Dag van:
Ik snap zo'n bericht nooit......
De politie-eenheid Den Haag heeft begin dit jaar in een woning een skelet aangetroffen nadat buren lange tijd geen contact hadden gehad met de bewoner. In de woning werden veel vliegen en stapels post aangetroffen, waaronder een oproepbrief uit coronatijdDe overleden persoon lag er al zo lang dat die volledig was geskeletteerd, schrijft de Forensische Opsporing op Instagram. "Het lag rustig, zonder sporen van een worsteling", staat in het bericht. De identiteit en het geslacht van de persoon zijn niet bekendgemaakt. Het is dus niet bekend of het om de bewoner gaat.
De agenten concludeerden aan de hand van de achterstallige post dat er ruim twee jaar geen activiteit was geweest in de woning. De aangetroffen oproep voor een coronavaccinatie hoeft overigens niet te betekenen dat de persoon al zo lang dood is.
Een agent omschrijft het bezoek aan de woning als "een reis in de tijd". "We vonden stempelpapieren voor een coronavaccinatie, zagen overal vliegen en hun lege poppen en wat muizenkeuteltjes." Naast het skelet van de persoon lag het skelet van een muis.
Of.... misschien snap ik het bericht wel, maar die reis in de tijd niet.....
En dan bedoel ik voornamelijk die reis waarop de buren geen contact hebben gehad.... en hun buurvrouw de tijd had van mens van vlees en bloed tot skelet te transformeren.....
Ik weet dat er eenzame mensen zijn....
Ook dat er mensen zijn die geen vrienden hebben en misschien ook geen familie meer.... mensen zijn die graag op zichzelf zijn....
Ik weet ook dat er mensen zijn die écht niet aardig zijn of geliefd....
Het gekke is, dat als ik bijvoorbeeld een tijdje diegene met dat hondje een dag niet over het bruggetje naast ons zie komen, ik me afvraag of er iets zou zijn....
Behalve dan in vakantietijd, want dan is het goed mogelijk natuurlijk dat iemand op vakantie is....
Ik maak misschien nooit een praatje met zo iemand, maar het beeld is zo vertrouwd.....
En als het me te lang zou duren zou ik denk ik toch in de buurt of als ik bij de vuilcontainer sta, rondvragen of iemand hem of haar nog gezien heeft..... en diegene misschien weet hoe het met hem of haar gaat, en of het hondje misschien dood is en dat de reden is dat hij of zij niet meer buiten komt....
Nou ja, zoiets dan.....
Ik ben niet zo'n bemoeial of buren koffieleut....
Ik ben, veel meer dan Willem, liever wat vaker gewoon lekker op mezelf.....
Ik ben dol op mensen hoor, en hun verhalen, hun gedachten, beweegredenen, maar ik ben ook wel van "lekker even niks en niemand"....
Even dan..... of 'even iets meer ' net wat je wilt.....
Toch denk ik dat ik nog warm gevonden zou worden als ik dood zou zijn....
(En als Willem in de buurt is, ik niet eens de kans krijg om dood te gaan)....
En ook denk ik niet alleen, maar weet ik zeker dat dit bij mijn buren en bekende buurtgenoten ook niet zou gebeuren.....
Je mist immers een vertrouwd straatbeeld.....
Al was het niet eens om dat hondje dat uitgelaten wordt, maar ook dat loopje naar de vuilcontainer, naar de brievenbus, naar de bushalte, of om de auto die te lang op de parkeerplaats staat, de gordijnen/ luxaflex/ lamellen die te lang dicht zitten, de tuin die verwaarloosd wordt, de ongezeemde ramen, het onkruid tussen de tegels van het stoepje....
Het was zaterdag inderdaad zo dat, behalve wij, de andere buren niet op de housewarming party van nummer 64 kwamen ..... iets wat ik best heel erg vond voor de nieuwe buren.... maar toch heeft iedereen wel iets van contact met elkaar.....
Zou het werkelijk zo zijn dat er hier iemand zó lang dood zou kunnen liggen.....?
Degene die het overkwam heeft er geen weet van gehad.... het muisje naast haar ook niet.....
Ze zijn door niemand gemist......
Maar dat moment die twee jaar daarvoor.... daar denk ik steeds aan.....
Er is wel twee jaar gisteren
en het geluid van het vallen van de post,
die niemand van de deurmat raapt.......
En als dan de uitvaart is..... wie zal er dan zijn..... na twee jaar niemand....?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten