29 juni 2022

Dag van:

Op naar de feestlocatie....

Vandaag wordt alles opgebouwd...

En we beginnen we met....hoe kan het anders....miscommunicatie....

Spraken we gisteren nog met de baas af elf uur....om half elf gaat de telefoon en zijn de vloerbouwers er al.....

Een kwartier later de tentbouwers....

Maar geen baas....

We haasten ons naar Zeeland....

Maar.....boeren landweggetjes...tractor hier, tractor daar.....sukkeldrafje.....

Als we om vijf over elf aankomen is de baas er wel...staat er één tent al helemaal en één half overeind...

Maar ze staan precies goed.....

Gelukkig maar....

En dan dat moment dat je moet gaan

zitten en niks anders kan doen dan alleen maar toekijken....

Vreselijk.....

De mannen zwoegen maar door in de bakkende zon...

Drie tenten staan....

Palen in de grond.....

Lichtsnoeren vastmaken aan de palen....

En we zien het gezelliger en gezelliger worden....

Het lijkt wel een beetje een festival terrein...

De lange tafels, de sta tafels, de bankjes, de stoelen, de tap, de spoelbakken, de koelkast, fakkels, vuurschalen, het zwembad....

Het oogt verrukkelijk....precies zoals ik had gehoopt dat het eruit zou zien....

Toch nog iets dat helemaal goed gaat....

Alle servies komt morgen...de dixies vanavond...

Het staat en verrukt lopen we rond daar waar het allemaal zal gaan gebeuren...

Nou ja....het feest dan....

Met m'n zus nemen we het hele stadhuis gebeuren door....

Beneden staat de bode te wachten en als het carillon "daar komt de bruid" begint te spelen mogen we de lange hoge trap op....

(Bespaar me)....

Dan de trouwzaal in waar de burgemeester en mijn zus ons verwelkomen....

Vervolgens het hele gedoetje van toespraak zus en plichtplegingen burgemeester....

Onder ons nummer van "I belong to you" naar de receptiehal en felicitatie ronde 1....

Trap weer af en naar mijn kleutertjes....

Begroeten en knuffelen....

Dan als een haas naar de kerk voor de lunch....

Voor zover is alles duidelijk....

En de werklui zwoegen maar door...

Uur na uur na uur....

Dan is het klaar...

Gauw naar huis maar de honden...

En weer gedoe...

Optredens, optredens....en verdorie we betalen duur geld voor live muziek en met al die optredens ben je al een uur van die muziek en feest tijd kwijt....

Zonde....mag het wat minder...en zelfs Willem is het daarmee eens....

Iedereen om ons heen is druk met de bruiloft...

Er wordt gezaagd en getimmerd in Haarlem aan de mooiste wegwijs bordjes en in memoriam borden...

Er worden lampionnen opgehangen in Zeeland...

Kleren uitgezocht in Arnhem....

Koffers ingepakt in Enkhuizen...

Speeches bedacht in Buinen...

Handtekeningen geoefend in Didam...

Lied lijsten gemaakt in Enschede...

Camera geregeld in Rheden....

En zo is ieder met zijn eigen ding bezig omtrent één ding....

De bruiloft....

Willem heeft echter nog een intensief

gesprek...

Iemand die hij goed kent gaat euthanasie plegen en Willem gaat de uitvaart leiden...

Eerst wordt er veel heen en weer gepraat over hoe en wat....

Maar dan komt het afscheid....

"Het ging zo rustig en vanzelfsprekend Wampie"...

En ik ben trots op hem....

Uitersten in het leven....

We babbelen de op een na laatste vrijgezellen avond door met een glas wijn...

Laatste frustraties doornemen....

Nog één keer oude koeien uit de sloot halen....

En dan gewoon alleen nog maar denken aan vrijdag...

Oh nee...morgen de kerk nog versieren....

En met mijn schoondochter videobellen heb ik ook nog gedaan ..

Voor die laatste puntjes op de i....

Welke i ?....

Geen idee....

Inhuldiging...?

Idioot gedoe...?

Innig samenzijn ...?

Inzegening...?

Nou twee nachtjes slapen dan maar....