22 juni 2022

Dag van:

Oeps warm.....

Te warm om in bed te blijven liggen en dus vroeg eruit....

En ik heb net mijn koffie op of ik zie de buren na drie weken vakantie hun parkeerplaats op rijden...

Wow...over vroeg op gesproken...

Hoe vroeg zijn die hun bed wel niet uit gestuiterd....

Ik neem nog maar eens een kop koffie en met dat ik de eerst slok neem gaat de deurbel....

Ja, ja....ik kom eraan maar ben niet zo snel....

Niemand bij de deur, wel iets dat ik net om de hoek zie gaan....

Ik strompel naar de hoek....

Ha buurvrouw....

"Oh ik dacht dat je buiten zat en de bel niet hoorde"...

Dat zat ik ook maar zo snel kan ik op dit moment niet naar de deur hè...

En trouwens onze honden zijn al deurbel genoeg....en die hoor ik wél....

Ze wil de post hebben die wij voor hen, drie weken lang, uit

de bus haalden....

Ik vraag haar hoe het was....

Zij begint over problemen met een huurauto en de buurman die iets niet voor elkaar krijgt....

Ze draalt bij de deur...

Ik snap de hint....

Moet ik soms even helpen?....

Nou als ik dat zou willen graag want de buurman is in alle staten....

Op de krukken naar de buren...

Dat red ik wel....

Maar de computer staat boven en de mopperkont zit daar ook....

Dit is natuurlijk niet slim wat ik nu doe, die trap opgaan...

Normaliter ga ik de mijne s morgens af en s avonds pas weer op....

Maar goed...buren daar moet je zuinig op zijn....

En inderdaad...de buurman heeft een raar computersysteem en dus een probleem....

Wat ik ook probeer, we krijgen de foto's niet op het bureaublad, laat staan in een mail naar rent a car.....

Laatste optie via een flinke omweg via mijn eigen Messenger lukt het dan toch....

De buurman slaakt en zucht van verlichting...

Je zult maar vanaf half drie wakker zijn, gevlogen hebben en dan dit aan je veter hebben....

Ik drink nog een kop koffie en hoor de verhalen aan over de hitte in Spanje...

Lieverds de vorige keer hadden jullie die barre overstromingen....dan toch liever de hitte toch?....

MDO... multidisciplinair overleg....wauw en wat een afgevaardigden...

Ze passen bijna niet eens allemaal op mijn beeldscherm....

Eet problematiek, autisme, het komt allemaal aan bod....

Ik zit er helemaal in schoolse zaken...

Dat is andere koek dan wat Willem aan het doen is...

Hij speelt zijn lievelingsact van Toon Hermans....'wat ruist er door het struikgewas'....bij de oudjes van de kerk...en hij fluit....en hij leidt discussies....

En hij baalt als hij thuiskomt en mij achter  de laptop ziet vergaderen en nu zijn enthousiasme niet delen kan...

Zelfs mijn knipoog werkt nu niet...

Babeth is er vandaag ook weer....

En dus kook ik....

Griekse salade, krieltjes en gehaktballen...

Gewoon weer eens lekker en gezond...

Maar dat in de keuken staan heeft ook zo zijn nadelen voor je enkel....

Pokke lichaamsdeel als je hem gebroken hebt dan tenminste....

Het is vandaag de Nationale dag van de overprikkeling...

Nou me dunkt het was me wel zo'n dag....

Tussendoor de fruitman....pakketje aannemen...papier ophaaldienst dus bak aan de arm...een kotsende kat....de honden hun badje gunnen....leuk gesprek met de vakleerkracht muziek van school....ouders bellen...een gemeentehuis dat belt omdat mijn e-mail adres geweigerd wordt....ja duhhhhh als je een gewoon streepje zet ipv een laag streepje....een kaartje van mijn schoonzus die in Hongarije woont en dus het ook maar meteen appen....altijd gezellig.....twee vriendinnen vragen hoe het nu met hun gezondheid gesteld is...is de wond bij de één al dicht......ben je al minder benauwd bij de ander....een brief van het ziekenhuis waarom ik nog geen bloed heb laten prikken....mijn eigen arm die best gevoelig is na de prik van gister...ja jeeeeeeeetje.....

Overprikkeling genoeg...

Het is vandaag ook de Internationale dag van de weduwe/weduwnaar....

Jammer dat ik daar zo laat achter kom....

Ik had er wel een paar een hart onder de riem willen steken....

Wereld Weduwedag is door de Verenigde Naties in het leven geroepen.....

De Dag is bedoeld om aandacht te vragen voor weduwen in met name arme landen en de problemen die met het fenomeen gepaard gaan.....

Waarom nou weer voornamelijk arme landen.....

Nee, nee, begrijp me niet verkeerd....

Zijn hebben het hard nodig natuurlijk....

Anders wellicht dan de weduwnaren en weduwen in ons land...in mijn directe omgeving....

Juist in een tijd waar alles gehaast gaat en men het druk heeft, ik inclusief, vergeten we maar al te vaak even dat extra belletje, etentje, uitje, praatje....

Veel vrouwen worden daar in de derde wereldlanden al jong uitgehuwelijkt aan veel oudere mannen, en moeten dan de rest van hun leven als tweederangs burgers leven.....

In sommige gevallen worden ze zelfs vermoord!

VRESELIJK natuurlijk....maar als we nou gewoon iedereen even kunnen troosten...

Ook de mensen die hun man of vrouw verloren hier....gewoon allemaal....

Ach ja...en het is de dag van Rob de Nijs'

afscheidsconcert....

De enige zanger waarvan ik ooit lid van een fanclub was met mijn lagere school bestie.....ja die nu zo benauwd is....die dus...

Op latere leeftijd werd ik dan weer lid van zijn fan pagina op Facebook...

Nee, ik vind het zeker niet de beste zanger aller tijden....maar hij was er wel altijd....60 jaar notabene van mijn leven....

In mijn jeugd 'Oebele' en 'kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen'....

Malle Babbe enzovoorts....

Maar zijn mooiste nummers vind ik misschien wel die laatste nummers....op de laatste Cd....

En een miskend artiest...???

Tja misschien wel....maar eigenlijk waren er ook vele betere.... Ramses, Stef, .....

Toch neem ik mijn petje voor hem af hoor...

Zestig jaar op het podium...en nu die Parkinson die hem kilt....

Op Facebook reageert onze kampeervriendin op de vrijgezellige avond gister met dat ze uitkijkt naar de bruiloft en dat ze een hotelletje geboekt hebben...

Ik reageer direct met de mededeling dat wij dat toch ook maar gedaan hebben...

Ze appt me direct persoonlijk en vraagt welk hotel...

En ik app haar terug...

Neeeeeeeeeee schrijft ze.....wij hebben hetzelfde hotel....

Dat wordt dus een voorproefje op onze kampeervakanties van over vier weken....

Want 23 juli Juli zetten we weer, net als elk jaar, onze tentjes naast elkaar op.....

Wat zal ik nu nog lachen als onze hotelkamers 1 Juli ook aan elkaar zullen grenzen....

Het wordt in ieder geval wel weer ons eerste ontbijtje van het jaar samen....

En we hebben er giga zin in....

Oh ja...en even....heel even heb ik vanavond laat heeeeeeeeel voorzichtig die nieuwe schoenen met die blokhak aangedaan....

Ik merk dat ik bang ben om zonder die orthese te lopen.....

Zeker op hakken....

Maar Willem zei..."ik hou je wel goed vast want WAUUUUUUW wat staat dit sexy".....

We zullen zien.....

Ik ben er nog niet over uit....