Dag van:
Nog heel even dan dat vakantiegevoel .....
We doen een dagje dierentuin.... Burgers Zoo.....
Nu niet oma naar Haarlem, maar Haarlem naar oma.....
In 1913 opende Johan Burgers zijn internationaal vermaarde fazanterie, genaamd Faisantarie Buitenlust te 's Heerenbergh.....
In 1923 werd het terrein in Arnhem aangekocht....
Gedurende de Tweede Wereldoorlog liep het park veel schade op, vooral tijdens de Slag om Arnhem in september 1944 en de daaropvolgende periode tot mei 1945, toen Arnhem geëvacueerd was. Een deel van de evacués vond onderdak in het nabijgelegen Openluchtmuseum. De toenmalige directeuren, Lucie Burgers (dochter van de oprichter) en haar echtgenoot Reinier van Hooff, wisten het park door deze moeilijke periode heen te loodsen... ....
Onder leiding van kleinzoon Antoon van Hooff werd rond 1988 een nieuwe presentatiemethode voor dieren geïntroduceerd. In zeer grote hallen werden dieren- en plantensoorten uit een bepaald landschap samengebracht, zoals het tropisch regenwoud......
(Wikipedia)
Niet onbelangrijk zo'n stukje geschiedenis....
En van die 112 jaar dat het park bestaat staan er toch al 65 jaar voetstapjes van mijzelf in dat park.....
En al 39 en 42 jaar voetstapjes van mijn kinderen......
Burgers is dus een beetje een begrip voor mensen die in Arnhem wonen....
Onze navigatiesystemen geven verschillende tijden van aankomst bij het park aan....
En toch zijn we zo goed als tegelijkertijd aangekomen....
Als ik mijn auto parkeer op en nevenparkeerplaats omdat de grote originele parkeerplaats al vol staat, lopen mijn kinderen net langs mijn auto....
'Alles al vol' zuchten we tegelijkertijd.....'dat wordt waarschijnlijk afzien'.....
Het is een minder warme dag dan de hitte periode hiervoor en dus hebben vast meer mensen zoiets van 'en dan nu een dagje dierentuin'....
Daarbij mogen de scholen hier in regio zuid dan wel weer ingericht klaar staan om hun leerlingen te ontvangen, maar de zomervakantie is voor regio midden en noord natuurlijk nog in volle gang....
Gelukkig vallen de rijen voor de kassa mee..... hier en daar een parkeerkaart maar de rest is door de meeste al online geregeld....
We kunnen redelijk snel door..... en belanden meteen bij de pinguïns....
Toch fijn als je dan direct aan school herinnerd wordt omdat mijn klas dit jaar pinguïns heet....
Toch maar wat selfies maken met die leuke waggelbeestjes.....
En dan begint de klim, want Burgers staat natuurlijk op de Veluwe en dat zullen we weten ook....
Niet alleen weten eigenijk, maar nog beter gezegd; voelen.....
Heuveltje op, nog een heuveltje op en heuveltje weer af.....én doe er maar weer twee op....
We stappen moedig voorwaarts..... en dat allemaal natuurlijk onderbroken door het bekijken van menig dier.....
Niet om over naar huis te schrijven, want óf de dieren liggen na die hittedagen voor pampus achter bomen of in kuilen, óf er is maar een beperkt aantal dieren danwel geen enkel dier, zelfs niet binnen.... heel bijzonder....
De mangrove is mooi.... warm en mooi....
Burgers' Mangrove is gebaseerd op de mangrovebossen van het Midden-Amerikaanse land Belize. Mangroven worden weleens de kraamkamer van de oceaan genoemd, omdat veel vissoorten in de mangrove het levenslicht zien, die later op volwassen leeftijd naar de oceaan trekken.....
We zien er de mooiste vlinders, krabbetjes maar geen enkel salamandertje.....
Van de mangrove belanden we in de Rimba....het Maleise tropische regenwoud.....
In de bomen hangen de siamangs die contact met de grond vermijden....
Het is een kakofonie aan apen geluiden....de zogenaamde terratoriumzang......
Nu de Desert dan....
Een heuse rotswoestijn....
Een natuurgetrouwe weergave van de Sonorawoestijn in Arizona en Mexico, de Mojavewoestijn in Zuid-Californië en het zuiden van Nevada......
We zien er op te zwijnen na, geen dieren.... wel enorme cactussen.....
Maar we willen eigenijk liever naar de Bush...
Niet alleen omdat het om de ons zo bekende bush gaat maar ook omdat we daar een restaurant weten en we enorme zin in wat te drinken hebben....én tot nu toe zijn we nog geen horecagelegenheid tegengekomen....
Als je de Bush inkomt, kom je terecht in de kleurrijke wereld van het tropisch regenwoud......
Door vochtige warmte, dichte plantengroei, geuren en geluiden waan je je zich echt in de tropen..... het zweet breekt je direct aan alle kanten uit.....
En dan staat er in de folder die je meekrijgt:...
Al snel merkt u dat overal om u heen dieren in alle vrijheid leven. In het water, op de grond, in de bomen en in de lucht: in dit tropisch regenwoud zijn er tal van dieren te ontdekken!....
Nouuuuu éééécht niet dit keer....
Het lijkt wel een uitgestorven Bush....
Een enkele kapibara.... een enkel vogeltje maar verder niks, helemaal niks..... en wij zijn toch echt wel speurders met scherpe ogen....
Maar erger nog, ook hier is de horeca dicht....
We beginnen ons er nu toch een beetje aan te ergeren....
Na zo'n drie uur lopen en slenteren ben je toch aan wat te drinken toe zou ik zo zeggen....
En de twee pubers in de groei hebben ook wel zin in wat te eten....
Maar nee dus......
Dan maar door naar de Ocean....
Burgers’ Ocean is een tropisch koraalrifaquarium van zo'n acht miljoen liter water.....
Het enige dat ik daar altijd kan denken is 'als die ruiten het maar niet begeven'.....
Het ecosysteem tropisch koraalrif wordt in de Ocean nauwkeurig nagebootst.....
Tja, wat zal ik zeggen..... als ze inderdaad een beeld willen geven van hoe het nu gesteld is met de zeeën en oceanen, dan kloppen die woorden wel, maar ik kan me niet voorstellen dat dat de bedoeling is al ziet het er wel zo uit....
Het water is melkachtig en alles behalve helder....er ligt witte troep overal, het aantal vissen is schaars en ook het aantal haaien en roggen is maar zeer beperkt....
Kon je hier vroeger de mooiste foto's maken, nu echt niet meer. ..
We krijgen een beetje de indruk dat het park wat aan het inkakken is....
Is er te weinig personeel....?
Te weinig geld....?
We hebben er nu ruim 10.000 stappen opzitten, en zijn echt toe aan wat eten en drinken...
Ten einde raad belt mijn schoondochter de info service...
Ja, bij de Safari is een horecagelegenheid open...
We lopen langs de zebra's, zwaaien naar de giraffen en dan ja hoor..... een restaurant.... en het is er rustig....
Ik denk dat toch de economische crisis een rol speelt...
De entree prijzen zijn hoog en dus nemen de meeste mensen eigen eten en drinken mee....
We zagen het eigenijk al toen we door het park liepen....
Mensen met in aluminiumfolie verpakte lunch pakketjes en blikjes drinken...
Je sjouwt je dan wel een ongeluk maar het scheelt aanzienlijk in de kosten van zo'n dag.... en een ijsje kopen kan dan altijd nog....
Enfin, zo snugger waren wij dus nog niet....
We gunnen onze benen en voeten even de rust.... en eindelijk wordt de dorst gelest.....
De pubermagen worden gevuld met een frietje.....
Verschrikkelijk doorgebakken patat die al een uur onder zo'n rode lamp warm gehouden wordt en met een halve bus zout erop....
Eigenijk moesten ze zich schamen om zoiets te verkopen.....
We gaan maar weer door.... verder het safari bekijken....
De savanne....beginnend bij de observatiehutten met grote ruiten......
Hier kun je de cheeta’s bekijken..... nou die waren er echt niet.......én de leeuwenfamilie...... en ja, die lagen er wel te luieren.....
We wandelen langs een drinkplaats voor de dieren, waar de breedlipneushoorns hun dorst komen lessen...... zij wel.....!!
We lopen inmiddels 5 en een half uur door het park.... hebben ruim 15.000 stappen gezet en zijn toch wel een beetje een teleurstelling rijker....
We hebben gelachen hoor; om mijn schoondochters uitschieters om 'deel van de natuur te zijn' (De geraakte man in kwestie moet morgen ongeveer bont en blauw zijn), om de bejaarde olifanten die tot grote frustratie om zijn grijs wordende haren, net zo grijs zijn als dat haar van mijn grijzer wordende zoon..... om mijn kleinzoon die probeert een klimbrug voor kleuters over te komen met zijn 1.80 grote lijf en bijna vast komt te zitten..... maar ook om zijn zorgzaamheid naar zijn oma toe en het samen verdwalen in de Desert.....
En om mijn kleindochter die gewoon zo mega nuchter blijft bij het zien of juist niet zien van de dieren en weigert op foto's te komen als ze het teken van haar favoriete K- pop band StraightKids niet mag maken....
We hebben ook best wel momentjes gehad om van te genieten..... bij de twee baby chimpansees die innig zaten te knuffelen, bij het baby zebraadje omringd door zijn pa en ma en om de jonge giraf of de gorilla die zijn middelvinger opstak.....
We hebben ook vooral genoten van elkaar, dus al met al heus wel een geslaagde dag....
Maar wat viel de dierentuin ons tegen.... meer in de zin van dat we ons er zorgen om maakten....
Maar wie weet was het een momentopname.... verkeerde dag, verkeerde temperatuur....
Hoe dan ook... we zoeken de uitgang maar eens op....
Zoonlief wil zijn oude school, die tegenover de dierentuin staat, graag nog eens bekijken....
Het wordt een bezoek vol herinneringen....
"Daar zat ik onder de letters als ik straf had"....."en hier zat de directeur"......"Kijk en daar was het lokaal van die nare rot juf".....
Maar het mooiste vind ik (als zijn moeder zijnde), dat hij de onder zand en steen verborgen knikkerpotjes opduikt waar hij zo vreselijk veel mee gespeeld heeft.... en ze schoon gaat maken......
Op naar huis.... Chinees halen..... en gezellig op de vlonder eten tussen de meerkoeten die volgens internet geen appels eten, maar wel die van oma's appelboom....
En van de eenden die bij gebrek aan brood, bami ook best lekker vinden dit keer....
En dan nog op visite bij vrienden waar we vakantie foto's bekijken....
En waar we vooral genieten van de foto's van hun dochter...
Vakantie in Thailand, waar de meest exotische dieren voorkomen en de mooiste dingen te zien zijn, maar de zwerfkatjes toch wel een hoogtepunt vormden van de vakantie en vooral op de foto's gezet moesten worden....
En die olifanten die je daar in het echt kon wassen..... tja die hebben ze ook hier in de dierentuin toch, al zijn het hier dan bejaarden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten