Dag van:
Een ver na middernachtlelijk appje van onze kampeervrienden Esther en Marcel:.....
Hey
--Wij zijn onderweg naar huis. F. (hun dochter) belde die is aangereden zojuist. Is naar huis gebracht heeft veel bloed en pijn.
Huilen en paniek.
Is nu rustig...
We houden jullie op de hoogte--.......
Honderd vragen tegelijk die in je opkomen....
Hoe zijn ze met de auto het terrein afgekomen, op dit tijdstip......iets met dichte slagbomen....?
Hoe is het met F......?
Wat is er gebeurd....?
Kunnen we iets voor jullie doen ...?
Had ons maar wakker gemaakt...
En als we 's morgens de deuren van ons
chalet open gooien is het maar een wat vreemd gezicht die dichte tent aan de overkant.....
chalet open gooien is het maar een wat vreemd gezicht die dichte tent aan de overkant.....
Het is trouwens helemaal een bagger sfeertje want het hele veldje vertrekt....
De Ottertjes zijn zelfs al met stille trom vertrokken.....niks gehoord en niks gezien.....
Ook de familie Voorbeeldig is al weg....alleen de parasol staat nog open, meneer Voorbeeldig durfde het denk ik niet meer aan eraan te zitten .....maar verder is alles dicht....
En de race familie is al halverwege tent uitpakken....
Je wilt niet weten wat daaruit komt....
Een complete huisraad....
Nee, nee geen campingspullen maar huisraad.....
De dakkoffer zit al tot de nok vol.....
De te dure racefietsen zijn al op zo'n rek bevestigd.....
De kofferbak puilt uit....
Je vraagt je af waar de jongetjes moeten zitten want zelfs de achterbank ligt vol....
En hoelang hebben ze hier nou helemaal gestaan....?????
Drie dagen....!!!!!
Zouden we kunnen stellen dat hun project kamperen tussen het volk, mislukt is.....??
Willem en ik ontbijten samen....
Friesche kaas op Friesch roggebrood....
Ik ontbijt eigenlijk nooit maar mmmmmm wat is dat toch roggebrood toch lekker....
We bekijken samen de judo dames wedstrijd en zien Nederland geheel ten onder gaan....
Maar zeilen winnen we, al is dat na een vreemde onduidelijke finish, dan weer wel....
Buiten maak ik een gezellig praatje met de
schoonmaaksters, terwijl Willem zijn repertoire voor zondag oefent....
schoonmaaksters, terwijl Willem zijn repertoire voor zondag oefent....
Ook bij de schoonmaak heerst chronisch personeelstekort, maar het lukt ze wel, geven ze aan....
En vakantie mensen zijn altijd vrolijk, vinden ze, dat maakt het werk er zeker gezelliger op....
Dan beginnen er op het veld achter ons twee keffertjes irritant te blaffen wat ons gesprek volkomen onmogelijk maakt...
"U mag klagen hoor", kan ik nog net de schoonmaaksters horen zeggen....
En ik moet zeggen, na een kwartier zit ik dicht tegen dat klagen aan....
Ik denk alleen dat anderen mij voor geweest zijn, want ineens is het stil......
"We komen er zo weer aan" lees ik in mijn app....
Het blijkt met F gelukkig allemaal mee te vallen en als Esther en Marcel weer heerlijk bij ons aan tafel aan de koffie zitten krijgen we het hele verhaal te horen....
Groepje fietsende jongens die haar de greppel in duwden tijdens het voorbij rijden....en lachend en joelend doorreden
Gelukkig mensen die haar hielpen....
Bebloed oor, zere schouder, dikke knie maar volgens de arts niks gebroken en niks ernstigs.....
Wel even aangifte doen in verband met het doorrijden en achterlaten van een mogelijk gewond persoon.....er zijn camerabeelden....
Daarna pakken Esther en ik letterlijk de draad weer op (haakwerk).....en de mannen vinden hun muziek vertier in de schaduw.....
Kijk aan, een jong stel met de sleutel van het huisje naast ons.....
Roodharige vrouw en niet onappetijtelijke jonge man.....type piloot....
Ze draaien de sleutel om, kijken naar binnen en gaan weer weg.....
Twintig minuten later verschijnt een Tesla geruisloos in beeld....
Het jonge stel, inclusief een ouder stel, mogelijk de ouders van een van de twee, stappen uit.....
Gezien de oudere man zou ik zeggen de vader van de jongeman.....een piloot met pensioen zeg maar....
De oudste vrouw is type mezelf....rond, soepjurk maar wel een vrolijke, ze heeft alleen grijs haar waar ik het nog blond verf....
De jonge vrouw opent de deur weer....om de beurt kijken de vier naar binnen....openen de deur wat verder....lopen terug naar de Tesla....
De achterklep opent zich zo geruisloos als de auto zelf....
Er komen wat tassen uit en....... een grote uitgeleefd en tot op de draad versleten, kapot geknuffelde knuffelhond......
Dan vertrekt de Tesla met de vier weer net zo geruisloos uit beeld als dat die erin kwam.....
Een heeeeeele tijd zien we niks meer naast ons....
Dan komt er een blauwe auto met iets meer geluid, dus hoorbaar, het veld oprijden....
De auto wordt naast het huisje naast ons gezet.....de jonge vrouw stapt uit met weer een ander manspersoon....type iets groter dan een lilliputter en in de breedte even groot als in de lengte....
Ze geven aan dat het eten bij ons lekker ruikt en lopen het veld samen af....
Dit verhaal gelezen hebbende, snappen jullie zeker wel dat ik ze de familie Raadselachtig noem.....
Het eten bij ons ruikt inderdaad lekker....
Vandaag heb ik een enorme fruitsalade gemaakt en de bbq grillplaat die ik van thuis meegenomen heb, doet vandaag voor de vierde dag dienst....
We hebben denk ik het complete assortiment vlees van de plaatselijke supermarkt Poiesz al op de plaat gehad.....
Alleen de bijgerechten verschillen van dag tot dag....
Vandaag dus fruitsalade maar andere dagen Griekse salade, aardappelsalade, komkommersalade of anderszins....
En natuurlijk aangevuld met stokbroodje kruidenboter....
De rest van de avond zien we de familie Raadselachtig niet meer terwijl we toch drie spannende potjes Kezen buiten spelen....
Zó spannend dat we vergeten elkaar uit te schelden op de momenten dat we nét voor het thuishonk staan en eraf gegooid worden....
Maar laat maken we het niet....
Esther en Marcel hebben immers de nacht overgeslagen.....
En morgen komt Willems jongste dochter met 'EEN' vriend (.....een vriend........ ja, jaaaaaa).....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten