vriend...
Tja... dan zijn de kerstboodschappen dus voor mij.....
En ik zie er tegenop als een berg....
Gisteren in Duitsland waren het de schoonmaak spulletjes en drankjes en wat vlees....
Vandaag komt het echte werk.......
Als ik nou slim ben dan ga ik eerst maar de Aldi....(lekker goedkoop)... en kijk dan wat ik nog meer nodig heb....
Dat haal ik dan bij de Jumbo....
Oh ja.... en even naar Xenos voor een mandje en een deegroller....
Naar het overdekte winkelcentrum dan maar want daar heb je Xenos en Aldi onder één dak...
Van....wat zei ik......?
Even naar het winkelcentrum....?
Zei ik dat heus....?
Vanaf het kruispunt staat al een file....
Toch waag ik me eraan.... ik duik erin....(de file dus)...
Van... de parkeergarage kom ik niet eens in en voor een slagboom keer ik mijn auto...
Gekkenwerk....
De parkeerplaats is overvol.... en zelfs na 9 rondjes gereden te hebben, komt er geen plek vrij....
Gekkenwerk.....
Hier doe ik niet aan mee...
Omdraaien en wegwezen....
En duimen, duimen, duimen.... dat het bij de Jumbo minder druk is...
Van.... nou oké... iets minder dan.... ik heb een parkeerplaats gevonden... niet eens zo heel ver van de winkel....
Nog een enkel karretje zelfs....
En nu begint het... nadenken .....nadenken.... op míjn briefje kijken...(Ja ja een heus boodschappenlijstje heb ik gemaakt)...
Maar een lijstje kent geen logica dus ik shop kriskras door de winkel....
Van de uien naar het hondenvoer...
Van het pizza deeg (voor de pizzarette) naar de chips...
Van de salami naar de vis....
Van de roomboter naar de chocolaatjes...
Van de boter naar de mayonaise...
Van het schoonmaakmiddel naar de limonade. .
Van de knoflook naar de emmer kippenpootjes...
En Joost mag weten wat nog meer allemaal....
Eén kar en een mand vol.....
Van... heb ik alles...?
Vast niet....!
Maar....... ja het is heus.... de Jumbo is ook eerste en tweede kerstdag open....
Je mag dus wat vergeten....!
Nu naar de scan kassa.... natuurlijk een steekproef.... alles weer overhoop.... en de boodschappen in tassen gaan doen...
Ik weet niet hoe dat jullie vergaat als je daar ziels alleen in een volle winkel alles uit een volle kar moet halen en in tassen moet doen in je eentje... maar ik stroom over van zelfmedelijden....
Van... nu hoor je me niet vaak klagen/ schrijven over pijn... maar ik heb altijd pijn.... ook als ik brei. .... ook als ik til.... of als ik iets open moet doen.... als ik iemand een hand geef...altijd....
Zo'n tweede dag boodschappen gaat me dan ook niet in de koude kleren zitten....
Als ik na drie keer wat uit mijn handen te hebben laten vallen, de zware 15 kilo hondenvoer zak optil en de steken als zwaarden door mijn hand gaan... laat ik van de pijn de zak ook nog eens vallen....op mijn voet natuurlijk...die sowieso al verrekte van de lpjn door al dat gesjouw...
Normaliter zou ik er om hebben kunnen lachen... maar ik ben zo ziehiellllllig op dit moment....
Straks moet ik namelijk ook nog alles in de auto tillen....en er thuis weer uit....
Er komt verdorie zelfs een pijnscheut traan uit mijn ogen...
Van... een man schiet te hulp...hij slaat een arm om me heen...(zo, dat is lang geleden...)
"Och mevrouw. . wat een gesjouw hè.... Zal ik u helpen....?"
En daar sta ik... vrouw die onafhankelijk wil zijn.... stoer wil zijn.... maar met een heel ziehielllig gevoel....
Iedereen is leuke dingen aan het doen (beetje overdrijven mag) .... en ik sloofje moet kerstboodschappen doen... op de honden passen.....koken... want als Willem thuis komt wil hij natuurlijk zijn diner voorgeschoteld krijgen....
En morgen is er weer een optreden en daarna een kerstborrel dus weer geen hulp....
Komt hij dan thuis dan zit hij voetbal, dart of op zijn mobiel te kijken....of valt in slaap....
(Ik zeg toch... ik voel me ziehielllllig... en vanuit dat perspectief schrijf ik)...
"U heeft pijn hè"... zegt de man...
Ach het went antwoord ik een beetje verlegen met de situatie....
"Ik loop wel even mee naar de auto"... zegt hij ook nog....
Hij tilt de zware tassen erin.... ik krijg een aai over mijn rug en een schouderklopje....
"Zorg goed voor uzelf.... een ander doet het niet"... zegt hij bij het weggaan...
Nou u anders wel lach ik met kiespijn... en ontzettend bedankt voor de lieve hulp....!
Ze bestaan dus toch.... kerstmannen....!
Van... nu naar huis.... alles weer uit de auto....(Waar is mijn kerstman gebleven?)....
Alles in de koelkasten... kasten. . en gewoon wat in de tassen laten....
De keuken in... gauw koken....
Hoor... hij belt al.... vast geïrriteerd dat ik de mobiel niet hoorde en hij de thuis lijn moet bellen....
"Bijna thuis" is de mededeling.... ofwel is het eten al klaar....(hou het vertekende zielige perspectief voor ogen hè)....
De eigen gemaakte goulash pruttelt .... ik ga op de stoel zitten.... geen zin om het licht aan te doen. ..
De sfeer past zo beter bij mijn gevoel....
Snik.... Snik.....
Van.... Willem komt thuis...
Snel veeg ik een laatste traan weg....
Nee.... niks hoor... hoe was het...?
Mooi optreden.... veel applaus... heerlijke lunch... leuke gesprekken.... bla bla bla....
Ik ga de honden uitlaten en dan dart kijken..... ofwel... waag het niet de tv aan te zetten op je eigen programma....
Van... ik schotel hem zijn eten voor terwijl hij dart kijkt en chat op zijn mobiel....
En ik hoop echt dat dit ziehieeeellllliige gevoel morgen weg is en ik er weer tegen kan....
Van... als ik even later in bad lig weet ik heus wel dat het mijn eigen schuld is...
Ik wil immers altijd zorgen....
Ik wil hem immers laten zijn wie hij is....een hem laten stralen.... schijnwerpers erop...
En ik denk maar één ding voor ik mijn bed in stap....Wamp Wamp.... verval niet in oude fouten van vroeger...en kom voor jezelf op....
Voor je het weet ben je weer de vergeten vrouw....
Morgen maar mee beginnen dan....
Oh nee... morgen is hij weg.... ook s avonds....
Dan overmorgen maar.....
Tja... soms heb je van die dagen....
Dan ben je zo ziehielllllllig.......!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten