Dag van:
Even een beetje tot rust komen....
Ik heb me in de tuin, onder een parasol (leek me toch maar beter), met een kop koffie en mijn haakwerk geïnstalleerd....
Maar wat heet rust....?
Om de haverklap klikt mijn mobiel om me te vertellen dat er in WhatsApp weer een berichtje is binnengekomen....
En zo app ik van mijn zoon naar mijn dochter en van mijn dochter naar mijn zoon, naar een vriend die zijn vader net verloren heeft, naar mijn vriendinnetje, mijn zoon, mijn dochter, vrienden die vandaag de uitslag van hun (schoon) vader binnenkrijgen, en weer van mijn dochter naar mijn zoon.....
En vermenigvuldig dat nou maar met tien....
Of zoiets van: haakwerk oppakken, haakwerk neerleggen, haakwerk oppakken, haakwerk neerleggen....maal twintig.....
Mijn kies zeurt, mijn arm tintelt, bij mij zoon is geconstateerd dat de galleiderssteen ergens in zijn lijf nog moet zitten, ze noemen dat 'Cave nog pendelend' steen....
Mijn dochter poept voor de zesde dag op rij water....vreemd dat als ik zeg water poepen het eigenlijk met zo afstotend klinkt als een drol poepen.....terwijl je bij water toch andere gedachten hebt....
Ze wordt van het kastje naar de muur gestuurd...."ja ach sorry mevrouw vakantietijd"....
Nu kan ze gelukkig morgen om half vier weer komen.....en kleindochter Britt ligt helemaal in een deuk als mama vertelt dat ze het 'ontlasting water' op moet vangen van de doktersassistente....
"Maar dat spettert teveel mama" en dan weer een schaterende slappe lach erachteraan.....
Verder begint Gelderland weer vol te lopen
omdat iedereen zo'n beetje terug komt van vakantie....
omdat iedereen zo'n beetje terug komt van vakantie....
Ook onze straat komt dus weer tot leven....
En met dit weer zit toch praktisch iedereen buiten....in de tuin of op het vlondertje....
En nu eerst even een tekst van de schuttingleverancier. Nl.....zeg maar een reclamepraatje....
--Een goed geplaatste schutting biedt een heldere scheiding van onze privé-ruimte, weert nieuwsgierige blikken en zorgt ervoor dat onze waardevolle bezittingen buiten het zicht van mogelijk ongewenste bezoekers blijven. Maar de voordelen stoppen daar niet. Schuttingen zijn ook een afweermechanisme tegen ongewenste dieren en zorgen voor een veilige speelomgeving voor kinderen en huisdieren.--
Een pracht verhaal....en wij hebben dan ook een schitterende schutting tussen ons en de buren....
Nu vergeet deze schutting.nl meneer alleen dat het dan wel nieuwsgierige blikken weert maar heeft deze leverancier wel eens gedacht aan het feit dat mensen buiten praten....
En dat zal nog niet het ergste zijn maar.....water draagt geluid....en wij wonen aan het water....
En ik kan dus zo'n beetje letterlijk alles meekrijgen wat mijn buren naast me maar ook vier huizen verder aan geluid produceren.....
Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik mijn buren amper ken....
Ja, van zien wel, en van netjes je hand opsteken of goeiemorgen, middag, avond zeggen....maar verder dus niet .....
Willem kent iedereen uit de wijde omgeving met hond .....hij kent ook hun ins en outs....
Dat heb ik dus niet....
Maar ik zal je toch zeggen dat als het warm is buiten en iedereen leeft buiten, eet buiten, middagdut buiten....je niet weet hoe snel je je buurt leert kennen.....
Mijn buren, geen idee hoe ze heten maar je hebt geen last van ze, zijn sinds hun kinderen kinderen kregen, oppas opa en oma....
Best wel vaak voor....
En oma houdt van proper en netjes....
