Vandaag heeft Willem weer één van zijn Toon Hermans optredens....
Dit keer moet hij naar Warnsveld....
Wat betreft de geografische inhoud van ons Nederland, zorgen die optredens er wel voor dat ik steeds meer kennis vergaar op dit gebied....
Maar blijer ben ik toch dat er nu eindelijk een einde komt aan de oefensessies, in de huiskamer waar ik toch ook écht een rechtmatig gebruiker van ben....
De oefensessies.... en dan vooral die sketch van 'de voorzitter van Ons Genoegen'....
Een niet al te snuggere man die eindeloos namen van wel en niet aanwezige leden van de vereniging pleegt op te noemen....
Herhaaldelijk op te noemen....
Van mevrouw Droogstoppel tot mevrouw Gehaktmolen, Hak, Stip, Loof-hutjes..... of weet ik veel hoe ze heten....
Neeeeee Willem, en ik HOEF het ook niet te weten en ook niet nóg een keer te horen, als jij het maar weet..... en ga nou maar optreden.....
Lastig nu ik van plan was toch eens iets voor school te gaan doen....
De taxichauffeurs hebben notabene de lijsten van de te vervoeren leerlingen al binnen....en wij kunnen nog nog niks....
Nou ja, ik kan vast de data in de yurl invoeren.....en er wat lessen in zetten....
Heb ik toch het gevoel íéts gedaan te hebben....
Trouwens, als ik de laatste pagina ingedeeld heb ben ik al zo'n drie uur verder en hangt Willem alweer aan de telefoon....
Alles is goed gegaan.... ja ook de act van de voorzitter van Ons Genoegen, al begonnen er halverwege dan al wel wat stoelen heen en weer te schuifelen....
Heeft hij mazzel dat ik niet in de zaal zat want ik denk dat ik het complete interieur verbouwd had na 2x dat hele rijtje namen noemen....
Nee, doe mij dat eeuwige ondefinieerbare geruis in dat struikgewas dan toch maar..... het is een..... een.....een..... en na al die jaren weten we nog steeds niet wat voor pokke geruis het is of waar het vandaan komt....
Ja, uit het struikgewas dus.... maar dat is alles wat we er van weten.....
Kun je beter Bløf op je Spotify aanzetten.... bij het horen van dat lied is tenminste meteen duidelijk dat het om de blauwe ruis gaat.....
Enfin, niet te lang over nadenken.... we moeten snel eten en dan een heel eind op pad naar Hellendoorn......
Neeeee niet het pretpark..... dat is om deze tijd niet meer open....
We gaan op visite bij twee ontzettend fijne mensen.....
Als we daar op visite gaan, gaat het vanaf het eerste tot het laatst gesproken woord ergens over....
En dan heb ik het niet over ditjes en datjes maar over essenties en kernen van het leven....
Dan zitten we ook niet in de huiskamer maar aan de lange gezellige eettafel met ons gat in heerlijke leren verrijdbare eettafel fauteuils....
De tafel wordt gevuld met de lekkerste hapjes en de glazen met engeltjes die je tong strelen..... in dit geval bier van 'de Krim', wijn in de bekende drie kleuren rood, wit en roze, armagnac.....
Wat dat laatste is....?
Nou simpel, maar je moet het even weten;....
Dr cognac wordt gemaakt in Cognac en armagnac in de streek Armagnac.......
Of iets serieuzer.....
Armagnac is een wijndistillaat dat gemiddeld 6 tot 2 jaar op nieuwe vaten rijpt.....
Voor verdere rijping wordt de sterke drank overgestoken naar oudere vaten, waardoor de nog ruwe houtsmaak zachter wordt en de aroma's van vanille, pruimen en gedroogd fruit zich kunnen ontwikkelen.....
En nee, ík drink geen drup alcohol want ik rij....
Of ik daar rouwig om ben....?
Welnee.... volgens mij ben ik op de juiste momenten ook lollig of, al naar gelang het onderwerp, serieus.... zonder alcohol in mijn bloed en ik ben zeker minder langdradig....
De heer de huizes is de afgelopen week met pensioen gegaan....
Het aantal pensionada's in onze vriendenkring groeit met de dag....
Ook H heeft weer een prachtig afscheid om op terug te kijken achter de rug.... maar hoe nu verder met je leven....
Een beetje het Annet verhaal dus....
Kies je voor de geraniums, klusjes in en om het huis, een hobby waar nooit tijd voor was, of wil je nog betekenis geven aan het maatschappelijk leven..... en zo ja hoe dan?
Toch nog maar even doorwerken... ?
We zijn natuurlijk niet allemaal zoals Willem die met een lichtsnelheid van ongeveer 299.792.458 meter per seconde (ongeveer 300.000 km/s) zijn, uit het oog verloren dromen in zijn leven probeert in te halen.... wat je natuurijk nooit lukt....(dat inhalen dan wel te verstaan).....
Maar we hebben het ook over de kern van liefde, de groei binnen de liefde, de vroege en de late liefde....
Het geven, nemen.....
En hoewel we allemaal wel zo onze eigen antwoorden in, uit en over de liefde hebben, blijven woorden ons tekort schieten als het over dat mysterie 'de liefde' gaat.....
Laten we het dan eens over de dood hebben....
De één juist uitgebreid, de ander gereserveerder.....
Waarom de dood als we hier het leven aan het vieren zijn....?
Misschien omdat de dood op elke hoek op de loer ligt....?
Ach.... maar de wereld is immers rond.....
Ook de pijnplekken, angels, stinkende wonden en kwetsbaarheden komen, tussen de kaas, de worst en de toastjes op tafel te liggen.....
Eigenijk ontstaan uit het feit dat ieder vanuit eigen perspectief, eigen belevingswereld
of uit eigen omstandigheden bepaalde onderwerpen/ ervaringen beziet.....
En de drank komt in de man.... vooral in fervent aanhanger van Bacchus, zoon van Jupiter en Semele..... Willem....
Naast dronkenschap bracht Bacchus ook beschaving en inspiratie in de schone kunsten....... daarom vind ik hier de vergelijking wel passend.....
En zo gaat de avond over in de nacht en beginnen de gesprekken flarden van herhalingen te vertonen....
Ik vind het tijd om te gaan....
Dat is Willem dan wel weer niet met me eens maar dit scharen we dan maar weer onder het onderwerp pijnplekken.... of misschien wel liefdesmysterie.....
Afscheid nemen..... nooit gemakkelijk.....
Maar je hebt ze erbij die gewoon extra moeilijk vallen.... zoals dit afscheid na een meer dan fijne avond.....
En zo rijd ik over Neerlands natte wegen, mét om de haverklap beslagen ruiten en gesprekken als dronkenschap mantra's;..... 'wat een mooie avond hè Wampie' (x9) en 'wat een moordvrienden hè Wampie" (x23).... "vond je het ook zo'n mooie avond Wampie?" (x6)......
Een uur en een beetje later.....waarin alcohol de kans kreeg meer en meer een weg te vinden door de bloedbanen van Willem, loopt hij zigzaggend de honden uit te laten.....
Ach.... kinderen en dronkenmannen zeggen de waarheid luidt een bekend gezegde....
Deze gedachte komt reeds voor in de Middeleeuwen, blijkens Van Zeden, no. 38:
Wiltu weten heymelichede
Der dinghen, kindre ende sotte mede
Ende dronckaerts, elc so hijt peinst,
Werpt huut zijn woort ongheveinst
En in dit geval schaar ik mij geheel achter de beschonken uitgesproken waarheid..... "het was een prachtige avond".....
Benieuwd naar de ochtend.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten