Dag van:
Heen en weer geslingerd van links naar rechts....
Wel of niet een ventilator halen....
Al die druppels die van je gezicht vallen is ook niks ...
Willem die de halve dag al loopt te klagen dat het zo heet is ook niet...
Een ventilator....ja dus.....
Wel of geen ijsje....
Willem begint met er wat af te vallen...
Maar het is van de Italiaan die in zijn ijswagen altijd in de zomer langs rijdt.....en dat is is zo lekker....
Daarbij moet je lekker af van een ijsje....
Ja dus.....
Wel of niet naar Haarlem.....
Mijn dochter is gelukkig ietsje aan het opknappen en houdt de boel weer binnen....als ze maar oplet wat ze eet....
Mijn zoon heeft weer onderzoeken...
Bloed onderzoeken en een half uur later al de uitslagen....
Uitslagen die zo tegenstrijdig zijn als wat....
De ene waarde vertelt je dat de ontsteking iets afneemt, de andere waarde dat de ontsteking onrustig is....
De ene waarde zegt dat de galleiders leeg zijn, de andere waarde dat er nog een afsluiting moet zitten....
De waarde voor de lever vertelt maar één ding....het zit niet goed....
En het mooiste is dat als je die waarde opzoekt (ik weet het, ik weet het, moet je niet doen naar ik doe het toch) dan vertelt die waarde dat je alcoholist zou moeten zijn en de grap is.....mijn zoon drinkt nooit een druppel alcohol.....
Geen biertjes, geen cocktails, geen cognacje, geen whiskey, niks noppes nada.....
Hij lust dat niet.....
Ondertussen stijgt de pijn weer en is zijn ontlasting wit.....
Ik weet het niet hoor......maar goed kan dat niet zijn.....
Blijvende zorgen dus .....
Ik app dus weer wat af.....
En voel mezelf ook allerminst goed....
Tegen de avond.....
Ik ben net aan de telefoon met een collega....
Een collega die toevallig in dezelfde wijk woont ...
"Zie jij de lucht nou ook grijs worden?" vraag ik haar...
En ja dat ziet zij....
Maar binnen een paar minuten neemt het grijs vreemde vormen aan, begint het te waaien en lieve help..... ontwikkelt zich een ware windhoos....
Geroep en geschreeuw in de buurt....
"Ik bel zo terug" roep ik door de telefoon....
Er vliegen enorme witte plantenbakken door de lucht die in de sloot belanden.....
Er vliegt een tuinset door de lucht door iets verder in de sloot beland....
De plantenbakken vliegen over het water....
En ik gil "WILLEM DE ROZENBOOG!!!!!!"
Kraak.....krak.....boem......
Te laat....
Er was eens.....
Daar ligt onze rozenboog voorover op de trap en de wind wil hem meenemen maar de boog zit met draad vast aan de schutting.....
Hij zeilt alle kanten op maar in de sloot beland bij niet.....
Willem redt de tuinset nog net....
Gelukkig wordt de bank tegengehouden door de omgevallen boog die er half bovenop ligt....
Mensen roepen.....
Kinderen huilen....
Het is best even paniek bij ons aan de waterkant....
Een man die net over het bruggetje loopt moet zelfs zijn hond oppakken.....
Dan wordt de wind, zoals hij kwam, uit het niets weer minder....
Geen tijd om te treuren..... aanpakken nu...
Heggenschaar, snoeischaar....en de jasmijn en de druif losmaken van de boog....
De boog die aan alle kanten gebroken is....
Ja, en dan voel ik het verdriet wel opwellen hoor....
Deze zomer, tot nu aan toe, zo genoten van de zoete jasmijngeur.....
Deze zomer zo blij dat eindelijk mijn druivenstruik groeide en er druifjes aan kwamen.....
De boog was bijna helemaal vol....
En daar ligt alles nu....neergestort....ter ziele.....één grote ravage.....
Ik snoei de struiken zo goed en zo kwaad als het kan tot een bepaalde hoogte, in de hoop dat als er straks een nieuwe boog komt, ze weer zullen groeien....
Willem raapt de rest van de troep op....
Zelfs mijn windgong en kleine Solar lampjes, die aan de boog hingen, zijn kapot....
Maar geen tijd om bij stil te staan....grote regendruppels beginnen te vallen....
Na de windhoos een stortbui....
Kort maar hevig....
Of ik blij ben dat het nu afkoelt....?
Wat denk je zelf.....????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten