18 augustus 2025

Dag van:

 Zo goed als alle verkeerslichten heb ik mee vandaag....

Ik zie mijn dochter de weg inslaan naar haar werk als verzuim coördinator....

Ze remt af als ze ziet dat er twee vrachtwagens haar de weg versperren....

Geen idee hoe dat afloopt want ik ben alweer bij de rotonde voor ik het weet.....

Midden in het centrum van de stad rijdt weer zo'n wegpiraat...

Dat het waarschuwingsbord 64 km aangeeft waar je 50 mag interesseert hem niet... hij wil kriskras tussen alle auto's door, de voorste en de eerste zijn.....

Het oude mannetje zit zoals bijna altijd op de vroege ochtend op het bankje op de Amsterdamseweg te kijken naar de voorbijgaande auto's.....

Waar zou hij aan denken met die meewarige blik in zijn ogen.....

Ik zie mijn stiefdochter op de fiets op weg

naar haar werk rijden en ik toeter....

Zou ze het gehoord hebben met die earphone dopjes in haar oren waardoor haar favoriete muziek schalt...?

Ik sla de weg op richting school, 2x rechtsaf en dan de parkeerplaats op....

Het is gelukkig niet vol, maar ja ik ben dan ook vroeg dankzij al dat groene licht....

Grappig dat ik merk dat mijn bijgeloof begint op te spelen, want zou het feit dat ik alles mee had nou een voorbode zijn voor het komend schooljaar....?

Ik wil het graag geloven......

In school is het al een gezellige opgewonden drukte....

Zo gaan die eerste schooldagen....

Een gezellige spanning; hoe is de nieuwe klas met nieuwe leerlingen of een andere samenstelling.....?

Heb ik alles écht goed op orde....?

Is het vervoer wel goed geregeld...?

En juffen van de kleuters duimen maar dat de huilbuien van verdrietige kinderen én ouders, beperkt blijven.....

Mijn assistente en ik trekken onze pinguïn schorten aan die ik voor deze speciale gelegenheid aangeschaft heb.....

Ze zullen weten dat wij van de groep pinguïns zijn......

De taxidienst of de ouders die straks de kinderen komen brengen hoeven niet te zoeken naar die pinguïn klas....

Ik kijk de klas nog een keer rond....

Het straalt gezelligheid uit met de pinguïn klok, de pinguïn kussens en posters...

De pinguïn pennen staan te popelen in de pennenhouder om gebruikt te worden....

In de rusthoek wacht de grote pinguïn knuffel om troost te bieden als dat nodig is.....

En dan begint de drukte....

De gangen vullen zich met ouders, personeel, grote en kleine kinderen al dan niet zoekend naar de nieuwe klas....

"Ik moet naar de panda klas" zegt een zich ontheemd voelend jongetje die ik nog van vorig jaar ken....

-Dat is nu de zebra klas- zeg ik terwijl ik een arm om hem heen sla..... -kom dan gaan we samen naar de nieuwe klas-....

Gelukkig komt zijn juf meteen naar hem toe en ontfermd zich over hem.....

"Waar is de kleuterklas van dit jongetje?" vraagt een collega....

- Hij is geen kleuter meer,..... je moet een gang verder- wijs ik.....

En dan komen toch eindelijk de kinderen voor mijn klas één voor één binnen druppelen....

Het is vanaf dát moment dat je in één klap het vakantie gevoel definitief kwijt bent en direct weer in het schoolritme zit.....

Tas uitpakken, mandje opruimen, jas en rugzak ophangen aan de kapstok onder je eigen foto.... een bakje met speelgoed pakken om mee te gaan spelen aan je tafel..... en hup de volgende....

Binnen een week is dat een routine die de kleuters zonder hulp uitvoeren.....

En dan komt het voor mij altijd beste

moment.... kinderen observeren.... wat voor vlees heb ik in de kuip....?

Hoe spelen ze,  hoe reageren ze, hoe gaan ze om met de klasgenootjes....?

En zo ga ik ze één voor één langs; de stille, de ondernemende, de haar angst overschreeuwende, de zich in zijn eigen wereld terugtrekkende, degene die oh zo blij is weer te kunnen spelen,  de angstige om zich heen kijkende, de aanhankelijke.....

Zeven van de tien om mee te beginnen....

Vrijdag de achtste..... en dan de daaropvolgende twee weken steeds weer één.....

Vaak zie je door ervaring al wat een kind nodig heeft en in gedachten schrijf ik al een opp vol ondersteuningsbehoeften....

Maar diezelfde ervaring leert ook dat je je daar soms flink op kan verkijken......

Aan het spelen zien we echter al snel dat een aantal kinderen flink onderschat zijn beschreven in de startverslagen...... daar valt veel meer uit te halen.....

De sfeer is ontzettend goed....

Er is rust in de klas....

Het overschreeuwen houdt na een tijdje vanzelf op omdat de regels duidelijk zijn en de juffen best wel veilig voelen....

Het angstige maakt plaats voor voorzichtig contact maken....

Het ondernemende verlegt al snel grenzen....

De kring is knus en het liedje dat ik had uitgezocht over de eerste schooldag willen ze nog wel tien keer horen....

Aan het eind van de dag kijken mijn assistente en ik elkaar tevreden en voldaan aan....

Leuk klasje..... zelfredzame kleuters die niet voor één gat te vangen zijn.....

Hier gaan we nog veel plezier aan beleven en nog veel mee kunnen doen.....

Maar niet te hard juichen want hoewel de drie afwezigen ook nog heel wat in hun mars hebben, zit daar ook wel wat extra begeleiding aan pittig gedrag bij......

We hoeven niet eens veel op te ruimen....

Het meeste hebben de kinderen zelf al gedaan....

We ploffen neer, praten na en leggen dan de laatste hand aan de definitieve inrichting..... want Ha, we hebben een ladenkast....!

Willem belt of ik hondenvoer wil halen en drop....veeeeeel drop.......

Ooooh ja, er is ook nog zoiets als een thuisfront.....

Willem wil ook graag eten want het is al laat....

En Willem wil ook wel heel graag dat ik het zwarte inktpatroon in de printer vervang want dat kan hij niet....(ook niet als ik het voordoe).....

En heel eventjes vraag ik me af "waar was ook alweer die kleuterklas?"