Wat een zegen dat naast hen aan de andere kant, een oudere man met jongere vrouw wonen die een kind hebben in de leeftijd van het oudste kleinkind van mijn buren....
En dat dat kleinkind dus vaak met de dochter van hun andere buren mag spelen....
Vandaag in het zwembadje....
Ach, zeg maar zwembad want het kind is enig kind en heeft de wereld aan alles wat een kind niet nodig heeft zal ik maar zeggen....
Ons buur kleinkind was echter een evenzo verwend poppetje in roze jurken met rouches.....
Sinds er echter een zusje bij is gekomen, moet ik zeggen dat dit een goede invloed op haar heeft....
Maar oh wee als plus en plus polen bij elkaar in een badje zitten.....
"Omaaaaaa.......mamaaaaaaa"....krijs schreeuw, gil......
Maar de oma kookt en de mama is stoïcijns doof......
"Deze is van mij....nee en die is van mij....."
Gil, schreeuw, krijs......
Dit dus, plus het gegil van jongens en meiden in het bos in de leeftijd van "niet doen want ik heb het zo graag".....
Een leeftijd waarbij het voor jongens erg verwarrend moet zijn nu die nieuwe wet erdoor is....
De wet van "niet doen ook al hebben ze het graag".....
Het kat en muis spel van de prille liefde.... Elkaar achterna zitten zoals het vroeger bedoelt was "jager vangt prooi"....
Wat dus ook niet meer kan in ons genderneutrale tijdperk.....
Maar dan drie huizen verder....
De vader, de moeder die je nooit ziet en een zoon....
Ik weet niet wat dat hier in de straat is maar het gaat hier weer om een verwend geval....
Meneertje heeft geen baan, meneer heeft 'vrienden' waar hij altijd mee op stap is....
Kreeg (kan ook eiste geweest zijn) zoonlief de duurste van de duurste scooter, zo krijgt hij nu ook autorijlessen....
Ik ga er dus vanuit dat hij een jaartje of 17 a 18 is.....
En mijn finger Spitsen Gefühl zegt me dat dit een pestkop is....een pestkop en een opjutter.....
Als hij al eens hun hondje uit moet laten dan zie je hem regelmatig een schop tegen het dier geven.....terwijl hij notabene tegelijkertijd druk op zijn peperdure allernieuwste model mobiel bezig is.....
Is hij het zat dan trekt hij.....nee, sleurt hij, het kleine beestje achter zich aan aan de riem.....
En nu zijn de buurt en ik er getuige van dat meneer een fatbike wenst.....nee, een fatbike eist.....
Nou had ik vader ingeschat als een 'baasje'....maar daar kom ik op terug....
Wat zoonlief de man allemaal naar het hoofd slingert is nou niet het soort taalgebruik die als voorbeeld voor de twee kleine meisjes in het zwembadje fungeert....
Mijn handen jeuken om deze jongeman op z'n plek te zetten....
Vader bromt wat en als enige verweer hoor ik "nou, nou, nou, nou, nou".....
Ik laat de conversatie maar voor wat doe is,........eigenlijk vraag ik me alleen maar af ' zouden zulke plankjes hout nou werkelijk mensen zo het gevoel van privacy geven dat ze niet doorhebben dat de halve straat mee kan luisteren'....
Ik bedoel, als Willem fluit speelt, en dat doet hij vaak omdat hij moet oefenen, of omdat hij gewoon graag fluit speelt, dan trek ik altijd de tuindeur al wat dicht.....
Als Willem weer eens bezig is met malle capriolen, ben ik meestal degene die 'sssssssst zachtjes' tegen hem zeg.....
En ook hoeft de buurt onze meningsverschillen niet te horen.....en telefoneren doe ik binnen....
Ik hecht geloof ik nogal aan privacy....
En die privacy geven tien plankjes me niet.....
Maar wat ik vandaag allemaal van mijn buren meekrijg pffft.....
Ik geloof dat mijn volgende schutting het type geluidswal wordt.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten