Dag van:
De langste dag....de sterfdag van mijn vader....de dag van de tweede booster....
En waar begin ik mee?.....van de stoel binnen naar de stoel buiten strompelen en maar weer gaan zitten met die voet omhoog...
Ik word er zo simpel van...
Ik bedoel.....de coronatijd was erg maar allemensen dit is nog veel minder vol te houden...
Nu ben je niet alleen aan huis gekluisterd maar ook nog eens alleen aan je stoel....
Als ik naar de wc loop....want dat moet je nou gewoon eenmaal wel eens af en toe....zie ik door het raampje naast de deur de stokroos in overmatig prachtige bloei staan...
Ze kunnen me wat.... Ik strompel even, buiten alle regels om, naar buiten....
Wat is ie mooooooooooi....
En kijk...kijk nou toch.... ernaast komt een piepklein nieuw stokroosje uit de tegels piepen....
Wat kan je dag er toch ineens anders uitzien bij de ontdekking van zoiets kleins...
Eenmaal weer op de stoel haak ik het
derde dekentje af...
derde dekentje af...
Officieel zou ik niet heen en terug mogen haken maar alleen maar heen en dan steeds weer afhechten...maar pffft.... zo'n gedoe...
En het resultaat is er niet écht anders om....
Nou ja....een beetje dan....
Fijne bijkomstigheid is dat ik zo wel van mijn restjes wol af kom....
En baby'tjes er warm bij liggen van de winter...of koude nazomer/ herfstdag....
Ondertussen belt de ict-er van school...
Even wat laptop probleempjes oplossen...
Zo kan ik ook weer aan het werk....
De probleempjes in de klas beginnen nu ook te komen...
Assistente covid positief...de juf een gebroken enkel....invaller na invaller.... Jonge meiden, hartstikke enthousiast, maar de leerlingen hoe dan ook toch ontregeld...
Dat wordt morgen een paar ouders bellen...
Zulke dingen kunnen dan weer wel wat gemakkelijker vanuit je stoel...
En dan op naar booster prik covid 2....
Naar zo'n prikpost waar je zonder afspraak terecht kunt...
Ik zeg:...ideaal!!....
Nemen we de rolstoel of de krukken?...
Willem is dat geslenter achter zo'n sukkelende strompel taart op krukken wel zat....
En ik de rolstoel....ik wil even wat beweging....
Krukken dus....
Mondkapjes verplicht....heb ik die dingen nog?....
Ja hoor...zomaar nog een paar in het zijvak van de rugzak....
Wie wat bewaart die heeft wat....
We staan vrij vooraan en het is niet druk...
Legitimatie....
Willem mag doorlopen....ik moet eerst langs de arts....
Heb ik weer....
En de rij groeit en groeit....
In nog geen vijf minuten staan er dertig mensen achter ons...
En de rij groeit en groeit...
Nou wil het feit dat ze bij zo'n prik locatie gepensioneerde artsen zetten...
En die artsen zijn nog van de generatie 'neem de tijd voor iedere patiënt'....
En de rij groeit en groeit...
Weer vijf minuten later staan er zo'n vijftig mensen en ben ik nog steeds niet aan de beurt bij de arts terwijl Willem al geprikt is....
Eindelijk mag ik naar voren...
En daar begint hij over zijn kleinkinderen in Zwitserland....over het feit dat ik waarschijnlijk toch heus sub klinische covid heb gehad....
Dat is dus corona met milde klachten die niet te testen zijn maar wel degelijk aanwezig is....
Maar als hij over de Hugenoten begint omdat mijn naam van Franse origine is, haak ik af...
Ik wil door en er staan inmiddels zoveel mensen...
Het meisje bij de ontvangst vertelt ons dat er vandaag al 250 mensen zijn geweest...
Een ongekend aantal in deze tijd...
En weer moet ik me legitimeren en vragen beantwoorden...
Maar dan toch eindelijk mag ik door...
De prik meneer begint over mijn enkel en ik vertel het verhaal maar weer eens...
"Hé grappig, ik was dit weekend op een verjaardag en daar vertelde men me een zelfde verhaal"...
Zou zo maar over mij gegaan hebben kunnen zijn, zeg ik lachend maar denk 'prik nou maar want Willems kwartier wachten zit er al op"....
"Ik moet u wel intermusculair prikken in verband met uw medicatie"...
Ook goed...mijn spieren kunnen wel tegen een stootje....
"Beter dan uw enkel?" vraagt de grapjas...
Nou dat kwartier wacht ik natuurlijk niet hè....
Na acht minuten vind ik het wel welletjes...
Ik voel me kippie lekker....
Op naar de meiden van de kliek...
En och hemel....met hoge hoed en sluier aan tafel...
En een overheerlijke BBQ maaltijd die klaarstaat...
Maar eerst een fotoreportage...
Net als in het eggie volgens de meiden...
Wat zijn we toch gezegend met zo'n kliek....
En wat wordt het een super geslaagde, meer dan vrijgezellige avond....
Ook geluk zit in een klein hoekje...
Net als het ongelukje dat het grote geheime vrijgezellenfeest feest in de war schopte...
En wat een prachtige terugreis op deze langste dag van het jaar was het...
Over het water onder een rode hemel...
Dag pap.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten